Του Θάνου ΟικονομόπουλουΘυμάστε το προκλητικότατο του Βουλγαράκη, "ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό!"; Αυτό, "π.Κ." (προ κρίσης...) που δικαίως θεωρήθηκε ύβρις και προσβολή-ασχέτως αν το επικαλέσθηκαν αργότερα ,με άλλες "διατυπώσεις"έστω, και διάφορα άλλα δημόσια πρόσωπα; Που να φανταζόμασταν πως "ε.μ.Κ." (εν μέσω Κρίσης...), θα... ευτυχούσαμε να ζήσουμε και "διάκριση" μεταξύ νομίμου και "νομίμου", και μάλιστα όχι περιβεβλημένα η μη με τον μανδύα του "ηθικού"...
Μα, θα πείτε, υπάρχει διαβάθμιση στην νομιμότητα; Υπάρχει "ολίγον νόμιμο", κατά το... "ολίγον έγκυος", και περισσότερο νόμιμο, ανάλογα με το ποιος κρίνει και αποφασίζει; Και όμως, υπάρχει! Και μάλιστα το διατυμπανίζουν οι πλέον αρμόδιοι περί την εφαρμογή των νόμων και την διαφύλαξη της νομιμότητας. Οι ίδιοι οι δικαστές!
Με απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κρίθηκε αντισυνταγματική (παράνομη, δηλαδή...) η απόφαση της κυβέρνησης για την περικοπή των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών, και καλείται το δημόσιο να τις "αποκαταστήσει"¨στα προ περικοπών επίπεδα! Φυσικά, περικόπηκαν τα τελευταία χρόνια και οι συντάξεις ΟΛΩΝ των συνταξιούχων, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αλλά αυτό είναι... άλλο θέμα. Οι (όποιοι) "άλλοι" εξ' άλλου, ως εργαζόμενοι δεν είχαν ποτέ το δικαίωμα να καθορίζουν μόνοι τους το ύψος του μισθού και των αποδοχών τους- αυτό το είχαν μόνο οι δικαστικοί, που συνέστησαν και το ειδικό "Μισθοδικείο"(μην γελάτε, υπάρχει εδώ και κάμποσα χρόνια...) για να αποφασίζουν για τον μισθό και τις συντάξεις τους. Α, ψέμματα, το ίδιο δικαίωμα είχαν και οι βουλευτές, το οποίο και επικαλέσθηκαν οι δικαστικοί (όταν με το κατάπτυστο "ασυμβίβαστο" των βουλευτών εξασφάλισαν κολοσσιαίες αυξήσεις της "αποζημίωσής" τους!) για να τηρηθεί η αναλογία αποδοχών δικαστών-βουλευτών που προβλέπεται από το Σύνταγμα. Και εξασφάλισαν γενναίες αυξήσεις , και μάλιστα αναδρομικές,οι υπηρέτες της Θέμιδος...
Σε κάποια τέτοια νομικά τερτίπια κατέφυγαν πάλι οι δικαστές για να κρίνουν παράνομες τις περικοπές των συντάξεων τους."Νόμιμον", θα ισχυρισθεί κάποιος. Μπορεί. Και... "ηθικόν", όμως; Δεν κατανοούν οι δικαστικοί τις άθλιες δημοσιονομικές συνθήκες που βιώνουμε και τις οποίες επικαλέσθηκαν οι κυβερνήσεις για να πετσοκόψουν "οριζόντια" μισθούς και συντάξεις σε όλους; Και πώς είναι δυνατόν δικαστές, πάλι, να κρίνουν υπέρ της ακύρωσης της απόλυσης των καθαριστριών (των μάξιμουμ 700 ευρώ μηνιαίως...) και να διατάζουν την άμεση επαναπρόσληψή τους και... ανώτεροι δικαστές αν ματαιώνουν την εφαρμογή της συγκεκριμένης απόφασης (μετά από προσφυγή του δημοσίου...), με το αιτιολογικό ότι "... οι εθνικές ανάγκες έχουν προβάδισμα έναντι των ατομικών"; Και αν το συγκεκριμένο σκεπτικό (του Αρείου Πάγου) εδράζεται ρεαλιστικά στην δεινή πραγματικότητα που ζούμε, -ώστε το "ηθικόν" να επικρατεί του "νομίμου"-τότε πως και γιατί άλλα (και άλλων βαθμίδων) δικαστήρια ακυρώνουν σειρά μέτρων που πήρε η κυβέρνηση, όπως λ.χ. μισθούς και συντάξεις των ένστολων και... περιμένετε γιατρούς ΕΣΥ, καθηγητές ΑΕΙ κ.λ.π.;
Ας παρακάμψουμε τα νόμιμα, τα ηθικά και τα κατ' ανάγκην λόγω εκτάκτων εθνικών συνθηκών. Να μείνουμε, κι' έτσι πρέπει, στην απύθμενη πρόκληση που εκπέμπεται στην δεινοπαθούσα κοινωνία, και δη την πλέον ανίσχυρη οικονομικά, με την "διαφορετικότητα" της απόφασης των δικαστών για... τους εαυτούς τους, κι' εκείνης για τις καθαρίστριες...
Δεν μπορεί "το' να παιδί, καλό παιδί, τ' άλλο....."!