Έγραφα πριν από 10 μέρες σε τούτη την στήλη, πώς "ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, παίζουν με την φωτιά...", καλλιεργώντας την ένταση και την μετωπική κομματική αντιπαράθεση μ' επίκεντρο ένα θέμα που κάθε άλλο παρά προσφέρεται για μικροκομματικά, ανόητα και κοντόφθαλμα ψηφοθηρικά (και δη σ' επίπεδο... δημοσκοπήσεων, ούτε καν κανονικής κάλπης!) παιγνίδια: όλη την κλίμακα από την ανομία μέχρι την τρομοκρατία.
Δυστυχώς, η ανοησία όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά κλιμακώνεται επικίνδυνα. Και πολύ φοβάμαι ότι πλέον την κύρια ευθύνη, την φέρει η κυβερνώσα ΝΔ. Που όχι μόνο συνεχίζει το "παιγνίδι", αλλά το κάνει και κατά τρόπο ηλίθια προβοκατόρικο μ' αποτέλεσμα να γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον της και να προσφέρει επιχειρήματα στην άλλη πλευρά, βγάζοντας την, σε κάποιο βαθμό, από το κάδρο της κριτικής για τις ευθύνες που αναμφίβολα και αυτή έχει. Αν στις Χ καταγγελίες σου, αποκαλυφθεί πώς μία έστω είναι "φτιαγμένη", αναμενόμενο είναι να δημιουργηθεί η υποψία της προβοκάτσιας- και πάντως δίνει πάτημα στον "αντίπαλό""σου να το ισχυρισθεί με πειστικότητα...
Ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως "αναρχικός" βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Διαμαντόπουλος (που με αμφιλεγόμενες δηλώσεις του έχει προκαλέσει και την κοινωνία και τις...εσωκομματικές ισορροπίες) έκανε μια δήλωση πριν την τρομοκρατική επίθεση στο Mall , αλλά σ' ένα επικοινωνιακό περιβάλλον φορτισμένο εξαιρετικά από τις ένθεν κακείθεν βολές για το ποιος προκαλεί την ανομία και την τρομοκρατία, που ένα έμπειρο και νουνεχές πολιτικό πρόσωπο θ' απέφευγε να την κάνει στην συγκεκριμένη συγκυρία, γιατί (κακόπιστα, έστω) προσφερόταν για "ερμηνείες". Αυτό θα ήθελαν, πιστεύω, και οι ηγετικοί κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ "που επιχειρούν, περιθωριακά αρχικά αλλά όλο και πιο «κεντρικά» όσο τρέχουν οι εξελίξεις με τους κινδύνους τους,, να διαμορφώσουν μια νέα πιο νηφάλια, ψύχραιμη και ρεαλιστική δημόσια εικόνα του κόμματος. Η ολοένα και λιγότερο διστακτική μετάλλαξη του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα σε διάφορα επίπεδα, είναι ενδεικτική άσχετο με το αν και κατά πόσο πείθει η προκαλεί σκέψεις ευκαιριακής, υπολογισμένης, επικοινωνιακής αναδίπλωσης..."(iefimerida,14/1/2013) Δεν το σκέφθηκε, δεν μπορούσε και δεν ήθελε ίσως..
