Η Νέα Δημοκρατία σημείωσε την Κυριακή το ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό της από την ίδρυση του κόμματος το 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Αυτό το 18,8% απέχει παρασάγγας από το 33% με το οποίο αποχώρησε από την πρωθυπουργία και την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας ο Κώστας Καραμανλής και ακόμα περισσότερο από το 36% του Γεώργιου Ράλλη που τόσα είχε ακούσει τον Οκτώβριο του 1981, όταν παρέδωσε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ.
Τα δεδομένα βεβαία σήμερα δεν είναι τα ίδια ούτε με το '81 ούτε με το 2009. Και το σημαντικότερο καινούργιο δεδομένο είναι πώς η Νέα Δημοκρατία βλέπει να υπάρχουν τόσο στα δεξιά της όσο και στα αριστερά της σχηματισμοί που αποτελούν σάρκα από την σάρκα της.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός που δημιουργήθηκε πριν από αρκετά χρόνια , οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, η Δράση του Στέφανου Μάνου αποτελούνται από στελέχη τα οποία αναμφίβολα θα χωρούσαν κάτω από την ίδια πολιτική στέγη, με τις μικρές η τις μεγαλύτερες μεταξύ τους διαφορές.
Ο ηγέτης του κόμματος που - όπως ο ίδιος είπε- «αποτελεί τον μόνο πυλώνα πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα» οφείλει σήμερα κιόλας να κινηθεί στην κατεύθυνση της επανένωσης όλων αυτών των όμορων ιδεολογικά δυνάμεων που βρίσκονται μακριά είτε για λόγους πολιτικούς είτε για λόγους στρατηγικής είτε για λόγους προσωπικών αντιπαραθέσεων.
Με πρωτοβουλίες που θα δείχνουν ειλικρινή διάθεση για επανασύσταση της πραγματικής μεγάλης Κεντροδεξιάς και όχι με προσχηματικές προσκλήσεις για τα μάτια του κόσμου. Η Νέα Δημοκρατία έγινε μεγάλο κόμμα όταν χωρούσαν μέσα σε αυτό και οι διαφορετικές απόψεις. Το 1974 με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή του 54%, το 1990 με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη του 46,5% και το 2004 και το 2007 με τον Κώστα Καραμανλή του 45,3 και του 42% αντίστοιχα.
Ο κ. Σαμαράς έχει την υποχρέωση να κάνει τώρα μια κίνηση που μπορεί να οδηγήσει στην επανασυσπείρωση των δυνάμεων οι οποίες κινούνται γύρω από τον χώρο του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Κι αν αυτή η κίνηση είναι ειλικρινής αλλά δεν βρει ανταπόκριση , τότε θα κριθούν όσοι θα την απορρίψουν. Αν όμως διστάσει - ακόμα και τώρα που η παράταξη παραπαίει- να προχωρήσει σε αυτή την προσπάθεια επανένωσης, τότε θα είναι ο ίδιος που θα κριθεί αυστηρά από τους πολίτες. Πολύ αυστηρότερα από ότι την Κυριακή 6 Μαΐου.