Η Πέμπτη και η Παρασκευή αποδείχθηκαν μαύρες μέρες για την αγορά βασικών εμπορευμάτων όπως το πετρέλαιο, ο χαλκός, το ασήμι, το στάρι, κτλ. Ειδικά το πετρέλαιο Bendt έχασε είκοσι δολάρια το βαρέλι μέσα σε λίγες ώρες, φτάνοντας τα 105 από 125 δολάρια για να κλείσει στα γύρω στα 110. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ σοβαρή, αφού το πετρέλαιο έχασε το 1/6 της αξίας του μέσα σε μια μέρα. Εξέλιξη που τουλάχιστον για την ώρα στέλνει στα σκουπίδια την πολιτικής ανόδου των επιτοκίων της ΕΚΤ για την συγκράτηση του πληθωρισμού.
Τι μήνυμα στέλνουν όμως οι αγορές με αυτή την πτώση των τιμών; Η μια άποψη λέει ότι είναι απλά μια διόρθωση της αγοράς σε λανθασμένες προσδοκίες. Με άλλα λόγια η τιμή του πετρελαίου αντανακλούσε λανθασμένες προσδοκίες για τη ζήτηση, προσδοκίες που δεν φαίνεται να πραγματοποιούνται. Έχουμε δηλαδή μια ποσοτική διόρθωση εν μέσω μιας τάσης ανόδου.
Η άλλη άποψη λέει ότι η πτώση της τιμής του πετρελαίου, πέρα από την επιστροφή των προσδοκιών σε χαμηλότερα επίπεδα, υποκρύπτει και μια αλλαγή στην δυναμική της ανάπτυξης. Πιο συγκεκριμένα, μια τέτοιας έκτασης και ταχύτητας πτώση του πετρελαίου στέλνει σήμα γενικότερης αδυναμίας της παγκόσμιας οικονομίας. Έχουμε δηλαδή μια ποιοτική διόρθωση που θέτει την άνοδο γενικά σε αμφιβολία.
Συνεπώς το ερώτημα είναι το εξής, η πτώση των τιμών αποτελεί αποτέλεσμα κερδοσκοπικής δράσης ή βασίζεται στη διαμόρφωση προσδοκιών για χαμηλότερη οικονομική δραστηριότητα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Η απάντηση είναι μάλλον και τα δύο. Για την ακρίβεια η αυξανόμενη αδυναμία της παγκόσμιας αγοράς να βρει ένα σταθερό βηματισμό σε συνδυασμό με την πεποίθηση ότι η τιμές βρίσκονταν υπερτιμημένες προκάλεσε τη διόρθωση. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ξεκάθαρος ο μηχανισμός που πυροδότησε αυτή την πτώση. Κάτι που έχει ανοίξει την κουβέντα ακόμα και για την περίπτωση τεχνικών σφαλμάτων στους αυτόματους χρηματιστηριακούς πωλητές, γεγονότος αντίστοιχου με αυτού που είχε συμβεί πέρσι την ίδια ημέρα σε ευρύτερη κλίμακα και οδήγησε στο flash crass του Dowjones.
Δεν μπορεί κανείς να ξέρει αυτή τη στιγμή αν το πρόβλημα είναι τεχνικό, κερδοσκοπικό ή μακροοικονομικό. Αυτό που μπορούμε να ξέρουμε είναι ότι η παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη μετά το κραχ του 2008 δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια της με αποτέλεσμα το κάθε τράνταγμα να έχει μεγάλες επιπτώσεις.