Τα ευτυχισμένα κόμματα, για να παραφράσουμε τον Τολστόι στην Αννα Καρένινα, μοιάζουν μεταξύ τους στον τρόπο που απολαμβάνουν την ευτυχία τους. Τα δυστυχισμένα, αντιθέτως, βιώνουν την δυστυχία τους, το καθένα με τον δικό του τρόπο. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι μια απολύτως δυστυχισμένη οικογένεια! Ακρωτηριασμένο ιδεολογικά και οργανωτικά, ταλαιπωρημένο από τις εσωκομματικές συγκρούσεις που διαρκούν από το 1996 και απαξιωμένο ηθικά και πολιτικά από την κυβερνητική εμπειρία δεκαετιών μοιάζει να έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα οργανωτικά είναι το άθροισμα μιας ξεπερασμένης και εν πολλοίς διεφθαρμένης γραφειοκρατίας που διανύει την μέση ηλικία χωρίς καμία αντιστοίχιση στην ελληνική κοινωνία. Ουσιαστικά -για να καταλαβαίνει και ο Βαγγέλης- θυμίζει το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα της δεκαετίας του '60 που έβγαινε ημιθανές από τον κυβερνητισμό του '50, τα νταραβέρια και τα σκάνδαλα της εποχής SFIO του Γκι Μολέ. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια απομόνωσης και ένας Μιτεράν για να αναγεννηθεί η γαλλική σοσιαλδημοκρατία καθώς και μια νέα γενιά στελεχών που προήλθε από την άκρα αριστερά για να μπορέσει να επανιδρυθεί το σοσιαλιστικό κόμμα. Το συνέδριο του Επινέ το 1971 ισοδυναμούσε με το delete των παρηκμασμένων μεταπολεμικών βαρονιών της αριστεράς και το restart ενός νέου πολιτικού φορέα από μηδενική βάση. Άλλο όνομα, άλλες αξίες.άλλα σύμβολα!
Να σημειώσουμε ότι το 1971 η Γαλλία ζούσε στον απόηχο του Μάη του '68 και το κομμουνιστικό κόμμα του Ζόρζ Μαρσέ κυριαρχούσε στην Αριστερά με ένα εκλογικό ποσοστό που πλησίαζε το 25%. Το συνέδριο του Επινέ κυοφόρησε το κοινό πρόγραμμα με τους κομμουνιστές που οδήγησε στις εκλογές του 1974 τις οποίες έχασε οριακά ο Μιτεράν απέναντι στον Ζισκάρ και στον θρίαμβο του '81 που διασφάλισε την ηγεμονία της σοσιαλιστικής αριστεράς για 15 χρόνια. Στην κυβέρνηση Πιέρ Μορουά του 81 συμμετείχαν για πρώτη φορά μετά τον Πόλεμο σε δυτική χώρα, πέντε κομμουνιστές υπουργοί!
Αλλες εποχές, άλλες αναλογίες, άλλες χώρες θα μου πείτε. Σωστά! Σκεφτείτε όμως τι θα είχε απομείνει από την σοσιαλδημοκρατία αν ο Μιτεράν το 1971 είχε επανιδρύσει την αριστερά για να την κρατήσει ίδια...Αν ένιωθε αυτό το σιγουρατζίδικο κόλλημα με ξεπερασμένα σύμβολα που τα διαχειρίζονταν τελειωμένα στελέχη.
Τι είναι το ΠΑΣΟΚ σήμερα; Το κόμμα του Κώστα Σκανδαλίδη, του Βαγγέλη Αργύρη, του Βασίλη Γερανίδη και ίσως του Χρήστου Βερελή. Αν Ο Βενιζέλος θέλει αυτό το κόμμα, δεν μας πέφτει λόγος. Αν όχι, τότε αντί να λιβανίζει τα πεθαμένα είδωλα ας επανιδρύσει την παράταξη του. Διαφορετικά θα την επανιδρύσουν άλλοι!