Ο εμφύλιος πόλεμος, λένε, είναι ο πιο σκληρός, ο πιο ανελέητος, αυτός που για να επιτευχθεί ο σκοπός «αγιάζονται» όλα τα μέσα. Η αντιπαράθεση που ξέσπασε τα τελευταία 24ωρα μεταξύ αρθρογράφου της εφημερίδας ΑΥΓΗ (η οποία στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ) και του βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Γρηγόρη Ψαριανού, έρχεται να αποδείξει για άλλη μια φορά την αγριότητα του εμφύλιου σπαραγμού.
Η υπόθεση έχει γίνει λίγο-πολύ γνωστή αλλά συνοπτικά την υπενθυμίζω: όλα ξεκίνησαν από ένα αιχμηρό άρθρο της Αυγής με τίτλο «Όχι γιαούρτια στη ΔΗΜΑΡ» και με την υπογραφή του Γιώργου Αναδρανιστάκη ,το οποίο προέτρεπε τους πολίτες να μην βρίζουν και πετάνε αντικείμενα στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ και στους βουλευτές της, για να μην τους επιτρέπουν να παρουσιάζονται ως θύματα: «Όχι γιαούρτια στα γραφεία της ΔΗΜ.ΑΡ., όχι βρισιές στον Κουβέλη, όχι ιπτάμενες μπύρες στον Ψαριανό στη Μαβίλη, αν και το τρίτο δεν είναι τόσο σοβαρό, αφού αν πετάξεις μπύρα στη Μαβίλη, ή σκύλο θα χτυπήσεις ή τον Ψαριανό» ανέφερε χαρακτηριστικά. Το αποκορύφωμα ήταν στην κατάληξη του άρθρου όπου υπήρχε η προτροπή: «Και προς Θεού, μην πετάτε μπύρες στον Ψαριανό! Διότι το να πετάς μπύρες στον Ψαριανό, είναι σαν να πετάς σουβλιστά αγριογούρουνα στον Οβελίξ».
Ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ απάντησε μέσω της ιστοσελίδας nocomments.gr λέγοντας: «Λυπάμαι πάρα πολύ για το κατάντημα της εφημερίδας. Θα τρίζουν τα οστεοφυλάκια των ανθρώπων και των αγωνιστών της Αριστεράς που αγωνίστηκαν για την εφημερίδα, που την γέννησαν και που έδωσαν την ζωή τους για το έργο της και την αισθητική της. Ντρέπομαι για λογαριασμό τους. Οποιεσδήποτε πολιτικές διαφορές, πολεμικές και διαφωνίες είναι κατανοητές. Αλλά εδώ πρόκειται για θέματα ήθους, εντιμότητας και αισθητικής και των συντακτών της. Ακόμη και ο Σταλινικός Ριζοσπάστης με αντιμετώπισε κανονικά όσες φορές διαφώνησε μαζί μου...»
Τι δείχνει, κατά την άποψη μου, αυτή η ανελέητη σύγκρουση; Ότι οι γέφυρες μεταξύ των δύο κομμάτων της Αριστεράς έχουν κοπεί προ πολλού , άσχετα με την πιθανότητα, μεμονωμένα στελέχη από τον χώρο της ΔΗΜΑΡ να εμφανίζονται έτοιμα να «μετακομίσουν» κατά Κουμουνδούρου μεριά. Είναι επίσης δεδομένο ότι το ΚΚΕ, με την γνωστή αντιευρωπαϊκή στάση του και την θέση του ότι δεν συνεργάζεται με κανέναν απολύτως, δεν μπορεί να υπολογίζεται στο μέλλον ως κυβερνητικός εταίρος μιας κυβέρνησης αριστερής κατεύθυνσης.
Με λίγα λόγια, αυτή η ιστορία με τα αγριογούρουνα, τα γιαούρτια και τις μπύρες, εκτός από τα κόκκαλα των αγωνιστών της Αριστεράς, προκαλεί επιπλέον τριγμούς στην πιθανότητα μελλοντικού σχηματισμού μιας «κυβέρνησης της Αριστεράς» με την συμμετοχή οποιουδήποτε άλλου κόμματος πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποδεικνύει για μια ακόμα φορά το πολύ κακό κλίμα που επικρατεί μεταξύ των πάλαι ποτέ συντρόφων και συναγωνιστών.
Όλα αυτά βέβαια υπό την αίρεση πώς το επόμενο διάστημα δεν θα αλλάξει κάτι δραματικά –προς το καλύτερο-στις σχέσεις της Κουμουνδούρου, με την ΔΗΜΑΡ και τον Περισσό. Προσωπικά πάντως, δεν θα στοιχημάτιζα ούτε ευρώ στην πιθανότητα αυτή...