Ο ΤΑΖ με σεβασμό απέναντι σε όσες φοβούνται μήπως μια μουσάτη σκίσει τα αντρικά τους καλσόν, παρακολουθεί το σοκ και δέος όσων αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι από την Κοντσίτα και τους συστήνει να αλλάξουν κορσέ.
Είχα σκοπό να μη γράψω κάτι περισσότερο για τη Eurovision πέρα από την πλάκα του σχολιασμού που έκανα χτες το βράδυ με τους φίλους μου στα social media. Για τον πολύ απλό λόγο του ότι η Eurovision για καλό ή για κακό (ή και για τα δύο) είναι υπεράνω σχολιασμού. Περισσότερη πλάκα έχει να σχολιάζεις αυτούς που τη σχολιάζουν στα σοβαρά. Γιατί πολύ απλά, αυτοί είναι τα πραγματικά “νούμερα”. Οι άλλοι που ανεβαίνουν πάνω στη σκηνή ντυμένες Κινγκ Κονγκ, μια χαρά το διασκεδάζουν φαντάζομαι κάνοντας ο καθ' ένας όπως γουστάρει τον ντόρο του και την πλάκα του, όπως είναι και το ζητούμενο στη σόουμπιζ.
Εκτός από τους Έλληνες συνήθως που μπερδεύονται και νομίζουν ότι κάθε χρονιά στέλνουμε τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες (φέτος και με τραμπολίνο). Και τους Βρετανούς που με τυπικό υπόγειο χιούμορ, ενώ πρόκειται για τη χώρα που έχει εφεύρει την pop, κάθε χρονιά στέλνουν το ένα έκτρωμα μετά το άλλο, σχεδόν επίτηδες.
Η Eurovision είναι ένα παιδικό gay camp ως προς την υπερβολή του παιχνίδι και σόου, να περνάμε μερικές ώρες με απενεργοποιημένα τα εγκεφαλικά μας κύτταρα. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Και ας ήταν αναγκασμένοι ο Γιώργος Καπουτζίδης και η Μαρία Κοζάκου να πετάνε που και που κάποια σοβαροφάνεια. Η αλήθεια είναι πως και οι δύο τους φέτος ήταν πολύ καλοί στο ρόλο τους, με μια υπονομευτική, υπόγεια αλλά όχι κακιασμένη, παιχνιδιάρικη ειρωνεία που τους έφερνε κοντά στο τι εκείνη τη στιγμή μπορεί να σχολίαζε ο τηλεθεατής.
Για την ελληνική συμμετοχή, δεν έχω να πω τίποτα άλλο από το ότι με πορδές δεν βάφονται αυγά. Ούτε στήνεις boy band με τραγούδι ρετάλι σε high energy διάθεση, εκτελεσμένο αισθητικά από επίδοξους σερβιτόρους στο Μπουρνάζι που φόρεσαν τα βρεφικά τους. Αυτός είναι κι ο ένας λόγος που αποφάσισα να γράψω για τη Eurovision. To πώς κάθε φορά, μετατρέπεται σε ζήτημα εθνικής σημασίας αντί να κάτσουμε να το χαρούμε σαν βλάχικο γάμο με έξτρα στρας. Ο δεύτερος λόγος είναι αυτά που άκουσα και διάβασα να λένε (με προσεχτικά καλυμμένη ομοφοβία) κάποιοι για τη συμμετοχή της υπέροχης κατά τη γνώμη μου Κοντσίτα.
Το τραγούδι ήταν πανέμορφο. Και η ίδια μια εξαιρετική, ευαίσθητη και φωνάρα, θεατράλε παρουσία που υποδύεται έναν συγκεκριμένο επί σκηνής ρόλο με ένα συγκεκριμένο εύρημα. Το οποίο συνειδητά ή ασυνείδητα αποτελεί πολιτική δήλωση απέναντι στην ελευθερία της έκφρασης, της σεξουαλική σου επιλογής και τη διαχείριση του σώματός σου. Μπορείς να είσαι ότι θες αν το υποστηρίζεις, ακόμα και μια υπέροχη γυναικεία φιγούρα που γουστάρει να έχει μούσια. Ποιον ενοχλεί κάτι τέτοιο;
Πολλούς και για διαφορετικούς λόγους. Από τη δική τους μπλοκαρισμένη σεξουαλικότητα μέχρι το θέμα του ότι μάλλον δεν γερνάνε πολύ ευτυχισμένοι. Ξαφνικά το facebook γέμισε από σχόλια τύπου “τι είναι αυτά τα πράγματα; Τι πρότυπα θα έχουν τα παιδιά μου με τους ανώμαλους;” Απάντηση: Καλύτερα πρότυπα από όταν εσύ μπινελικώνεις μπροστά τους τη γυναίκα σου επειδή σου έκαψε το φαγητό κι έχεις μικρό πουλί. Και αν πραγματικά νοιαζόσουν τόσο πολύ για τα παιδιά σου, αντί να τα αφήνεις μέχρι τη 1 το βράδυ να βλέπουν Eurovision θα τα είχες πάει τουλάχιστον ένα σινεμά μικρό μου βοοειδές.
Το αποκορύφωμα όμως στην κριτική, το άκουσα λίγο πριν στις ειδήσεις. Από την ποιοτική Σοφία Βόσσου, πρώην Γιουροβιζιονίστρια, μετέπειτα πρωινατζού, μέλος κριτικής σε talent show και νυν βαθιά μελαχρινή με το μαλλί της γερασμένης κορακίνας. Μαζί με τον μελωδό Γιάννη Σαββιδάκη, γνωστό μεταξύ άλλων κι από τη συμμετοχή του στην ποιοτική σειρά – βιντεοκασέτα “Της Ελλάδος τα Παιδιά”. “Αυτό το θέαμα (σ.σ. της Κοντσίτα) είναι ακαλαίσθητο και αποκρουστικό” είπαν. Σε σχέση με την δική σας πολιτιστική προσφορά φαντάζομαι έτσι; Και την με αυταπάρνηση της υποταγή σας στην υψηλή τέχνη κι αισθητική. Κακομοίρες.
Η χρησιμοποίηση της λέξης “αισθητική” είναι μεγάλη πουτάνα. Ειδικά όταν θες να καλύψεις τα δικά σου κόμπλεξ, ανασφάλειες και αναπηρίες. Γιατί είναι επικίνδυνο είναι να λες μια αντιδραστική μαλακία, μόνο και μόνο επειδή είσαι στα αζήτητα και θες να δείξεις την απόσταση σου από το “σύστημα”. Αυτό που μια χαρά υπηρέτησες χωρίς ποτέ σου όμως να κάνεις μια ρηξικέλευθη δήλωση όπως η Κοντσίτα. Που και marketing να είναι αυτό που έκανε η Κοντσίτα, μια χαρά τον σκοπό του τον πέτυχε.
Ξεκίνησα να γράφω το άρθρο με όρεξη να κάνω και μια πλάκα να κυλίσει πιο ευχάριστα. Ενδιάμεσα μου έφυγε. Άντε μου ξαναήρθε, για να μην το κλείσουμε βαριά. Μπορεί να λατρεύω την Κοντσίτα, αλλά αν είναι μια μέρα να γίνω τραβεστί, επειδή είμαι και βλάχα και μοντέρνα, θα ζητήσω από το γιατρό μου να με κάνει βυζαρού, πλύστρα και βουτυρατζού σαν τις Πολωνέζες. Φαντάζομαι ότι έτσι δεν θα ενοχληθεί κανείς οικογενειάρχης.
***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.