Δεν γνωρίζω τη σκοπιμότητα των βουλευτών που αποφάσισαν να μην παραλάβουν το αυτοκίνητο το οποίο δικαιούνται από τη Βουλή.
Ενδεχομένως-όπως λένε κάποιοι- να επιθυμούν την επικοινωνιακή αξιοποίηση του θέματος. Ίσως πάλι απλώς θεώρησαν σωστό να μην επιβαρύνουν το Δημόσιο και τον κάθε φορολογούμενο με ένα επιπλέον έξοδο τη στιγμή μάλιστα που- όπως φαντάζομαι- διαθέτουν όλοι το προσωπικό τους αυτοκίνητο.
Ότι από τα δύο κι αν ισχύει, η κίνηση τους και σωστή ήταν και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Σε μια εποχή που ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στενάζει από την οικονομική δυσπραγία, η Βουλή θα έπρεπε ήδη να έχει μεριμνήσει ώστε το συγκεκριμένο προνόμιο να αποτελεί παρελθόν. Ειδικά μάλιστα για όσους εκλέγονται στην Α΄ ή στην Β΄ Περιφέρεια της Αθήνας και στις αντίστοιχες του Πειραιά, αποτελεί πραγματικό παραλογισμό, τη στιγμή που άπαντες οι εκλεγμένοι βουλευτές διαθέτουν το δικό τους ΙΧ.
Οι βουλευτές αυτοί- νέοι και παλιοί- που αρνήθηκαν να κάνουν χρήση του συγκεκριμένου προνομίου ανοίγουν πεδίο δόξης λαμπρό για τον νέο Πρόεδρο της Βουλής. Ο κ. Βαγγέλης Μειμαράκης- βουλευτής της Β Αθηνών εδώ και 23 χρόνια- προφανώς αντιλαμβάνεται ότι οι πολίτες περιμένουν από τους εκπροσώπους τους κινήσεις που να δείχνουν πως έχουν συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης. Κινήσεις συμβολικές-κυρίως- αλλά και ουσιαστικές.
Η κατάργηση των δωρεάν αυτοκινήτων για όλους τους βουλευτές, ίσως πρέπει να είναι η πρώτη από τις κινήσεις αυτές. Κι ο κόσμος είναι βέβαιο ότι θα το εκτιμήσει...