Φουντώνει ο πόλεμος στα σπλάχνα της Ευρώπης για το ποια είναι η ενδεδειγμένη πολιτική, προκειμένου αφενός να ξεφύγει η ευρωπαϊκή οικονομία από το τέλμα της στασιμότητας ή της ύφεσης αφετέρου να αποφύγει μια ακόμα καταστροφική κρίση. Τα πρώτα πυρά με στόχο το Βερολίνο έπεσαν από το Παρίσι και τη Ρώμη, που ζητούν χαλάρωση των ασφυκτικών προβλέψεων του Συμφώνου Σταθερότητας για τους δημοσιονομικούς στόχους, καθώς και η ιταλική και η γαλλική οικονομία εμφανίζουν σαφή και ανησυχητικά σημάδια επιβράδυνσης. Στα πυρά αυτά προστέθηκαν οι συστάσεις της Κομισιόν προς το Βερολίνο για ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης, μέσω αύξησης των μισθών, θέτοντας μάλιστα θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού προς τις υπόλοιπες χώρες.Η απάντηση από το Βερολίνο ήρθε κατ' αρχήν μέσω αλλεπάλληλων δηλώσεων τόσο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όσο και της Ανγκελα Μέρκελ, οι οποίοι υπεραμύνονται της συνταγής δημοσιονομικής πειθαρχίας, ενώ δεν δίστασαν να τραβήξουν το αυτί του επικεφαλής της ΕΚΤ, όταν εκείνος υπαινίχθηκε νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής.
Η δεύτερη σύρραξη έγινε ακριβώς επί αυτού του πεδίου, όταν ο Μάριο Ντράγκι σηκώνοντας το γάντι, όχι μόνο «μηδένισε» τα επιτόκια αλλά ανακοίνωσε νέο πρόγραμμα αγοράς καλυμμένων ομολόγων, παρά τις αρνητικές ψήφους του Γερμανού Κεντρικού Τραπεζίτη και των δορυφόρων του.
Το νέο πεδίο μάχης είναι προφανές ότι στήνεται στο πεδίο της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο νέος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων είναι ο Γάλλος πρώην υπουργός Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί και όχι κάποιος Βόρειος. Ωστόσο, το Βερολίνο κατάφερε να «καπελώσει» τον Γάλλο Επίτροπο, επιβάλλοντας τον Φινλανδό πρώην υπουργό Οικονομικών και πρωθυπουργό Γίρκι. Κατάινεν, ως Αντιπρόεδρο της Κομισιόν με αυξημένες εποπτικές αρμοδιότητες επί των πιο νευραλγικών οικονομικών χαρτοφυλακίων, με προφανή στόχο να «φρενάρει» τις όποιες προσπάθειες αλλαγής της δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη.
Το... κερασάκι στην τούρτα είναι η ομιλία που εκφώνησε η Ανγκελα Μέρκελ ενώπιον των Γερμανών βουλευτών, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ εγκάλεσε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, που δεν εφαρμόζουν το πετυχημένο γερμανικό μοντέλο, δείχνοντας προς το Παρίσι που ανακοίνωσε ότι αναβάλλει για 2 χρόνια την επίτευξη του στόχου ελλείμματος που ορίζει το Σύμφωνο.
Τις εξελίξεις παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα η Αθήνα, καθώς ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να αποτελέσει ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης, το θέμα του ελληνικού Χρέους.