Η διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους με τις πολιτικές λιτότητας που αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρώπης "σκότωσε" πολιτικά όλους τους πρωταγωνιστές της κρίσης. Κανείς πρωθυπουργός -πλην της Μέρκελ, που διαχειρίστηκε την δημοσιονομική και νομισματική αυτή κρίση στην Ευρωζώνη δεν επέζησε πολιτικά και τα κόμματά τους καταβαραθρώθηκαν εκλογικά. Ακόμα και η Μέρκελ διασώθηκε λόγω της πολιτικής συγκυρίας στην Γερμανία που ευνοεί τον σχηματισμό συμμαχικών κυβερνήσεων.
Η κρίση ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το 2008 με την χρεοκοπία της Lehman brothers και μεταφέρθηκε γρήγορα στην Ευρώπη. Το τεράστιο χρέος του χωρών του ευρωπαϊκού Nότου που είχε φτάσει σε σημείο σχεδόν μη διαχειρίσιμο, έκανε εύκολη λεία για τις αγορές τις οικονομίες αυτές που για λόγους διαφορετικούς η καθεμία δεν είχαν πάρει εγκαίρως τα μέτρα τους. Η Γερμανία και δευτερευόντως η Γαλλία του Σαρκοζί έδωσαν στις αγορές και τα “πολιτικά” επιχειρήματα για να “ξεπατώσουν” τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών.
Ο Γκόρντον Μπράουν, ο Θαπατέρο, ο Σαρκοζί και όλοι οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές της δημοσιονομικής θύελλας που σαρώνει την Ευρώπη ηττήθηκαν πανηγυρικά. Άλλοι, όπως ο Παπανδρέου και ο Μπερλουσκόνι απομακρύνθηκαν σχεδόν δια της βίας από την εξουσία.
Οι Γερμανοί που δεν διδάχτηκαν από τα λάθη των Αμερικανών οι οποίοι άφησαν, για παραδειγματισμό, την Lehman Brothers να καταρρεύσει, αντιμετώπισαν την ελληνική κρίση με ανάλογη επιπολαιότητα. Αντί να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά και με δυναμισμό το ελληνικό πρόβλημα, θέλησαν να δώσουν ένα μάθημα στις χώρες και τους λαούς της ευρωζώνης που έδειχναν απροθυμία να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά τους. Δαιμονοποιώντας την Ελλάδα έστελναν ένα μήνυμα στους υπόλοιπους. Σήμερα η Γερμανία κινδυνεύει να πληρώσει πολύ ακριβότερα τον λογαριασμό που θα χρειαστεί για να σωθούν η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία που όπως όλα δείχνουν μπαίνει στο στόχαστρο των αγορών. Αν είχε αντιμετωπίσει έγκαιρα το ελληνικό πρόβλημα, ίσως σήμερα η Ευρώπη να ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα. Μια πιθανή έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ, αν υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί το επιδιώκουν και το θέλουν θα απαιτήσει τεράστια κεφάλαια, για να σωθούν οι άλλοι. Απείρως πολλαπλάσια από αυτά που θα χρειαζόντουσαν για να σωθεί εγκαίρως η χώρα μας και οι υπόλοιποι. Χωρίς, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να διασφαλίζεται η σωτηρία του ευρώ. Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει την αντίδραση των αγορών και κυρίως να σταθμίσει το πολιτικό κόστος της αποχώρησης μιας χώρας, ακόμα και με τα κυβικά της Ελλάδας. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε τεράστιες φυγόκεντρες δυνάμεις που ενδέχεται να εξελιχθούν ανεξέλεγκτα.
Είναι προφανές, ότι το ελληνικό χρέος με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι διαχειρίσιμο. Όπως είναι προφανές ότι για να διασωθεί κοινωνικά και πολιτικά η χώρα και για να μην οδηγηθεί στο χάος της χρεοκοπίας και της δραχμής, οι δανειστές μας θα πρέπει να κάνουν ένα νέο γενναίο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό θα πρέπει να πείσουμε τους δανειστές μας ότι είμαστε, σαν κοινωνία, αποφασισμένοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και κυρίως το κόστος που μας αναλογεί. Χωρίς αυτήν την θυσία, τίποτε δεν θα είναι δυνατό. Το μέλλον μας και την σταδιακή επιστροφή σε καλύτερες μέρες μπορούμε να την διασφαλίσουμε μόνοι εμείς!