Καμία απολύτως διάθεση δεν έχω να υπερασπιστώ την Άννα Διαμαντοπούλου (των βιβλίων που δεν έφτασαν ποτέ στα σχολεία) και τον Μάκη Βορίδη (των παλαιοκομματικών πρακτικών). Πολύ περισσότερο δεν έχω διάθεση να υπερασπιστώ τον Λουκά Παπαδήμο (που μιλά για θυσίες χωρίς προσωπικά να τις έχει υποστεί).
Αυτές τις απεργίες όμως των ναυτικών και των οδηγών στα ΚΤΕΛ τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας ειλικρινά δεν τις καταλαβαίνω. Ποιόν νομίζουν ότι τιμωρούν οι συνδικαλιστές της ΠΝΟ με μια απεργία την Μ. Τρίτη και την Μ. Τετάρτη; Πιστεύουν ειλικρινά ότι θα χαλάσουν την ζαχαρένια σε κανένα από τους έχοντες και κατέχοντες; Θαρρούν ότι δεν θα βρουν τρόπο να μετακινηθούν οι «προύχοντες»;
Ποιοι προγραμματίζουν να μετακινηθούν με τα ΚΤΕΛ την Μ. Πέμπτη που δεν θα εργαστούν οι οδηγοί των λεωφορείων; Τίποτα βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες; Ή μήπως υπουργοί και βουλευτές;
Πολύ φοβάμαι ότι απέναντι σε ανίκανες πολιτικές ηγεσίες βρίσκονται συνδικαλιστές που είτε δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στον τόπο μας είτε έχουν αναλάβει διατεταγμένη κομματική υπηρεσία. Άλλη εξήγηση γι αυτόν τον Μεγαλοβδομαδιάτικο παραλογισμό προσωπικά δεν βρίσκω. Ο Θεός, μια που περνάμε αυτές τις μέρες των Παθών, ας λυπηθεί την Ελλάδα Γιατί εμείς οι Ελληνες, της δίνουμε και καταλαβαίνει...