Δεν υποτιμώ τις δυσκολίες, ούτε αμφισβητώ τις προθέσεις αυτών που την σχημάτισαν, (ούτε θέλω να γκρινιάξω προκαταβολικά λόγω επαγγελματικής διαστροφής) αλλά έχω την εντύπωση, για να μην πώ την βεβαιότητα, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει μακριά επειδή είναι προβληματική η ενδεκάδα της!
Υποτίθεται ότι αυτή η κυβέρνηση φτιάχτηκε για να σώσει την χώρα από την απειλή μιας επερχόμενης καταστροφής μέσα σε ένα ασφυκτικό χρονικό περιβάλλον. Με την οικονομία κατεστραμμένη, το τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα της διάλυσης, την κοινωνία στα κάγκελα και κάποιους εταίρους μας έτοιμους να μας πυροβολήσουν, όπως ο κυνηγός το γουρουνόπουλο στο ξέφωτο, χρειάζεσαι μια ομάδα έτοιμη να τα δώσει όλα. Χωρίς υστεροβουλίες, χωρίς να σκέφτεται το κόστος και αποφασισμένη να μην φύγει από το γήπεδο αν δεν πάρει το αποτέλεσμα.
Για να κερδίσεις όμως έναν τόσο κρίσιμο αγώνα εκτός από ανεβασμένο ηθικό θα πρέπει να έχεις και τους ποδοσφαιριστές. Πώς να κερδίσεις τον «Συριζαϊκό» που παίζει εντός έδρας, με πλήρη σύνθεση και με μια επίθεση που βγάζει φωτιές, όταν δεν έχεις παίκτες; Θέλετε να πιάσουμε την σύνθεση της κυβέρνησης; Οι μισοί υπουργοί-προερχόμενοι από την Νέα Δημοκρατία, ούτε με τα σκληρότερα αναβολικά δεν μπορούν να τραβήξουν. Είναι ότι πιο παλιό και πιο πελατειακό έχει να επιδείξει η «παλαιοδεξιά».
Μέτρησα δύό τρεις θρησκόληπτους, μισή ντουζίνα «καφενεία» και άλλους τόσους περαστικούς – του στιλ είδα φως και ανέβηκα. Είναι ζήτημα αν υπάρχουν τρεις -τέσσερις γαλάζιοι που να ξέρουν την δουλειά και να είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα. Για τους περισσότερους το έργο τέλειωσε με την οικογενειακή φωτογραφία της κυβέρνησης και τις γνωστές μπαρούφες του τύπου «θα δουλεύουμε νυχθημερόν για το καλό του τόπου μέχρι να πέσουμε ξάπλα από υπερκόπωση...»
Μπήκαν στην κυβέρνηση γιατί έπρεπε να τους βάλει ο Σαμαράς. Σιγά μην καθίσουν να σπάσουν αυγά, αν υποθέσουμε ότι ξέρουν κιόλας, και σιγά μην βάλουν τα πόδια τους στην φωτιά. Θα κάνουν αυτό που έκαναν πάντα για να ξαναβγούν βουλευτές στις επόμενες εκλογές, αν προλάβουν, φυσικά. Πάμε τώρα στους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Μέτρησα δύό καθηγητές-να μην σας θυμίσω τι έλεγε ο Μπίσμαρκ για αυτούς, που ενδεχομένως να ξέρουν την δουλειά του καθηγητή, αλλά δεν έχουν καμιά εμπειρία από διακυβέρνηση. Και αν δεν θεωρεί κανείς την εμπειρία απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας, ας ρωτήσει τον Κώστα τον Καραμανλή να του εξηγήσει τι εστί βερίκοκο. Γιατί μπήκαν; Ρωτήστε τον Βαγγέλη, κάτι περισσότερο θα ξέρει. Αν θέλετε την γνώμη μου, μπήκαν γιατί έπρεπε να βγουν οι άλλοι. Μπήκαν επειδή το επιχείρημα του κυβερνητισμού είναι πειστικό και κυρίως επειδή το ΠΑΣΟΚ είναι σε εσωκομματικά ντέρτια και τα εσωκομματικά ντέρτια μεταφέρονται και στις κυβερνήσεις. Δεν θέλω να υποτιμήσω τους ανθρώπους, αλλά για να κανεις μια δουλειά σε συνθήκες πολέμου θα πρέπει να την έχεις ξανακάνει με επιτυχία.
Είναι σαν να αναθέτεις την τρίτη στρατιά σε πόλεμο με την Τουρκία σε έναν στρατιωτικό γιατρό επειδή έχεις πλακωθεί με τος στρατηγούς. Ποιό κυβερνητικό σχήμα θα περίμενε ένας λογικός άνθρωπος σε συνθήκες πολέμου-εκτός και να δεν είμαστε σε πόλεμο οπότε πάσο; Νομίζω τους καλύτερους από τα κόμματα τους και πέντε τεχνοκράτες με πυγμή, γνώση και κύρος, Μέσα και έξω! Υπάρχουν; Ακόμα και αν δεν υπήρχαν Σαμαράς και Βενιζέλος θα έπρεπε να τους ανακαλύψουν! Για αυτό τους κάνανε προπονητές, για να βρίσκουν τους κατάλληλους παίκτες που θα δίνουν πρωταθλήματα.
Έκτος και αν έχουν αποφασίσει να δώσουν το πρωτάθλημα στον «Συριζαϊκό» από τον πρώτο κιόλας γύρο! Οπότε ξανά πάσο και καλά ξεμπερδέματα!