Το τελευταίο διάστημα όπου γίνεται συζήτηση για τις πολιτικές εξελίξεις ακούω φίλους, γνωστούς αλλά και ανθρώπους που δεν γνωρίζω, να θέτουν το ερώτημα: «Υπάρχει χειρότερο από αυτό που ζούμε σήμερα»;
Είναι μια σκέψη που κάνω κάθε φορά που ακούω αυτό το επιχείρημα και την έχω μοιραστεί στον δημόσιο διάλογο με πρόσωπα απ όλους τους πολιτικούς χώρους. Σήμερα το πρωί, στην εκπομπή που κάνουμε στον Bήμα FM με τον Βασίλη Αδαμόπουλο θέσαμε το ερώτημα στον υπεύθυνο για θέματα Οικονομίας της ΔΗΜΑΡ, Δημήτρη Χατζησωκράτη.
Τι απάντησε; Ότι σαφώς και υπάρχουν χειρότερα και μάλιστα πολύ. Όπως για παράδειγμα, να μην έχει το κράτος να καταβάλει τις συντάξεις αλλά και τα επιδόματα ανεργίας των 360 ευρώ. Και το λέει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν προέρχεται από το δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τον τόπο τα τελευταία 38 χρόνια αλλά ένα κορυφαίο στέλεχος της μαχόμενης Αριστεράς. Αυτο είναι βέβαιο ότι θα συμβεί αν για κάποιο λόγο βρεθούμε εκτός ευρωζώνης.
Θα πρόσθετα, ότι χειρότερο από το να υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι είναι να έχουμε δυο και τρία εκατομμύρια ανέργους. Και ακόμα χειρότερο από τους 500.000 χιλιάδες εργαζόμενους μεν που όμως δεν πληρώνονται στην ώρα τους, είναι να έχουμε ένα εκατομμύριο ανθρώπους που θα είναι απλήρωτοι εργαζόμενοι.
Γενικώς, η θεωρία του «δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό που ζούμε» είναι μια απολύτως λάθος υπόθεση εργασίας. Όταν την ακούω από ανθρώπους που βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση -και δυστυχώς είναι πλέον πολλοί- ασφαλώς τους κατανοώ. Ωστόσο δεν συμφωνώ μαζί τους, αφού, για παράδειγμα, το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ μπορεί να είναι απελπιστικά μικρό αλλά είναι σαφώς προτιμότερο από το απόλυτο τίποτα.
Δεν κατανοώ φυσικά όσους διατυπώνουν την άποψη πως «δεν υπάρχουν χειρότερα» ενώ ακόμα τα καταφέρνουν να εργάζονται, να αμείβονται για την εργασία τους και να επιβιώνουν αξιοπρεπώς. Υπάρχει βεβαίως και το, κατά την άποψη μου, ακόμα χειρότερο. Αυτό που λένε ορισμένοι όταν συζητάς μαζί τους τις εκδοχές ενός εφιαλτικού αύριο εκτός ευρωζώνης: «Δεν με νοιάζει τι θα συμβεί. Εγώ θέλω να τελειώσουν για πάντα αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ κι ας γίνει ότι να ναι. Και στο κάτω κάτω αν οι Ευρωπαίοι μας αφήσουν στην τύχη μας θα πάθουν κι αυτοί ζημία».
Είναι η δημοφιλής το τελευταίο διάστημα θεωρία του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» που είπε ο Σαμψών λίγο πριν γκρεμίσει τον Ναό στον οποίον βρισκόταν αιχμάλωτος σκοτώνοντας τους Φιλισταίους που τον είχαν συλλάβει αλλά στέλνοντας και τον ίδιο στον άλλο κόσμο.
Είμαστε έτοιμοι ως λαός να βρεθούμε ισοπεδωμένοι κάτω από τα ερείπια με την ψευδαίσθηση ότι πήραμε μαζί στον τάφο μας και τους «εχθρούς» μας; Θα δείξει...