Αυτά που θα συμβούν στον τόπο το επόμενο διάστημα κι εφόσον τα νέα μέτρα ψηφιστούν από την Βουλή, θα είναι ένα ακόμα χτύπημα σε μεγάλες κατηγορίες πολιτών, πολλοί από τους οποίους έχουν ήδη γονατίσει από την κρίση.
Ελπίδα εκείνων που , έστω και με πολύ βαριά καρδιά , τα στηρίζουν είναι πώς με το ξεμπλοκάρισμα των χρημάτων που περιμένουμε, θα προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ταυτόχρονα θα πέσει χρήμα στην αγορά έτσι ώστε να αρχίσει να κινείται η βαριά ασθενής οικονομία. Αισιοδοξούν δε, πώς τα μέτρα αυτά θα είναι πράγματι τα τελευταία, όπως υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν πώς τα μέτρα θα είναι η ταφόπλακα για τεράστιες κοινωνικές ομάδες και επιμένουν σε έναν άλλο δρόμο . Θεωρούν πώς οι ελπίδες για επανεκκίνηση της οικονομίας είναι φρούδες και εκτιμούν πώς η στάση μας απέναντι στους δανειστές μας θα έπρεπε να ήταν πιο σκληρή.
Ποια από τις δύο πλευρές θα δικαιωθεί, θα το μάθουμε σχετικά σύντομα. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Το βέβαιο είναι πώς τα νέα μέτρα θα πονέσουν πολύ κόσμο ο οποίος ακούει γι αυτά αλλά , προς το παρόν, δεν τα έχει υποστεί. Κι αν η εφαρμογή τους δεν συνοδευτεί από πολιτικές που θα τονώσουν άμεσα και αποτελεσματικά την αγορά, τότε θα ακολουθήσουν καταστάσεις που δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος τις τελευταίες δεκαετίες.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, οι δανειστές μας απαιτούν να γίνουν μέσα σε δύο χρόνια στην Ελλάδα όσα δεν έγιναν στους περίπου δύο αιώνες ζωής του Ελληνικού κράτους. Κι αυτό είναι που πρέπει να τους επισημάνουν άμεσα και με έμφαση οι κυβερνώντες: Ότι ο μεν στόχος μπορεί να είναι θετικός αλλά η πορεία προς αυτόν δείχνει ανέφικτή, τουλάχιστον με τον τρόπο που μας ζητούν να την ακολουθήσουμε...