Από όλα όσα βιώνουμε στη χώρα μας τα τελευταία δυόμιση χρόνια, ίσως το πιο άγριο είναι το ξεσάλωμα όλων των εγκληματικών στοιχείων που βρήκαν στην Ελλάδα τον παράδεισο του μπάτε σκύλοι αλέστε. Και δεν μιλάω μόνο για τις αυξανόμενες δολοφονίες ανθρώπων που πέφτουν θύματα αδίστακτων κακοποιών ακόμα και για λίγα ευρώ.
Αναφέρομαι και στην ραγδαία αύξηση κάθε μορφής εγκλήματος που έχει κάνει κόλαση τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Αμφιβάλλω πολύ αν υπάρχει έστω και μια μονοκατοικία ή πολυκατοικία στο λεκανοπέδιο της Αττικής που δεν δοκίμασαν κακοποιοί να μπουκάρουν. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω κι ένας πολίτης που δεν έχει πέσει θύμα διάρρηξης- ή έστω απόπειρας διάρρηξης- στο αυτοκίνητο, στο σπίτι του ή στο εξοχικό του.
Καταστηματάρχες βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά τους γιατί μεγάλες περιοχές της Αθήνας- και όχι μόνο- έχουν παραδοθεί στο έλεος συμμοριών. Ηλικιωμένοι άνθρωποι και γυναίκες τρέμουν να κυκλοφορήσουν μόλις πέσει το σκοτάδι. Αλλά ακόμα και στο φως της ημέρας υπάρχουν σημεία στην πρωτεύουσα που είναι αδιάβατα για όλους μας. Το τελευταίο διάστημα φεύγω τα χαράματα για δουλειά από το σπίτι μου και κοιτάω δεξιά κι αριστερά σαν να βγαίνω σε πεδίο μάχης.
Παρακολουθώ τον κόσμο στα ATM των τραπεζών να κάνει το ίδιο ακόμα και μέρα μεσημέρι στην καρδιά της Αθήνας. Μιλάω με γνωστούς αλλά και άγνωστους που αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα αλλά πιο πολύ από αυτά τους τρομάζει η ιδέα ότι οι ίδιοι και τα παιδιά τους δεν είναι ασφαλείς ούτε καν μέσα στα σπίτια τους. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Αστυνομία μοιάζει να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος ρεπορτάζ για να καταλάβει τα μεγάλα προβλήματα στην υλικοτεχνική της υποδομή. Αρκεί -για παράδειγμα- να παρατηρήσει, πόσα περιπολικά κυκλοφορούν πλέον με τα μισά φώτα τους να βρίσκονται εκτός λειτουργίας.
Αρκεί να μιλήσει με ένα μάχιμο αστυνομικό που πέρα από τον μισθό πείνας πρέπει να πληρώνει , σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και τη βενζίνη της μηχανής του. Η κυβέρνηση που, όλοι ελπίζουμε ότι θα σχηματιστεί επιτέλους μετά τις εκλογές της επόμενης Κυριακής δεν θα έχει να διαχειριστεί μόνο Μνημόνια και Δανειακές Συμβάσεις. Οι φορολογούμενοι περιμένουν να δουν άμεσα αποτελέσματα στον τομέα της ασφάλειας. Απαιτούν από το κράτος να έχει αστυνομία παρούσα εκεί που την έχουν ανάγκη.
Εξοπλισμένη σωστά, οργανωμένη καλά και-φυσικά- με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα των πολιτών. Ζητούν ακόμα οι πολίτες , ρεαλιστικές λύσεις και στο κρίσιμο θέμα της αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης που, κακά τα ψέματα, συνδέεται σε έναν σημαντικό βαθμό με την έξαρση της εγκληματικότητας. Ποιοι μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα ζητήματα αυτά, θα το αποφασίσει ο καθένας μας και θα κάνει τις επιλογές του. Οι απαιτήσεις όλων όμως θα είναι κοινές την επομένη των εκλογών.
Γιατί αν δεν ασχοληθεί η Πολιτεία με αυτούς που σκοτώνουν ανθρώπους σαν τα σκυλιά, με εκείνους που επιτίθενται σε πολίτες στη μέση του δρόμου ή εισβάλουν στα σπίτια μας και κάνουν την καθημερινότητα μας εφιάλτη, τότε αυτά που έχουμε να δούμε στην κοινωνία μας το επόμενο διάστημα, φοβάμαι πώς ούτε καν τα έχουμε φανταστεί.