Η Christine Lagarde,νυν Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, έχοντας την υποστήριξη της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αγγλίας αναδεικνύεται ως η επικρατέστερη υποψήφιος για τη θέση του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θέση που έμεινε κενή ύστερα από την "παραίτηση" του Dominique Strauss-Kahn
Οι χώρες τις Ευρώπης κρατούν αδιάλειπτα τη διοίκηση του οργανισμού τα τελευταία 65 χρόνια. Πράγμα λογικό, αφού σαν σύνολο οι ανεπτυγμένες χώρες της δυτικής Ευρώπης κατέχουν το 25 % των ψήφων, με τις ΗΠΑ, Ιαπωνία και Κίνα να κατέχουν αντίστοιχα 16,74%, 6,01 % και 3,65 %. Μέχρι πρόσφατα αυτή η κατανομή οδηγούσε στον συμβιβασμό ο διευθυντής του Ταμείου να προέρχεται από την Ευρώπη, με τον υποδιευθυντή να προέρχεται από τις ΗΠΑ.
Σήμερα όμως τα πράγματα δείχνουν αρκετά πιο περίπλοκα. Πέρα από τον ενδο-Ευρωπαϊκό ανταγωνισμό στην επιλογή της Christine Lagarde που εκφράζει η πιθανή υποψηφιότητα του Βέλγου Υπουργού Οικονομικών Didier Reynders, στην ουσία έχουμε σαφή διαφοροποίηση από μια σειρά χώρες. Πιο συγκεκριμένα σημαντικές χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Νότιος Αφρική και η Αυστραλία, έχουν ανοιχτά ζητήσει ο επόμενος πρόεδρος του ΔΝΤ να μην επιλεγεί με το κριτήριο της εθνικότητας, δηλαδή να μην είναι Ευρωπαίος. Κατ αυτόν τον τρόπο η αναμέτρηση για τη διαδοχή του DSK μετατρέπεται σε δύσκολο γρίφο, αφού η ομοφωνία αποκλείεται.
Τί σημασία έχουν αυτά για την κατάσταση στην Ελλάδα; Από τη μια μεριά καμία. Το ΔΝΤ είναι ένας οργανισμός η πολιτική του οποίου δεν καθορίζεται από τον γενικό διευθυντή του, αλλά από το συσχετισμό δύναμης μεταξύ των ανταγωνιστικών συμφερόντων των διάφορων χρηματοπιστωτικών και πολιτικών κέντρων. Από την άλλη μεριά, όμως, η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, ακριβώς λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων καθίσταται τρόπαιο. Αναλυτικότερα το δημόσιο χρέος της Ευρωπαϊκής περιφέρειας επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο διαφορετικά χρηματοπιστωτικά κέντρα. Ενώ η Ευρώπη βρίσκεται "κλειδωμένη" στο πρόβλημα λόγω της μεγάλης έκθεσης των τραπεζών της σε αυτό το χρέος άλλα κέντρα έχουν ποντάρει τεράστια ποσά με τη μορφή CDS στην προοπτική μιας Ελληνικής χρεοκοπίας. Επίσης τα προβλήματα του χρέους της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, και ειδικά της Ελλάδας, αποτελούν τμήμα του προβλήματος ανάδυσης του Ευρώ σε αποθεματικό νόμισμα. Νόμισμα ανταγωνιστικό του δολλαρίου.
Συνεπώς η εκλογή νέου διευθυντή στο ΔΝΤ μέσα στον Ιούνιο, αλλά και η συνάντηση των G8 στη Γαλλία μέσα στο Μάιο, θα αποτελέσουν ενδείξεις του νέου συσχετισμού και της νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής που αναδύεται στην εποχή μετά την κρίση του 2008. Αυτός ο συσχετισμός θα κρίνει τελικά και τον ειδικό τρόπο που θα λυθεί η κρίση χρέους της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, αφού θα δίνει αβαντάζ σε κάποιο χρηματοπιστωτικό κέντρο έναντι των άλλων.