Του Θάνου ΟικονομόπουλουΣτην πολιτική, όπως και... στην μαγειρική και μυριάδες ανθρώπινες δραστηριότητες,τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ιδίως στην πολιτική, όπου ο αδιαμφισβήτητος αμοραλισμός ("ο σκοπός αγιάζει τα μέσα"), η "ηθική" και η υποκρισία που χαρακτηρίζουν το "άθλημα", όχι μόνο διαχέονται και διαπερνούν ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες, αλλά και γίνονται... σιωπηρώς αποδεκτά από το "σύστημα" μα και τους πολίτες, υπό μία προϋπόθεση: ότι θα τηρηθούν τα προσχήματα και θα υπάρξουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Α, και κάτι ακόμη: ότι δεν θα πιαστεί ο όποιος "σκοτεινός τύπος", κλέπτων οπώρας. Ο Μακιαβέλι, έμεινε στην ιστορία επειδή χωρίς φτιασίδια, κωδικοποίησε τις λεπτομέρειες της "τέχνης" της πολιτικής...
Μετά από αυτόν τον πρόλογο, ας προσεγγίσουμε την υπόθεση Μπαλτάκου και ας επιχειρήσουμε ν' αποτιμήσουμε τις συνέπειες από το τσουνάμι που προκάλεσε. Κατ' αρχήν, προκύπτει ένα ζήτημα ουσίας για το πως επιλέγει ένας πολιτικός αρχηγός το στενό του επιτελείο. Στις ικανότητες και την αποτελεσματικότητα του να φέρει εις πέρας τις αποστολές που αναλαμβάνει-ας αφήσουμε την "ηθική" στην άκρη, αφού συμφωνήσαμε πως αμοραλισμός και υποκρισία είναι στην πράξη τα εκ των ων ουκ άνευ της πολιτικής. Ο Μπαλτάκος και κάποια άλλα επώνυμα "μπουμπούκια" του επιτελείου Σαμαρά, μ' αυτό ακριβώς το κριτήριο "ρεαλισμού", δεν έπρεπε να περιστοιχίζουν τον αρχηγό της ΝΔ. Πάμε παρακάτω...
Έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία πως η κυβέρνηση (ελεγχόμενη από την ΝΔ) εξ αρχής έκανε τα στραβά μάτια στις εγκληματικές ενέργειες της ΧΑ, επειδή δεν ήθελε να "δυσαρεστήσει"όχι μόνο τους ψηφοφόρους του εκτρώματος αυτού (που και ήλπιζε να ξαναφέρει στις τάξεις της) αλλά και τους λογής-λογής ακραίας τοποθετήσεως δικούς της οπαδούς που είχε πάντα ως ψηφοφόρους η συντηρητική παράταξη, μ' όποιο κομματικό μανδύα κι' αν υπήρχε στο πολιτικό προσκήνιο; Και πως "ξύπνησε" μετά την δολοφονία Φύσσα και αφού έκρινε τότε ότι η δίωξη (βάσει υπαρκτών εγκλημάτων, που... τόσο καιρό παραβλέπονταν)θα τις αποφέρει επικοινωνιακά και εκλογικά οφέλη;Και πιστεύει κανείς (ας αφήσουμε στην άκρη το γελοίο επιχείρημα της "προσωπικής ατζέντας" Μπαλτάκου ή πως οι κινήσεις του γίνονταν ερήμην του Σαμαρά), πως αυτό το σκόπιμο αλλoιθώρισμα της ΝΔ στο εκλογικό, θυμωμένο, κοινό της ΧΑ, δεν ήταν πλειοψηφική, τουλάχιστον, πολιτική επιλογή; Και να προσθέσουμε με ωμότητα: και "θεμιτή" εκλογική επιδίωξη, αφού η κυβερνώσα ΝΔ δεν μπόρεσε με τις πολιτικές της(όπως έπρεπε...) να προσελκύσει τους μη ναζιστές ψηφοφόρους της ΧΑ;
Αν στη θέση του Μπαλτάκου, ήταν ένας απείρως πιο "γάτα", ικανός και αποτελεσματικός (πάντα στο δύσοσμο περιβάλλον της πρακτικής πολιτικής...) συνεργάτης του πρωθυπουργού, και ανελάμβανε την συγκεκριμένη αποστολή "προσέγγισης" με τα εκτρώματα της ΧΑ, θα ήξερε (και θα φρόντιζε να εξουδετερώσει) τον κίνδυνο μαγνητοσκόπησης των επαφών του, θα εξασφάλιζε πως δεν αφήνει πίσω του ίχνη. Θα έκανε την "δουλειά", θα "σκότωνε τρυφερά" τον αντίπαλο, κι' ούτε γάτα, ούτε ζημιά. "Απλώς", ο Μπαλτάκος ήταν... ο Μπαλτάκος και πήραν φωτιά τα τόπια στο πολιτικό σκηνικό.
