Μερικές φορές αναρωτιέμαι ειλικρινά αν κάποιοι στα κομματικά επιτελεία καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει στην κοινωνία η συνεχίζουν να ζουν στην κοσμάρα τους και να μην αντιλαμβάνονται γρι ( η να καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται), όσα δραματικά γίνονται γύρω τους.
Τρανό παράδειγμα, αυτή η τροπολογία που κατέθεσαν από κοινού στη Βουλή το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία για τη ρύθμιση των τραπεζικών τους δανείων. Ζητούσαν, μεταξύ άλλων διαγραφή ανεξόφλητων τόκων και μείωση στο ήμισυ του σταθερού επιτοκίου με το οποίο έχουν πάρει τα δάνεια εκατομμυρίων ευρώ τα οποία οφείλουν σε τράπεζες.
Δεν ήξεραν άραγε στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία πόσα εκατομμύρια δανειολήπτες οι οποίοι χρωστούν στεγαστικά, καταναλωτικά και άλλης μορφής δάνεια θα ήθελαν να τους διαγράψουν οι τράπεζες τους τόκους που οφείλουν και να τους μειώσουν στο μισό το επιτόκιο; Φαντάζομαι ότι όλοι θα παρακαλούσαν για ανάλογη... περιποίηση . Μόνο που τα κορόιδα οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να περνάνε τροπολογίες από τη Βουλή. Έτσι υποχρεώνονται να παρακαλάνε τις τράπεζες η να προσφεύγουν στα Δικαστήρια και να περιμένουν μπας και κάποτε καταφέρουν κάτι από όσα ζητούν.
Η τροπολογία τελικά αποσύρθηκε αφού κάποιοι απείλησαν ότι θα θέσουν ζήτημα ονομαστικής ψηφοφορίας. Γεγονός που θα σήμαινε πώς θα έπρεπε κάθε βουλευτής ο οποίος θα την ψήφιζε να έπαιρνε δημοσίως και την ευθύνη γι αυτή τη σκανδαλώδη ρύθμιση διαγραφής χρεών. Και μετά να απολογείται προσωπικά σε κάθε πολίτη που χρωστάει σε τράπεζες γιατί δεν περνάει μια τροπολογία και γι αυτόν.
Πληροφορούμαι ότι τώρα προσπαθούν να βρουν μια φόρμουλα για να ξαναφέρουν την τροπολογία με λιγότερο... σκανδαλώδες περιεχόμενο έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι βουλευτές και να την ψηφίσουν. Ας κάνουν ότι νομίζουν. Μόνο μετά να μην αναρωτιούνται γιατί δεν μπορούν να περπατήσουν ανάμεσα στους πολίτες, γιατί δεν μπορούν να ανέβουν στις εξέδρες στις παρελάσεις και γιατί το... φάσκελο πάει σύννεφο ακόμα κι από τα 16χρονα.