Κάπου στα 1994 με φωνάζει ο αρχισυντάκτης μου στον Flash, ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου. «Πρέπει να διαπιστευτείς στην Προεδρία της Δημοκρατίας» μου λέει. Μου έχει ήδη κλείσει το ραντεβού για το ερχόμενο Σάββατο.
Μειράκιον της δημοσιογραφίας εγώ - μόλις είχα ξεκινήσει το πολιτικό ρεπορτάζ - αγχώθηκα. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Σηκώνομαι πρωί-πρωί, φοράω κοστούμι, γραβάτα και πάω στην πλαϊνή είσοδο του προεδρικού. Εκεί, με περιμένει ήδη ο στενός του συνεργάτης και νομικός του σύμβουλος, Προκόπης Παυλόπουλος.
Με υποδέχεται θερμά. «Καλά, με κοστούμι ήρθες; Σάββατο, ούτε ο Πρόεδρος δε φοράει κοστούμι και γραβάτα!» με πειράζει.
Ντροπιάζομαι και αρχίζω να αραδιάζω κάτι δικαιολογίες: «Δεν ήξερα, αλλά νόμιζα ότι… Πρώτη φορά στο προεδρικό… Μπορεί να έβλεπα και τον Πρόεδρο…».
Με καθησυχάζει γελώντας. «Μην αγχώνεσαι, το καταλαβαίνω, σε πειράζω».
Μου εξηγεί σχεδόν πατρικά, με ανεπίληπτη ευγένεια, πώς λειτουργεί το σύστημα.
Αντιλαμβάνομαι ότι έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Καραμανλή, έναν δεσμό ισχυρό πέρα από νομικές, συνταγματικές, πολιτικές συμβουλές.
Είναι ο ιδεολογικός του πατέρας και εικάζω βασίμως ότι εκείνος του έσπειρε το «μικρόβιο» της πολιτικής. Ελεγε με δέος τη λέξη «Πρόεδρος».
Η συνάντησή μας εκείνη, έληξε μετά από καμιά ώρα, αφού φρόντισε για την διαπίστευσή μου.
Εκτοτε, συναντήθηκα αρκετές φορές μαζί του στη δημοσιογραφική μου καριέρα, είτε μέσω ερτζιανών, είτε στο ρεπορτάζ. Πάντα ήταν ευγενής και ευπροσήγορος.
Μπορεί κανείς να εκφράσει περισσότερες ή λιγότερες ενστάσεις για την πολιτική που άσκησε, ως πολιτικός πια. Αλλά ήταν πάντοτε ένας δανδής της πολιτικής.
Πάνε 21 χρόνια από εκείνη μας την πρώτη συνάντηση.
Σήμερα ορκίζεται ο ίδιος Πρόεδρος, επιστρέφοντας στα παλιά του «λημέρια» από άλλη θέση.
Πάντα θα του χρωστάω την καλοσύνη με την οποία με υποδέχθηκε στο Προεδρικό μέγαρο.
Και οφείλω να του θυμίσω, μια παλιά ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Φαίνεται ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να φοβούμεθα τις επιτυχίες και όχι τις συμφορές, γιατί οι συμφορές ενώνουν, ενώ οι επιτυχίες, με τον φθόνον που προκαλούν, διχάζουν».
Υ.Γ. Για την ιστορία, εκείνο το Σάββατο, ο ίδιος φορούσε κοστούμι, αλλά χωρίς γραβάτα. Πολύ πριν το 2015 που έγινε «μόδα».