Ο ΤΑΖ χαιρετίζει αγωνιστικά όλους τους προοδευτικούς αντιρατσιστές που τσεκάρουν τη Βουλγάρα καθαρίστρια μην τους ξαφρίσει κάτι από το σπίτι.
Είσαι ένας προοδευτικός άνθρωπος που δέχεσαι όλες τις θρησκευτικές, φυλετικές, σεξουαλικές και άλλες εκφράσεις και σιχαίνεσαι το ρατσισμό. Οκ ως εδώ αν τα έχεις καλά με τη συνείδηση σου. Μήπως όμως η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική και κρύβεις μέσα σου κι εσύ έναν ρατσιστή πολλές φορές από την ανάποδη;
Γιατί, ναι, μπορεί να ονειρεύεσαι έναν κόσμο που όλοι οι άντρες και οι γυναίκες είναι δίμετροι γυμνασμένοι και κυκλοφορούν με μπικίνι αλλά σόρι που θα στη σπάσω αυτό δείχνει ότι μάλλον εσύ είσαι το πραγματικό μπάζο που προβάλλεις το πρόβλημα σου σε άλλους. Και κρίνεις ανεξέλεγκτα.
Την χοντρή, την κοντή, την αδύνατη, όλα τουρλού ανάκατα. Ειδικά όταν θες να ασκήσεις κριτική, έχεις ξεμείνει από επιχειρήματα και η βασική σου κατηγορία είναι αυτή. «Τι να μας πει κι αυτή η χοντρή;» Που στην αντίθετη περίπτωση, αν δεν πρόκειται δηλαδή για χοντρή αλλά για μοντέλα με μίνι, ο χαρακτηρισμός έχει πέσει με την πρώτη: «Η εύκολη που κουνιέται, που πήρε προαγωγή σκυμμένη κάτω από το γραφείο του διευθυντή κλπ.»
Κι ο κατάλογος συνεχίζεται σε άλλες κατηγορίες. «Άσε μας ρε με την παλιαδερφή», «σιγά μην αφήσω τη Βουλγάρα που καθαρίζει στο σπίτι μόνη της να μου κλέψει τα πάντα». Κι άλλες τέτοιες ομορφιές που τις ξεχνάς όταν σαν γνήσιος προοδευτικός κι αντιρατσιστής τάσσεσαι υπέρ των δικαιωμάτων των διαφορετικών. Και πας και μια βόλτα σε κανένα αντιρατσιστικό συλλαλητήριο μπας και σου κάτσει κανένα γκομενικό.
Όχι πως οι διαφορετικοί, οι καταπιεζόμενοι, είναι καλύτεροι. Άλλη πετριά εκεί. Αντί να συνασπίζονται μεταξύ τους για να αντιμετωπίζουν αυτόν που τους μειώνει, κάνουν σαν τις γειτόνισσες που μαλλιοτραβιούνται για το ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα Ο μετανάστης της τάδε φυλής μισεί τον μετανάστη της άλλης φυλής, και οι δύο μαζί τους τον gay. Ο gay στιλ Βου Που σινιέ, μηχανικά αν δει μαύρο να κάθεται στο λεωφορείο διαλέγει να κάτσει τρεις θέσεις μακριά.
Οι ίδιοι οι gay μεταξύ τους σχολιάζουν υποτιμητικά κάποιον που δεν είναι τούμπανο από το γυμναστήριο, τη γριά αδελφή ή το πιτσιρίκι που έχει τα ντουζένια του και το έχει σεξ με όλο το μαγαζί. Σαν τον αλκοολικό δηλαδή που ενώ έχει πει δύο μπουκάλια σε βλέπει στο τρίτο ποτήρι και σου λέει «πολύ πίνεις». Οκ η νέα γενιά το έχει στρώσει αρκετά το πράγμα αλλά παλιότερα αν έπεφτες σε συζήτηση από gay για τις λεσβίες και ανάποδα, από τραβεστί για τους προηγούμενους κι επίσης ανάποδα, νόμιζες ότι βρίσκεσαι σε σύγκρουση αναρχικών με τα MAT.
Αν και πλέον οι συγκρούσεις τέτοιου τύπου έχουν αλλάξει γήπεδο, να ναι καλά τα κοινωνικά δίκτυα. Που λογικά θα έπρεπε να τα λένε αντικοινωνικά άσυλα. Μην τολμήσεις και γράψεις κάτι που θεωρείται παλιακό, συντηρητικό ή δεν κολλάει με την κοινή γνώμη. Μπαίνεις πρωί πρώι με την αυγούλα και τον καφέ σου στον τοίχο σου στο facebook και σε έχουν ξεμπουρλέψει στο βρίσιμο εκατό νοματαίοι. Έτσι επειδή κι αυτοί δημοκρατικά και αντιρατσιστικά, θεωρούν ότι δεν έχεις δικαίωμα να εκφράσεις την άποψη σου αν διαφέρει από τη δική τους.
