Ο Ιερώνυμος, ο Λεμπέσης και η Ελλάδα που αντιστέκεται…

Δεκαπενταύγουστος στην Αθήνα. Αργά το μεσημέρι, και στο δελτίο ειδήσεων του ΜΕGA μία από τα ίδια. Ο Ρεν να μας λέει ότι η Ισπανία είναι έτοιμη να μπει στο μηχανισμό διάσωσης. Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες και Φιλελεύθεροι να συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον ποιος θα διώξει πιο γρήγορα την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Και μια πολύ σημαντική προσωπικότητα- αλλά δυστυχώς για μας «πρώην»- ο Γκερχαντ Σρέντερ να λέει ότι όλες αυτές οι ανθελληνικές δηλώσεις γίνονται για τα ψηφαλάκια των επόμενων εκλογών! Τι λες; Συμβαίνουν και στη Γερμανία αυτα;

Μου φαίνονται όλα σαν να τα έχω ξαναδεί και ξαναδεί αμέτρητες φορές… Χαζεύω στο διαδίκτυο για να βρω μια αφορμή να γράψω κάτι και πέφτω στις δηλώσεις που έκανε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα ένας 25χρονος αθλητής από τη Θήβα που εκπροσώπησε τη χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Λονδίνο.

Ο Σπύρος Λεμπέσης βρέθηκε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και κατετάγη έβδομος έχοντας προετοιμαστεί με συνθήκες που φαντάζομαι ότι μόνο κάποιοι αθλητές από χώρες της Αφρικής που λιμοκτονούν, θα πρέπει να βιώνουν.

Προπόνηση στα χωράφια της Βοιωτίας με χαλίκι και χόρτο δυο μέτρα ψηλό γιατί δεν είχε χρηματα να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητο του και να πηγαινοέρχεται στην Αθήνα. Δεν ήταν όμως μόνο η προπόνηση στο γήπεδο του χωριού του. Στο Λονδίνο που βρέθηκε, δεν είχε μαζί του τον προπονητή του Αντώνη Παπαδημητρίου, πάλι για λόγους οικονομικούς. Έδινε ο 25χρονος την πιο κρίσιμη μάχη που μπορεί να δώσει ένας αθλητής -συμμετοχή σε τελικό στους Ολυμπιακούς Αγωνες- κι έπαιρνε οδηγίες από το προπονητή του μέσω… κινητού τηλεφώνου.

Κάτω από αυτές τις απίστευτες συνθήκες κατάφερε να αναδειχθεί έβδομος καλύτερος ακοντιστής στον κόσμο. Σε ένα άθλημα εξαιρετικά επίπονο με αντιπάλους τεράστια ονόματα που προετοιμάζονταν σε αριστες συνθήκες. Κι ο Λεμπέσης, στις αρχές του περασμένου Ιουλίου ετοιμαζόταν χωρίς να έχει στην τσέπη του ένα ευρώ.

Η προσοχή μου ξαναστράφηκε προς την τηλεόραση. Το δελτίο ειδήσεων δεν είχε τελειώσει. Έπαιζε ένα ρεπορτάζ με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερωνυμο να μιλά για την κρίση που περνούν η Ελλάδα και οι Έλληνες. «Δεν πρέπει να περιμένουμε λύσεις στα προβλήματα μας από τους ξένους. Αυτοί κοιτούν τα δικά τους συμφέροντα» τον άκουσα να λέει.

Σκέφτηκα ότι το παράδειγμα του Σπύρου Λεμπέση είναι μια απόδειξη ότι η δύναμη της θέλησης, η σκληρή δουλειά, το πάθος για την επιτυχία μπορούν να υποκαταστήσουν σε ένα μεγάλο βαθμό τον κάθε μορφής «από μηχανής Θεό». Ειδικά όταν αυτός σκέφτεται πρώτα το δικό του συμφέρον και δεν πρόκειται να εμφανιστεί πότε, όσο κι αν αρκετοί τρέφουν ακόμα αυτή την ψευδαίσθηση.

Κανείς δεν πρόκειται να μας σώσει αν δεν θέλουμε εμείς να σωθούμε. Κανείς δεν θα μας βοηθήσει αν μόνοι μας δεν αποδείξουμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε. Εμείς οι Έλληνες για την Ελλάδα που αντιστέκεται, για την Ελλάδα που επιμένει, όπως έλεγε ο Σαββόπουλος στο Τσάμικο…