Και το χειρότερο: ο πολιτικός αμοραλισμός εκδηλώθηκε σ' επίπεδο τακτικής με τέτοιο τρόπο, ώστε επέτρεψε στην εγκληματική αυτή οργάνωση να ξαναγυρίσει από το περιθώριο που οδηγούνταν, σε ρόλο πρωταγωνιστή και ρυθμιστή των εξελίξεων στο πολιτικό προσκήνιο, και μάλιστα την κρίσιμη προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Αυτό είναι το μείζον, και πρέπει να το προσέξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, παραμερίζοντας τυχόν πρόσκαιρα εκλογικά και πολιτικά οφέλη που μπορεί η θύελλα που ξέσπασε να τους προσφέρει. Γιατί, αν επιτρέψουν να δοθεί "λόγος" στην ΧΑ, αν με τους χειρισμούς τους την αφήσουν να διατυπώσει "επιχειρήματα", η όποια συγκυριακή "νίκη" τους, θα γυρίσουν μπούμερανγκ εναντίον της κοινωνίας αλλά και των ίδιων...
Φυσικά έχουν δίκιο (και τους προσφέρθηκαν και επιχειρήματα...) όσοι καταγγέλλουν τις νεοδημοκρατικές τακτικές και στρατηγικές σε σχέση με την ΧΑ. Και εξ αρχής, όταν επελέγη η μέθοδος της "άτυπης ασυλίας" στο πολιτικό έκτρωμα, τα στελέχη και τις "πολιτικές" τους, αλλά και για τις μετέπειτα επιλογές και πρακτικές "προσέγγισης" που υιοθετήθηκαν και αποκαλύφθηκαν με την υπόθεση Μπαλτάκου. Έχουν δίκιο, αλλά να προσέξουν μην "σκοτώσουν" το δίκιο τους και τα επιχειρήματά τους, προσβλέποντας σε εκλογικές και κομματικές σκοπιμότητες. Να εγκαλέσουν και να στιγματίσουν την ΝΔ, και για την "προ Φύσσα" πολιτική της έναντι της ΧΑ, και τις "μετά Φύσσα" παρασκηνιακές και αμφιλεγόμενες μεθοδεύσεις της. Αλλά να βροντοφωνάξουν σ' όλους τους τόνους πώς ΚΑΛΩΣ ΑΠΟΜΟΝΩΘΗΚΕ (όταν και όπως, έστω...) το πολιτικό αυτό έκτρωμα, και πρέπει και τώρα και στο μέλλον να συμφωνηθεί με συνεννόηση όλων των κανονικών πολιτικών κομμάτων η κοινή πολιτική που πρέπει ν' ακολουθηθεί για το ουσιαστικό και οριστικό ξεδόντιασμα αυτού του φιδιού που απειλεί την ίδια την δημοκρατία.
Βεβαιότατα, το κύριο βάρος πέφτει στην ίδια την ΝΔ, που της προσφέρεται (έστω και κάτω από αυτές τις αρνητικές συγκυρίες) μια μοναδική ευκαιρία να κλείσει "μαύρα τεφτέρια", να γυρίσει σελίδα να επιδείξει και να αποδείξει έμπρακτη μεταμέλεια. Αλλά, η επικαιρότητα των τελευταίων ημερών πείθει ότι σοβαρότητα και υπευθυνότητα πρέπει να επιδείξουν και τ' άλλα κόμματα. Συμπολιτευόμενα και αντιπολιτευόμενα. Να κατανοήσουν πως δεν συμφέρει ούτε τα ίδια να αποκομίσουν κοντοπόδαρα κομματικά και εκλογικά οφέλη, σε βάρος της χώρας και της δημοκρατίας...