Ακόμα και οι φίλοι σου. Σαν τους κοντοχωριανούς δηλαδή που ενώ τους χωρίζει ένα πηγάδι και μια γέφυρα δρόμου λένε βλάχους τους κατοίκους του απέναντι χωριού γιατί «όταν εμείς είχαμε έγχρωμη τηλεόραση στον καφενέ του χωριού, εσείς ανεβάζατε ακόμα θεατρικά με την Γκόλφω.»
Ή σαν τους κανονικούς, εννοώ όχι ψηφιακούς σου φίλους που αν τριανταρήσεις και δεν έχεις σχέση σε αντιμετωπίζουν σαν λεπρό της Σπιναλόγκα. «Και πότε θα παντρευτείς;» «Και έλα να σου δείξω στο κινητό το μωράκι μου να κάνει μαμ». Όχι μαντάμ, ούτε να παντρευτώ θέλω ούτε να με πρήζεις με φωτογραφίες του μωρού σου πασαλειμμένο με κρέμες στη μούρη. Αν έχεις να μου δείξεις καμία τσόντα, ευχαρίστως.
Κι εντάξει, αυτό πες το αντιμετωπίζεις αν είσαι μακρινός απόγονος του Ιώβ. Εκείνο το άλλο με τους κολλητούς σου ή τους συναδέλφους σου που ανακάλυψαν τη θετική ενέργεια, το ται τσι, το τσιμπουτί και δεν ξέρω γω τι άλλη new age νεύρωση, πως το βγάζεις πέρα;
Σκάει μια μανούρα στο γραφείο στη δίνει στο δόξα πατρί και του λες του άλλου «ρε δεν πας να απ' αυτωθείς». Έρχεται ο βουδιστής ζεν λοβοτομημένος και σου απαντάει «ηρεμία, αγάπη, έχεις πολύ ένταση και αρνητική ενέργεια». Όχι αγάπη μου, θα κάτσω ήρεμος λες και έχω πάρει τρία ηρεμιστικά για να μην με πεις εσύ αρνητικό την ώρα που μου έχεις διαλύσει τα νεύρα σαν κρόσια ινδιάνικης στολής.
Που αυτό με τους συνάδελφους, εκεί να δεις ρατσισμό. «Σ' αγαπάω σ' αγαπάω» από μπροστά «σκατά στη μούρη σου πετάω από πίσω». Και να το κουσκούς του διαδρόμου για το ότι η Κούλα αργεί στη δουλειά της και έκανε σεξ στην αποθήκη με τη Ρούλα που παλιά τη λέγανε Βαγγέλη.
Το σόου απογειώνεται δε όταν κάποιος πρώην συνάδελφος σου γίνει προϊστάμενος κι αφεντικό. Από το «παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους» και τον συνδικαλιστικό του οίστρο ξαφνικά νοιώθει θεά Κλεοπάτρα που μαστιγώνει τους υπόλοιπους επειδή δεν της έφεραν γάλα γαϊδούρας για να κάνει το μπάνιο της.
Ο κατάλογος δεν σταματάει. Και οι μορφές του ανάποδου ρατσισμού επίσης. Από τον προοδευτικό άθεο που ναι μεν νοιώθει καταπιεσμένος από την εκκλησία, δεν έχει όμως κανένα πρόβλημα να σεβαστεί το δικαίωμα κάποιου να πιστεύει σε μια θρησκεία. Και τον χαρακτηρίζει χάπατο και θύμα. Με αποκορύφωμα την όχι και τόσο αρμονική και φιλική συνύπαρξη καπνιστών και αντικαπνιστών.
Που συμπεριφέρονται λες και πρόκειται να λύσουν το μεσανατολικό μεταξύ τους. Οι αντικαπνιστές θεωρούν ότι όποιος φουμάρει πρέπει να περιοριστεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Κάποιοι από τους καπνιστές από την άλλη, παθαίνουν ντελιριακή κρίση αν δεν τους επιτρέψεις σε 10 λεπτά διαδρομή με ταξί να ανάψουν τσιγάρο. Ναι κούκλα μου, μη μου πάθεις και στερητικό με αφρούς μέσα στο αμάξι και σε τρέχω στα εφημερεύοντα.
Κατά τα άλλα όλοι αντάμα κι όλοι νοιώθουμε μοιραία ντάμα. Αντιρατσιστές και οργισμένοι με το σύστημα για να είμαστε στη μόδα, εμμονικοί, κολλημένοι κι έτοιμοι να στολίσουμε με τις πιο σπάνιες λέξεις από τον τόμο του Μπαμπινιώτη όποιον δεν μας αρέσει η μούρη του. Έτσι απλά γιατί δε μας αρέσει η μούρη του.
Κι εκεί είναι που μάλλον τελικά κολλάει σαν προοδευτική η φράση του Κλιντ Ίστγουντ, ως επιθεωρητή Κάλαχαν: «Οι απόψεις είναι σαν την κωλοτρυπίδα. Όλοι έχουν από μία.» Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορεί να μου τρίβεις τον κώλο σου στη μούρη μου, επειδή διαφωνώ με τη δική σου. Έτσι;
*Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.