Η κυρία Λαγκαρντ, ο κύριος Σόιμπλε και αρκετοί ακόμα διεθνείς παράγοντες που τα τελευταία δυόμιση χρόνια αναφέρονται τακτικά στην Ελλάδα- τις περισσότερες φορές με καθόλου κομψό τρόπο- δικαίως έχουν ακούσει τα εξ αμάξης για τις χοντράδες που κατά καιρούς έχουν εκστομίσει εναντίον μας.
Ας προσπαθήσουμε όμως για λίγο, ξεχνώντας τα όποια ανθελληνικά τους παραληρήματα, να έρθουμε στη θέση όλων αυτών, που ασφαλώς πληροφορούνται όσα σημαντικά συμβαίνουν στην Ελληνική πραγματικότητα.
Η κυρία Λαγκαρντ, για παράδειγμα, θα έμαθε ήδη τις δηλώσεις του Γιώργου Παπακωνσταντίνου ότι δεν ... γνωρίζει που βρίσκεται το cd με τις λίστες των μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία, το οποίο η ίδια ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας του παρέδωσε πριν δύο χρόνια.
Φαντάζομαι επίσης ότι η σημερινή επικεφαλής του ΔΝΤ θα έχει πληροφορηθεί ότι και ο διάδοχος του κ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών και σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος, είχε «ξεχασμένο» το αντίστοιχο «στικάκι» με την λίστα στο συρτάρι του γραφείου του.
Δυο υπουργοί Οικονομικών στα χρόνια της πιο μεγάλης μεταπολεμικής Ελληνικής κρίσης πήραν στα χέρια τους ένα κρίσιμο στοιχείο προς αξιοποίηση κι ο ένας το... έχασε ενώ ο δεύτερος το ... ξέχασε!
Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, πώς είναι δυνατόν μετά από αυτά, η κυρία Λαγκάρντ να έχει έστω και την παραμικρή εμπιστοσύνη στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα; Ποιο λόγο, ποιών ανθρώπων να θεωρήσει αξιόπιστο;
Αλλά κι ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, χωρίς σε καμιά περίπτωση να μπαίνει στο ίδιο κάδρο για το ίδιο θέμα με τους δύο προηγούμενους , τις τελευταίες ημέρες δεν δίνει και τα καλύτερα δείγματα γραφής ούτε προς τα μέσα ούτε προς τα έξω...
Για παράδειγμα, μέσα σε λίγες ώρες χθες μας είπε ότι το «πακέτο» των μέτρων έκλεισε για να επανέλθει και να διευκρινίσει ότι αυτό δεν είχε συμβεί... απολύτως με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα όλα να είναι στο «αέρα». Κι ενώ χθες το πρωί ο κ. Στουρνάρας μας διαβεβαίωνε ότι πήραμε και την περίφημη «επιμήκυνση» , το απόγευμα τα... μάζευε όσο πιο κομψά γινόταν μετά το «άδειασμα» που υπέστη από τον κ. Σοιμπλε και άλλους διεθνείς παράγοντες.
Με αυτά και με εκείνα , είναι προφανές ότι δεν μας φταίνε πάντοτε οι άλλοι για τα μαύρα μας τα χάλια. Ακόμα κι αν πράγματι ο κ. Σοιμπλε διακατέχεται από ανθελληνικά αισθήματα, μήπως συμπεριφορές όπως των κυρίων Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου του δίνουν το καλύτερο άλλοθι για να τα εξωτερικεύει;
Και κάτι τελευταίο: Ο κ. Παπακωνσταντίνου με την δημόσια τοποθέτηση του και την ταυτόχρονη άρνηση να δημοσιοποιήσει το όνομα του προσώπου στο οποίο παρέδωσε την λίστα Λαγκάρντ «καθάρισε»; Τέλειωσε το θέμα των όποιων ευθυνών του για την διαχείριση της υπόθεσης; Αν ναι, ας μην απορούν οι πολιτικοί μας ταγοί για το μέγεθος της απαξίωσης τους από τον κόσμο και το γιγάντωμα φαινομένων άκρως επικίνδυνων για το δημοκρατικό πολίτευμα . Κι ας ετοιμάζονται για τα πολύ χειρότερα...