Να, λοιπόν, που οι αγανακτισμένοι, απογοητευμένοι από τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα πολίτες, όλοι αυτοί που τα τελευταία χρόνια δηλώνουν πως "αυτούς, δεν τους ξαναψηφίζω με τίποτα!", βρίσκουν ξαφνικά μπροστά τους μια "εναλλακτική". Θα μπορούν να "φτύσουν", να μουντζώσουν τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα και τους εκπροσώπους τους... ενεργά, δηλαδή χωρίς αποχή ή ρίχνοντας στην κάλπη άκυρα ,με ύβρεις εκτόνωσης, η λευκά ψηφοδέλτια -που έτσι κι' αλλιώς δεν προσμετρώνται. Τώρα, υπάρχει το "Ποτάμι"....
Δεν είναι ακριβώς κόμμα. Απ' ότι καταλαβαίνουμε, ο εμπνευστής και δημιουργός του μάλλον έπιασε "στον αέρα" την αποστροφή του κόσμου (ακόμη κι' αυτού που τελικά πάει και ψηφίζει κάποιο κόμμα) στην πολιτική και τους πολιτικούς, κι' αποφάσισε να την εκμεταλλευθεί. Λέει, περίπου, στους ψηφοφόρους "ψηφίστε μας να βγούμε και... βλέπουμε". Αν στις ευρωεκλογές εξασφαλίσουν μια έδρα ή έστω ένα αξιοπρεπές ποσοστό, τότε θ' ανασκουμπωθούν και θα... οργανωθούν. Αν όχι, ο μεν κ. Θεοδωράκης θα "προσπαθήσει να ξαναγυρίσει στην δημοσιογραφία" όσοι δε τον ακολουθήσουν στο εγχείρημα του θα έχουν απολαύσει "το ωραίο ταξίδι". Τι είχαν, τι έχασαν...
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και πολύ καιρό όλοι αναρωτιόμαστε γιατί δεν ασχολούνται με την πολιτική "νέοι άνθρωποι", με "φρέσκες ιδέες" και προτάσεις. Γιατί (όλοι μας...) επιτρέπουμε στα "τζάκια" και τους γόνους πολιτικών οικογενειών να διαχειρίζονται όπως διαχειρίζονται το παρόν και το μέλλον του τόπου. Όλοι το λέμε, αλλά κανένας δεν τολμάει ν' ανακατευτεί με τα σ..τά για να τα καθαρίσει. "Να, λοιπόν, που ο Θεοδωράκης τόλμησε...", θα σκεφθούν ίσως κάποιοι. Που μπορεί και να ψηφίσουν το "Ποτάμι", για να μετρηθεί η αποστροφή τους στο σύστημα. Και σ' αυτούς ποντάρει το εγχείρημα. Να υπάρξει η πρώτη "μαγιά", να καταγραφεί το "Ποτάμι" ως πολιτική δύναμη και... μετά βλέπουνε!
Μόνο που οι καταστάσεις και οι συγκυρίες, τόσο μέσα στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, είναι πολύ κρίσιμες και πολύπλοκες για να τις αντιμετωπίζει κανείς με πλάκα ή μονάχα με διάθεση τιμωρίας των αποτυχημένων. Τα προβλήματα απαιτούν διαχείριση και προσπάθειες επίλυσής τους από σοβαρούς και υπεύθυνους ανθρώπους με γνώση και εμπειρία. Στη βάση ενός επεξεργασμένου προγράμματος που θα περιλαμβάνει τακτικές και στρατηγικές κινήσεις και εναλλακτικές, που θα έχει συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις για κάθε ένα από το απέραντο πλήθος των προβλημάτων. Δεν αρκούν ωραία επικοινωνιακά λόγια "θα κλέψουμε και από την δεξιά και από την αριστερά...", κι' αν μας ψηφίστε... βλέπουμε!Κλέψτε τα, συνθέστε τα, ολοκληρώστε τα σε ενιαία και λειτουργική πρόταση, και κατεβείτε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να ζητήστε την ψήφο μας!
