Τα κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά και διάφορες κινήσεις βουλευτών που ομαδοποιήθηκαν και ενεργοποιήθηκαν ενόψει της προεδρικής εκλογής, είχαν στο κέντρο των προϋποθέσεων ή των προαπαιτούμενων που έθεταν προκειμένου να γίνει ελκυστική η θετική ψήφος για τον προτεινόμενο πρόεδρο, εκτός από την αναθεώρηση του Συντάγματος, τη διενέργεια εκλογών εντός του 2015.
Αρχικά διακινήθηκαν από βουλευτές, κείμενα για ψήφιση από αυτή τη βουλή ΠτΔ και εκλογές τον Μάϊο, στην συνέχεια ο Μάϊος έγινε Οκτώβριος και τις τελευταίες μέρες, όσοι ενδιαφέρονται να προωθήσουν το «πακέτο» της εκλογής προέδρου, μιλούν για εκλογές εντός του 2015, ενώ ο πρωθυπουργός, στο πρόσφατο μήνυμά του μίλησε για εκλογές «ακόμη και στο τέλος του 2015», καθιστώντας με αυτή τη διατύπωση τον αντίστοιχο χρόνο ελαστικό, ως «το νωρίτερο» δηλαδή (και βλέπουμε..).
Δεν θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα με την άλλη προϋπόθεση, αυτή της συνταγματικής αναθεώρησης, την οποία η κυβέρνηση και όσοι τώρα τη συζητούν, την θυμήθηκαν, αίφνης, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της διαδικασία προεδρικής εκλογής ούτε για την αναγκαιότητα ή μη της υλοποίησής της, η οποία επίσης δεν είναι αυτονόητη ούτε αυτοσκοπός αλλά συνδέεται με το περιεχόμενό της, το οποίο προφανέστατα είναι εκτός από θεσμικό, πρώτιστα πολιτικό, που σημαίνει πως πολλές προσεγγίσεις και διαφορετικές απόψεις θα μπορούσαν να υποστηριχθούν επί της ουσίας του θέματος. Διότι επιχειρήθηκε να παρουσιασθεί και αυτή η εξαγγελία ως αναγκαιότητα, υπεράνω αμφισβήτησης και διαφωνιών. Άλλο πράγμα όμως είναι η συμφωνία για την ανάγκη αναθεώρησης και άλλο η συμφωνία στο περιεχόμενό της, για το οποίο ελάχιστος λόγος έγινε τώρα, αλλά αφήνεται τεχνηέντως για αργότερα. Όταν όμως ένα τέτοιο ζήτημα τίθεται ως βασικός λόγος και ως δέλεαρ για την παράταση του βίου της παρούσας βουλής, η ουσιαστική συζήτηση για το ζήτημα αυτό θα έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο και να έχει γίνει από καιρό (δυόμιση χρόνια αυτής της βουλής έχουν διανυθεί ήδη) και όχι να τίθεται το ζήτημα την τελευταία στιγμή υπό τύπο πυροτεχνήματος.
Περαιτέρω, ενώ είναι αυτονόητο ότι η υπερψήφιση του προτεινόμενου προέδρου δημοκρατίας θα έχει ως άμεση συνέπεια για ένα τουλάχιστο χρόνο (σύμφωνα με το πρόσφατο μήνυμα του πρωθυπουργού) τη συνέχιση της ίδιας διακυβέρνησης - μολονότι η κυβέρνηση προσπάθησε να αποσυνδέσει τη θετική ψήφο από την παροχή εμπιστοσύνης προς αυτήν - εντούτοις κανείς από τους ενδιαφερόμενους για εκλογή ΠτΔ δεν έχει συναρτήσει την παροχή θετικής ψήφου με την πολιτική που θα ασκήσει η κυβέρνηση μετά την τυχόν εκλογή προέδρου και ιδιαίτερα στο μείζον και ανοικτό θέμα της διαπραγμάτευσης με την τρόϊκα για τα νέα μέτρα που αξιώνει να ληφθούν.