Αλλά από αυτό το σημείο της πολιτικής αστοχίας, μέχρι το... άλλο άκρο, να κάνει δηλαδή η κυβερνώσα ΝΔ ολόκληρο μοντάζ της τηλεοπτικής δήλωσης Διαμαντόπουλου και με κοπτοραπτική να εμφανίζει τον ακραίο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να...οπλίζει τα χέρια των τρομοκρατών και να τους "υπαγορεύει" το κτύπημα στο Mall, υπάρχει αβυσσαλέα απόσταση! Ακόμη κι' αν χυδαία και κυνικά παραδεχθεί κανείς ότι η ΝΔ "κερδίζει" σε δημοσκοπικές εντυπώσεις, "ταυτοποιώντας" τον ΣΥΡΙΖΑ των αντιφατικών συνιστωσών με την ανομία και την τρομοκρατία εκμεταλλευόμενη την διστακτικότητα του να καταγγείλει ανοικτά και απερίφραστα την κάθε μορφής βία για να μην... κατηγορηθεί από κάποιες συνιστώσες του και μερίδα οπαδών του για "έλλειψη επαναστατικότητας", δεν μπορεί παρά να διερωτηθεί: ήταν ανάγκη αυτή η ανόητη και ερασιτεχνική (γιατί η αλήθεια θ' αποκαλυπτόταν) επίθεση να γίνει στο επίπεδο του κυβερνητικού εκπροσώπου; Δεν θ' αρκούσε (πάλι ανόητη και ερασιτεχνική θα ήταν, βέβαια...) να γίνει από κάποιο ακραίο βουλευτή της ΝΔ ώστε και τις πρόσκαιρες εντυπώσεις να προκαλούσε, αλλά και πιο εύκολα να "μαζευόταν"-και κυρίως: να μην εμπλέκει ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό; Γιατί, φυσικά ,δεν πιστεύει κανείς ότι ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (έστω ο Κεδίκογλου...) προβαίνει σε επίσημες δηλώσεις τέτοιου μάλιστα περιεχομένου ερήμην του προέδρου της (τρικομματικής, δε...) κυβέρνησης...
Κι' ακόμη: κανείς δεν σκέφθηκε καν ότι αυτή η χοντροκομμένα κατασκευασμένη "κατηγορία", δίνει πάτημα στον ΣΥΡΙΖΑ ,που θέλει ν ανακτήσει την σε ύφεση ανοδικότητα του,να μιλάει για γενικευμένη ακροδεξιά προβοκάτσια και να έχει απήχηση σε μια μη φανατική και στενά κομματική μερίδα της κοινής γνώμης;Δεν τους φοβίζει η παροιμία του "λύκος στα πρόβατα!"; Δεν ανατρέχουν καν στο πρόσφατο παρελθόν, όπου οι ακρότητες"φόλα στον σκύλο του ΠΑΣΟΚ"και η ανόητη εμμονή κάποιων να συνδέουν ευθέως το συγκεκριμένο κόμμα με κάθε τρομοκρατική πράξη, είχε σαν αποτέλεσμα να το... μονιμοποιήσουν στην εξουσία επί 20 χρόνια;
Πολύ φοβάμαι πως από αυτή την μικρόνοη, μικροπολιτικάντικη, αδιέξοδη σε βάθος χρόνου "πολιτική"και την συνακόλουθη σκληρή επικοινωνιακή αντιπαράθεση δεν ωφελείται κανείς- αντίθετα χάνει συνολικά το (ότι απέμεινε, μέχρι να προκύψει κάτι εντελώς νέο...) υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, ιδίως σε μια στιγμή που τα πράγματα-με θυσίες και κόπο- δείχνουν να παίρνουν μια αισιόδοξη τροπή.Και μαζί, κρίσιμος πολιτικός χρόνος. Για τον ΣΥΡΙΖΑ αφεθεί (και να διευκολυνθεί, αδιάφορο αν κάποιους τους συμφέρει αυτό η όχι...) να βρει τις απαραίτητες ρεαλιστικές ισορροπίες του και να μετεξελιχθεί, αν μπορέσει, σε υπεύθυνο κόμμα εξουσίας, και για την κυβέρνηση να σχεδιάσει και να εφαρμόσει με αποτελεσματικότητα πολιτικές. Αλλιώς, αδιέξοδα και λαϊκή οργή (που αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, μπορεί ν' αποδειχθεί πολύ πιο καταστροφική από την αιτία που την προκαλεί...) ολοένα θα θεριεύουν.
Και τότε, κουκουλοφόροι, γκαζάκια, βόμβες και Καλάσνικοφ, αντί για πρόβλημα, θα προβάλλονται και θα γίνονται αποδεκτά ως... «λύση».