Η συνήθης τακτική των δημαγωγών και λαοπλάνων περιλαμβάνει δυο σκέλη.
Το πρώτο σκέλος είναι το ψέμα, δηλαδή λένε ψέματα για πράγματα που δεν θα κάνουν ενώ η κρυφή πρόθεσή τους είναι να κάνουν ακριβώς αυτά.
Το δεύτερο σκέλος είναι η δημιουργία έχθρων του λαού εκεί που δεν υπάρχουν. Κατασκευάζουν, δηλαδή, αχυράνθρωπους ή καλύτερα σκιάχτρα στα οποία αποδίδουν ιδιότητες και προθέσεις που υποτίθεται ότι είναι εναντίον της πατρίδας μας.
Μέχρι σήμερα, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του , με την συμπαράσταση της γλυκύτατης Προέδρου της Βουλής κας Ζωής Κωνσταντοπούλου και των απίθανων επιτρόπων της, έχουν διαπράξει και τα δυο. Τα ψευδή που έχει πει στον ελληνικό λαό είναι πολλά και γνωστά. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν χαρακτηριστεί τοκογλύφοι, εκβιαστές, σκληροί κλπ, και έτσι έχουν μετατραπεί, για ένα μεγάλο μέρος του λαού, σε σκιάχτρο που απειλεί την αξιοπρέπεια μας και την ανεξαρτησία μας.
Έτσι φθάσαμε στο «Αμήν», όπως έλεγε και ο κ. Φλαμπουράρης.
Τι κάνει η κυβέρνηση όταν φθάσει ο λαός στο «Αμήν»;
Κάνει αυτό που είχε προγραμματίσει από την αρχή, δηλαδή εγκαταλείπει την Ευρωζώνη και τυπώνει δραχμές.
Πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας θα προτείνει μέτρα για ένα τρίτο μνημόνιο, τα οποία είναι βέβαιο ότι θα απορριφθούν από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ο ίδιος θα απορρίψει πιθανές αντιπροτάσεις.
Συμπέρασμα , η δραχμή θα είναι η μόνη λύση. Αυτό δηλαδή που ο κ. Τσίπρας είχε σχεδιάσει από την αρχή.
Τι πρόκειται να συμβεί μετά; Σε γενικές γραμμές, ο κ. Τσίπρας θα αποπέμψει δια νόμου τον κ. Στουρνάρα και θα βάλει στην θέση του κάποιον ή κάποια του χεριού του, ( όπως π.χ. την κ. Κατσέλη, που έχει δηλώσει ότι «είναι στην διάθεση του κ. Τσίπρα» ), και θα πλημμυρίσει την χώρα με χρήμα.
Έτσι η χώρα θα μπει σε μια διαδικασία πληθωρισμού – υποτιμήσεων.
Ταυτόχρονα θα κρατικοποιήσει ουσιαστικά διάφορους τομείς της οικονομίας δημιουργώντας κρατικές επιχειρήσεις και περιορίζοντας όσο είναι δυνατόν τον χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δεν αποκλείεται και περιορισμός διάφορων ατομικών ελευθεριών, κάτω από διάφορα προσχήματα.
Όλα αυτά σημαίνουν ένα πράγμα. Ένταξη της χώρας στον κύκλο των ευτυχισμένων χωρών της Κούβας, της Βενεζουέλας και άλλων παρομοίων με αυτές, από τις οποίες ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ αντλούν την έμπνευσή τους. Το σενάριο που παρουσιάζω είναι πράγματι εφιαλτικό.
Όμως, η κατάσταση που ζούμε δεν είναι εφιαλτική; Γιατί να αποκλείουμε το χειρότερο, όταν η λογική οδηγεί εκεί;
Ας περιμένουμε λίγο. Μέχρι την Κυριακή θα ξέρουμε αν υπάρχουν από μηχανής θεοί.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο κ. Θ.Π.Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών