Κοιτώντας κάποιος την παρουσία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια, ανεξάρτητα από τις συλλογικές του προτιμήσεις, δεν μπορεί παρά να πεισθεί ότι η διαφάνεια και η απόλυτη αξιοκρατία σε έναν ποδοσφαιρικό θεσμό φέρνουν πάντα επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα.
Σύγκριση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης με το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει. Αυτό όμως δεν αφαιρεί το δικαίωμα από τους διοικούντες το ελληνικό ποδόσφαιρο να μάχονται και να ελπίζουν για ένα καλύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η παρουσία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια κρίνεται επιτυχημένη. Όχι άκοπα, όχι φθηνά. Η επένδυση σε χρήματα και σε δουλειά, αφήνει τα αποτυπώματά της στο πέρασμα της ελληνικής ομάδας από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά γήπεδα. Εκεί, στον υπέρτατο ευρωπαϊκό θεσμό συλλόγων όπου τα πάντα λειτουργούν κάτω από κανόνες, σκληρούς κανόνες. Το Financial Fair Play που θεσπίστηκε τα τελευταία χρόνια από την UEFA είναι ίσως μικρό μπροστά στην προσπάθεια των διοργανωτών να υπερασπιστούν το προϊόν τους, το οποίο κατορθώνουν να πουλούν ακριβά. Ακριβώς επειδή το προσέχουν!
Αντίθετα, το ελληνικό ποδόσφαιρο στις εντός των συνόρων του υποχρεώσεις εξακολουθεί να νοσεί. Τα συμφέροντα είναι μεγαλύτερα της δίψας για ένα ιδανικό πρωτάθλημα, το οποίο θα φέρει έναν αέρα αισιοδοξίας για δημιουργία και καλύτερες προοπτικές. Οι οικονομικές ατασθαλίες αποτελούν σταθερό φαινόμενο των συλλόγων, τα παραθυράκια στους νόμους με τις αλλαγές των ΑΦΜ και τα χρέη των ΠΑΕ αλλά και η ανυπαρξία υποδομών, αποτρέπουν ακόμη και τους υγιώς σκεπτόμενους επιχειρηματίες να ασχοληθούν σοβαρά και ενεργά. Το ερώτημα που γεννάται σε ένα νέο παιδί που ενδεχομένως με το αθώο του μυαλό δεν καταλαβαίνει, είναι σε τι ωφελούν όλα τα παραπάνω όταν σε μια άρτια οργανωμένη διοργάνωση όπως το Τσάμπιονς Λιγκ, ένας ελληνικός σύλλογος αποδεικνύει ότι μπορεί να κοντράρει τα μεγαθήρια της Ευρώπης.
Αλήθεια, θα υπάρξει άραγε ποτέ ελληνική ομάδα που ως άλλη Μπάγερν Μονάχου θα βοηθήσει την αντίστοιχη Ντόρτμουντ να ξεφύγει από τη χρεωκοπία. Η νοοτροπία εντός των συνόρων μας, είναι δυστυχώς αυτή που αφήνει το ποδόσφαιρό μας έρμαιο στα αποκλειστικά συμφέροντα των παραγόντων, αντί οι τελευταία να λειτουργούν ως αρωγοί για την εκτόξευσή του!