Ωραία είναι τα "δεν θέλουμε ζητιάνους στους δρόμους..." και "παιδάκια που δεν έχουν να φάνε...", αλλά πείτε μας πως σκοπεύετε τα οράματά σας να τα κάνετε πράξη. Αυτό υποτίθεται ότι κάνουν τα κόμματα. Το ζήτημα του χρέους, πως το αντιμετωπίζετε;Την αναδιάρθρωση του δημοσίου;Έχετε κάποια πρόταση για το αναγκαίο αναπτυξιακό ανασχεδιασμό της χώρας;Κάποια ιδέα για τον -με τις νέες δύσκολες συνθήκες- εκσυγχρονισμό του τομέα της δημόσιας υγείας; Και το γεγονός πως κατ' αρχήν κατεβαίνετε στις ευρωεκλογές και δεν διεκδικείτε ούτε κάν θεωρητικά εξουσία, δεν σας απαλλάσσει της υποχρεώσεως να έχετε στοιχειωδώς πρόγραμμα και απαντήσεις στα μύρια όσα ερωτήματα και αγωνίες της κοινωνίας. Για να πείσετε περί της σοβαρότητάς σας. Ακόμη και στην ευρωβουλή, το σύστημα λειτουργεί με βάση κανόνες και προγράμματα-εδώ εσείς δεν έχετε καλά-καλά αποφασίσει, αν βγείτε, σε ποια ευρωομάδα θα ενταχθείτε...
Κατανοητό ότι ο κ. Θεοδωράκης και οι συνεργάτες του(;), θέλησαν να εκμεταλλευθούν την αποστροφή της κοινωνίας στο κατεστημένο πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του. Να καβαλήσουν το κύμα. (Τυχαίο που, όπως λέγεται, η πρώτη επιλογή ονόματος του κ. Θεοδωράκη για το"κόμμα" του ήταν "Το κύμα";) Η δεξιά συρρικνώθηκε επικίνδυνα, οι διάφορες παραφυάδες της είναι για... ψεκασμένους, το ΠΑΣΟΚ απειλείται με... εξαέρωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενισχύεται όσο επιτρέπουν οι καταστάσεις γιατί φοβίζει πολλούς και δεν πείθει περισσότερους (ακόμη κι' απ όσους δημοσκοπικά τον "ψηφίζουν"),το ΚΚΕ κάνει σωστές αναλύσεις αλλά στο "δια ταύτα" καταφεύγει σε ξεπερασμένες μονολιθικότητες, την ΧΑ (στην οποία αρκετοί στράφηκαν με την ίδια "λογική" της αγανάκτησης στο κατεστημένο...) δεν διανοούνται να την επιλέξουν οι δυσαρεστημένοι και αποκαμωμένοι αλλά εχέφρονες. Για όλους τους απογοητευμένους, διστακτικούς και "άστεγους", λοιπόν, άρχισε να κυλάει το "Ποτάμι". Ανοίξαμε και σας περιμένουμε...
Δεν υπάρχει πολύς περισσευάμενος χρόνος να οργανωθούν ( και να σοβαρευθούν...) όσοι αποφάσισαν να... κατέβουν το "Ποτάμι"-αν εννοούν τα όσα επικοινωνιακά ισχυρίζονται, αν έχουν αποφασιστικότητα και θέλησε για ένα δύσκολο και μακρύ ταξίδι, και δεν κάνουν απλώς... το κέφι τους ευελπιστώντας να παραμείνουν "Πρωταγωνιστές" σε άλλο "κανάλι". Αν δεν τον εκμεταλλευθούν άμεσα, αν δεν πείσουν για την υπευθυνότητα και τον επαγγελματισμό τους, πολύ φοβόμαστε πώς ακόμη κι' αν πετύχουν κάτι στις προσεχείς εκλογές, απλώς θα έχουν λειτουργήσει ως δεξαμενή της... μούντζας, ως πτυελοδοχείο του αγανακτισμένου και απογοητευμένου κόσμου...