Διότι όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσυνδέσει τη θετική ψήφο για τον πρόεδρο με την παροχή εμπιστοσύνης προς αυτήν, η πολιτική και η θεσμική πραγματικότητα είναι ότι η μη εξασφάλιση του απαιτούμενου αριθμού βουλευτών, επιφέρει τη διάλυση της βουλής και τον τερματισμό της παρούσας κυβέρνησης, η δε υπερψήφιση του προτεινόμενου προέδρου, την παράταση του βίου της κυβέρνησης και τη συνέχιση του έργου της. Συνεπώς, η παροχή θετικής ψήφου για την εκλογή προέδρου, αναπόφευκτα συνιστά παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση για την εξακολούθηση της παραμονής της στην εξουσία. Και ναι μεν οι βουλευτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης και οι τυχόν θετικά διακείμενοι προς το κυβερνητικό έργο (ανεξάρτητοι) βουλευτές δεν έχουν κανένα λόγο να θέτουν τέτοιες προϋποθέσεις ούτε να αξιώνουν προγραμματικές εξαγγελίες για να δώσουν τη (θετική) ψήφο τους, οι βουλευτές όμως που υποτίθεται ότι διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική και μόλις πριν λίγες ημέρες καταψήφισαν τον προϋπολογισμό, ενώ πριν από μερικές εβδομάδες αρνήθηκαν ψήφο εμπιστοσύνης προς την συγκυβέρνηση, λογικό θα ήταν να ζητήσουν, πριν από την παροχή θετικής ψήφου, τις εξαγγελίες αλλά και τη δέσμευση από την κυβέρνηση για την πολιτική που θα ασκηθεί στη συνέχεια και ιδιαίτερα για τα μέτρα που επίκεινται να συμφωνηθούν με την τρόϊκα αμέσως μετά την τυχόν εκλογή ΠτΔ.
Η παροχή θετικής ψήφου μόνο και μόνο επειδή πρέπει να εκλεγεί ΠτΔ και να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές, ίσως δεν συνιστά πειστική πολιτική θέση για τους βουλευτές εκείνους που διαφωνούν πράγματι με την κυβέρνηση και με τις ασκούμενες πολιτικές της. Στην πραγματικότητα, η στάση αυτή θα μπορούσε να πει κανείς ότι υποκρύπτει εν προκειμένω όχι και τόσο μεγάλη αντίθεσή τους προς την πολιτική της κυβέρνησης, με την οποία βέβαια για την τήρηση των προσχημάτων οφείλουν να διαφωνούν, με δεδομένο ότι είναι ανεξάρτητοι και πιθανότατα φιλοδοξούν να ενταχθούν σε κάποιο (μη κυβερνητικό) κόμμα.
Η πιο σημαντική λοιπόν προϋπόθεση που είναι αυτή της παροχής δέσμευσης από την κυβέρνηση για την πολιτική που θα ακολουθήσει αμέσως μετά την τυχόν εκλογή ΠτΔ, δεν απουσιάζει τυχαία από τα πακέτα που διακινήθηκαν ενόψει της προεδρικής εκλογής. Οι μεν θετικά διακείμενοι για την εκλογή προέδρου, προφανώς διάκεινται θετικά και προς την κυβερνητική πολιτική, οι δε διαφωνούντες με αυτήν και διακείμενοι αρνητικά ως προς την εκλογή προέδρου, προφανέστατα δεν ελπίζουν κάτι πλέον από την παρούσα κυβέρνηση και την πολιτική της και έχουν λάβει τις αποφάσεις τους. Ευλόγως λοιπόν η κύρια πολιτική προϋπόθεση για την ψήφιση ΠτΔ και την παράταση του βίου αυτής της κυβέρνησης απουσιάζει από κάθε συζήτηση κατά την εξέλιξη της ψηφοφορίας. Η παράλειψη αυτή ασφαλώς είναι βολική για όλους και κυρίως για την κυβέρνηση, που δεν έχει κανένα λόγο να δεσμευτεί ή να εκτεθεί, ιδιαίτερα ενόψει του ότι οι εκλογές είναι η πιθανότερη, αν όχι η αναπόφευκτη εξέλιξη.