Τέλος εποχής στον Παναθηναϊκό. Ο Νίκος Νταμπίζας αποτελεί παρελθόν από την θέση του τεχνικού διευθυντή στο τριφύλλι, μια απόφαση, η οποία όπως διαρρέει πάρθηκε κοινή συναινέσει. Πόσο «ηλεκτρική» είναι όμως η συγκεκριμένη καρέκλα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Στην Αγγλία, ο προπονητής όπως τον έχουμε συνηθίσει όλοι ματ, λέγεται μάνατζερ. Είναι αυτός που διαχειρίζεται το μπάτζετ μιας ομάδας, αυτός που αποφασίζει για τις μεταγραφές και αυτός που διαλέγει την 11άδα και την τακτική. Τις προπονήσεις των ποδοσφαιριστών κάνει ο κόουτς. Μέλος του τεχνικού επιτελείου.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη αυτό δεν ισχύει. Ο κάθε προπονητής έχει δίπλα του έναν τεχνικό διευθυντή, ο οποίος είναι υπεύθυνος να εκτελέσει κάθε επιθυμία του «κόουτς» όσον αφορά τη μεταγραφική ενίσχυση αλλά και να τον συμβουλεύσει για την απόκτηση κάποιου ποδοσφαιριστή. Σχέση από την αρχή της, καταδικασμένη!
Ο τελευταίος «ισχυρός» τεχνικός διευθυντής στην Ελλάδα που έχασε τη θέση του πριν τον Νίκο Νταμπίζα, ήταν ένας άλλος Νικόλας. Ο Λυμπερόπουλος. Πλήρωσε την αδυναμία του να πείσει τον Δημήτρη Παπαδόπουλο να υπογράψει στην Ένωση και το επικοινωνιακό χάντιπαπ που δημιουργήθηκε εις βάρος της ΑΕΚ, ήταν αρκετό για την απομάκρυνσή του.
Στην περίπτωση του Νταμπίζα ισχύει κάτι ανάλογο, το οποίο όμως είναι αρκετά πολύπλοκο. Ο άνθρωπος, ο οποίος πέρυσι παρέδωσε μια ομάδα, το χτίσιμο της οποίας έπρεπε να διδάσκεται στα πανεπιστήμια για σεμιναριακού επιπέδου management, βρέθηκε ξαφνικά φέτος χωρίς δουλειά!
Το χαμηλό μπάτζετ του Παναθηναϊκού από πέρυσι, έδωσε πολλή δουλειά στον Νταμπίζα. Έπρεπε να βρει τους καλύτερους παίκτες βάσει των χρημάτων που είχε να δαπανήσει, τους πιο άμεσα εξελίξιμους και αυτούς που θα έκαναν τη διαφορά. Πάντα σε συνεννόηση με τον προπονητή, Γιάννη Αναστασίου.
Η επιτυχημένη περσινή καλοκαιρινή περίοδος όμως δεν είχε συνέχεια φέτος. Για λόγους, οι οποίοι δεν είναι ξεκάθαροι. Σε ανύποπτο χρόνο ο Αναστασίου δήλωνε ότι η ομάδα δεν χρειάζεται μεταγραφές ενώ ο Γιάννης Αλαφούζος πρόσφατα μιλώντας σε μέλη της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» επεσήμανε ότι δεν έμεινε ικανοποιημένος από τη μεταγραφική πολιτική της ομάδας του.
Το γυαλί είχε ραγίσει με την αλήθεια κάπου στη μέση. Ο Νταμπίζας το καλοκαίρι σπατάλησε πολύ χρόνο θέλοντας να επαναφέρει την ομάδα στον Αμπέντ, αφού πατούσε στις εξαιρετικές σχέσεις του με τη Νιούκαστλ. Όταν η υπόθεση άρχισε να ναυαγεί, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις που έπεσαν στο τραπέζι, οι οποίες όμως για τον έναν ή τον άλλο λόγο κόπηκαν. Ο Παναθηναϊκός φώναζε ότι χρειάζεται ενίσχυση και προκαλούσε εντύπωση πως παρά το γεγονός ότι οι «πράσινοι» μιλούσαν με παίκτες μέχρι και το τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων, ξαφνικά έμπαινε ένα τέλος και μεταγραφή δεν γινόταν.
Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό είναι πως οι σχέσεις Αναστασίου-Νταμπίζα ίσως να μην ήταν στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Ίσως και να μην ισχύει βέβαια αλλά το διεθνές ποδόσφαιροι έχει δείξει ότι οι λόγοι ενός διαζυγίου με έναν τεχνικό διευθυντή θα απεικονίζονται σχεδόν πάντα στο πρόσωπο του εκάστοτε προπονητή...