Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, έχουμε και λέμε. Τα μέτρα για τη διετία δεν είναι τελικά 11,5 δισ. ευρώ αλλά τουλάχιστον 13,9 δισ. ευρώ, καθώς οι στόχοι και οι σχεδιασμοί για τη φοροδιαφυγή κατέληξαν στο κάλαθο των αχρήστων. Τα μέτρα για το 2013 δεν είναι 7,8 δισ. ευρώ αλλά τουλάχιστον 9,2 δισ. ευρώ, καθώς η Τρόικα δεν αισθάνεται και πολύ ασφαλής με τα όσα ακούει και βλέπει. Το σκληρό πακέτο μέτρων, δηλαδή οι περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων δεν είναι 7,6 δισ. ευρώ αλλά τουλάχιστον 7,8 δισ. ευρώ, αν και η Ρήτρα Απόκλισης αποτελεί προάγγελο νέων περικοπών το 2014, αφού δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα μπορούμε να πιάσουμε τους δημοσιονομικούς στόχους του 2013 ή ακόμα και να τους ξεπεράσουμε.
Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνονται στα 67 χωρίς να ανοίξει «ρουθούνι», ενώ τα Δώρα ΟΛΩΝ των συνταξιούχων και των δημοσίων υπαλλήλων καταργήθηκαν εν μια νυκτί.
Πρόσθετα μέτρα δεν αποφύγαμε ούτε στο 2012, καθώς έσκασε η «φούσκα» του ΕΟΠΥΥ, προκαλώντας νευρική κρίση στους φορολογούμενους, οι οποίοι θα χάσουν αναδρομικά από τα φετινά τους εισοδήματα όλες τις φοροαπαλλαγές, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει ακόμα το εάν θα ληφθούν κι άλλα φορολογικά μέτρα με αναδρομικό χαρακτήρα.
Η υποτιθέμενη κόκκινη γραμμή για απολύσεις στο Δημόσιο φαίνεται ότι ξεθωριάζει, καθώς ήδη αναζητείται άλλη ορολογία γι' αυτούς που θα «αποχωρήσουν», ενώ οι λεονταρισμοί των προηγούμενων εβδομάδων επί των εργασιακών έχουν μετατραπεί σε άτακτη υποχώρηση και μάχη χαρακωμάτων μήπως και γλιτώσουμε το ελάχιστο.
Ποιο είναι το αντάλλαγμα για όλα αυτά; Επί του παρόντος η υπόσχεση μιας επιμήκυνσης, η οποία ενδεχομένως να μας κοστίσει κι άλλα μέτρα, ενώ ακόμα και τα χρωστούμενα των 36,5 δισ. ευρώ (οι δόσεις Ιουλίου και Σεπτεμβρίου), που θα μπορούσαν να αλλάξουν λίγο τη ψυχολογία στο εσωτερικό της χώρας, έχουν μετατραπεί σε μοχλό πίεσης και σε «εργαλείο» για τον ωμό εκβιασμό «ή τα κάνετε όλα ή δεν παίρνετε φράγκο».