Του Θάνου ΟικονομόπουλουΚαμιά φορά τα όσα... δεν λέγονται, είναι πιο σημαντικά από εκείνα που εκφέρονται δημοσίως. Πάρτε για παράδειγμα την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, στους όρους που έθεσε ο Μάριο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προκειμένου να αγορασθούν "σκουπίδια" ομόλογα της Ελλάδος (και της Κύπρου) και να ενισχυθούν όχι μόνο οι τράπεζες αλλά και η κατεπειγόντως ζητούμενη ρευστότητα στην "στεγνή" αγορά...
Είπε, στην ουσία, ο Ντράγκι ότι η χώρα μας θα τύχει της ευνοϊκής αυτής προοπτικής εκ μέρους της ΕΚΤ, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχισθεί η παραμονή της σε πρόγραμμα. Δεν είπε την κακιά λέξη "μνημόνιο", αναφέρθηκε σε κάποιο "πλαίσιο". Στην πραγματικότητα εννοούσε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει ν' ακολουθεί κάποιες συμφωνημένες κατευθύνσεις (δημοσιονομικές αλλά και δομικών μεταρρυθμίσεων-αυτές που καθυστερούν περιέργως, δηλαδή τα πέντε τελευταία χρόνια...), αλλιώς διευκόλυνση γιοκ! Πείτε το όπως θέλετε, αλλά στην πράξη θα πρόκειται για "επιτήρηση", όχι την γενική στην οποία θα υπόκεινται (θεσμικά, πλέον) όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, αλλά την "ειδική" που ισχύει για τις χώρες που βρίσκονται η βρίσκονταν σε μνημόνιο.
Κανονικά ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως τον είχαμε μάθει, δηλαδή...) θα έπρεπε να βγει στις ρούγες και τα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα "αστράφτοντας και βογκώντας.."κατά πως λέει και ο επαναστατικός θούριος. "Να, σας τα λέγαμε τι υφιστάμεθα με τις μνημονιακές υποχρεώσεις κάτω από την μπότα των δανειστών..." , "γι' αυτό φωνάζουμε για κούρεμα του χρέους...", "εμείς θα διαπραγματευθούμε από μηδενική βάση..." και πάει λέγοντας. Όμως, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ με το περιτύλιγμα του... αναθεωρητικού ρεαλισμού, προτίμησε να τηρήσει αιδήμονα σιωπή! Αντί να καταγγείλει τους "αδίστακτους Ευρωπαίους κατακτητές" (για την αναδίπλωση του Ντράγκι να θέσει όρους, κάτι που δεν είχε κάνει 24 ώρες πριν,όταν ανακοίνωσε τα "καλά νέα" για την αγορά από την ΕΚΤ "σκουπιδιών"ομολόγων...), προτίμησε να συνεχίσει να σχολιάζει την κίνηση τακτικής της συγκυβέρνησης να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για να κερδίσει χρόνο και να σβήσει τον απόηχο της εκλογολογίας- την οποία,πάντως, η ίδια ξεκίνησε...
Ξέρουν οι πραγματιστές του ΣΥΡΙΖΑ (Σταθάκης, Δραγασάκης κ.λ.π.) ότι τα μνημόνια δεν... σκίζονται σε μια νύχτα, το χρέος δεν διαγράφεται με τσαμπουκάδες (όχι χωρίς πανάκριβο οικονομικό και κοινωνικό τίμημα, εν πάση περιπτώσει) γι' αυτό με την προοπτική ανάληψης της εξουσίας μιλάνε για "πάγωμα" του χρέους (δηλαδή... επιμήκυνση και "φόρτωμά" του σ' επόμενες γενεές – κάτι που προωθεί και η σημερινή κυβέρνηση, δηλαδή) και διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας προκειμένου οι όροι αποπληρωμής να μην δυναμιτίζουν την όποια ελπίδα ανάπτυξης και τόνωσης της αγοράς, όπως όντως συμβαίνει μέχρι τώρα...
Ξέρει, επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ πως το χρηματοδοτικό κενό του 2015 και 2016 είναι απαρέγκλιτος μονόδρομος για την όποια επόμενη κυβέρνηση. Πόσο μάλλον αν δεν βοηθηθούν, γι' άλλη μια φορά, οι τράπεζες, και το "μαξιλάρι" των 11 δις που η αξιωματική αντιπολίτευση έχει πει ότι θα χρησιμοποιηθεί για την χρηματοδότησης μεγάλου μέρους του οικονομικού της προγράμματος,απαιτηθεί να πάει ολόκληρο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, σκοπός για τον οποίο και δημιουργήθηκε με την έγκριση των δανειστών...
Η επίσκεψη αστραπή του νέου (και φίλα διακείμενου προς την χώρα μας) Προέδρου της Κομμισιόν , Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην Αθήνα, σε τούτη την κρίσιμη στιγμή και για την πορεία της Ελλάδος "την επόμενη μέρα" (τυπικά το μνημόνιο λήγει σε 2,5 μήνες) αλλά και την εξέλιξη της αξιολόγησης από την τρόικα, μπορεί να ερμηνευθεί ως
"στήριξη στον Αντώνη Σαμαρά και την συγκυβέρνηση. Αλλά η "αποκάλυψη" πως κατά την διάρκεια της κατ' ιδίαν συνάντησής του με τον Έλληνα πρωθυπουργό εξετάστηκε επίσης σε βάθος "το χρηματοδοτικό κενό για το 2015" καθώς επίσης και τις συζητήσεις "για ελάφρυνση του δημοσίου χρέους", είναι πλέον η βέβαιο ότι στέλνει μήνυμα "ρεαλισμού" και στην αξιωματική αντιπολίτευση που προσδοκά ανάληψη της εξουσίας.
Ένα μήνυμα, που ο ΣΥΡΙΖΑ... σιωπηρώς εξετίμησε δεόντως και "συνεμορφώθη", πριν καλά-καλά το λάβει: "όχι όπως τα... ήξερες, αλλά όπως τα βρήκες"!