Ήταν στις 27 του περασμένου Ιουλίου όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατέθετε μια ερώτηση στη Βουλή προς τον πρωθυπουργό, με αφορμή την έλευση ,τότε, των κυρίων Τόμσεν, Μαζουχ και Μορς, στην Αθήνα. Η γλώσσα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδιαίτερα σκληρή : «Οι εκπρόσωποι της Τρόικα- είχε πει- χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι και απολύτως αποτυχημένοι σε όλες τις προβλέψεις τους, επιμένουν στην καταστρεπτική μνημονιακή πολιτική και ζητούν επιτάχυνση του Μνημονίου».
Έχει περάσει ακριβώς ένας μήνας από την κατάθεση της ερώτησης και ο κ. Σαμαράς ολοκλήρωσε ένα κύκλο κορυφαίων συναντήσεων με τους σημαντικότερους Ευρωπαίους «παίκτες». Είδε μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα Μέρκελ,Ολαντ και Γιούνκερ. Τα απολύτως κοινά σημεία από τις δημόσιες τοποθετήσεις της Γερμανίδας Καγκελαρίου, του Γάλλου προέδρου και του επικεφαλής του Eurogroup ήταν δύο: Το πρώτο, η θέληση τους (κι όποιος θέλει τους πιστευει)να παραμείνει η Ελλάδα στη Ζώνη του ευρώ. Και το δεύτερο, που όμως συνδέεται απολύτως με το πρώτο, η ταυτόσημη δήλωση τους ότι πριν ληφθει οποιαδήποτε απόφαση για την χώρα μας θα αναμένουν την έκθεση της Τρόικας.
Με λίγα λόγια μας είπαν ότι αυτά που θα σημειώσουν στην έκθεση τους οι , κατά τον κύριο Τσίπρα, «χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι»της Τρόικας θα κρίνουν όχι μόνο αν θα πάρουμε τα 31 δισεκατομμύρια της επόμενης δόσης αλλά και αν θα πετύχουμε την πολυπόθητη επιμήκυνση για την οποία ήδη αρκετοί Ευρωπαίοι ούτε που θέλουν να ακούνε.
Ασφαλώς δεν έχω καμιά δυσκολία να συμφωνήσω με το έτερο σκέλος της δήλωσης που είχε κάνει πριν από ένα μήνα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περί της απόλυτης αποτυχίας στις προβλέψεις της Τρόικας. Αυτό όμως ήταν που προσπάθησε , με διαφορετική φρασεολογία, να κάνει κατανοητό στην κυρία Μέρκελ και στους κυρίους Ολαντ και Γιουνκερ ο πρωθυπουργός ζητώντας με εμφατικό τρόπο μερικές «ανάσες» για την Ελληνική οικονομία.Μια προσπάθεια που, όπως κι ό ίδιος ο κ. Σαμαράς παραδέχθηκε, θα γίνει «σιγά , σιγά»…
Δεν γνωρίζω αν στο τέλος η έκθεση των «χαμηλόβαθμων υπαλλήλων» θα μας επιτρέψει να πάρουμε αυτές τις «ανάσες» η θα μας οδηγήσει στην απόλυτη ασφυξία. Αυτό που ξέρω είναι πώς συνεχίζω να μην ακούω από κάπου αλλού μια οποιαδήποτε σοβαρή και συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση που να επιτρέπει στην Ελλάδα να «εξωπετάξει» την Τρόικα και τους δανειστές μας και ταυτόχρονα να αποφύγει τον… πνιγμό. Δυστυχώς…