Boney M, πικρές εκκρίσεις και το τυρόγαλο στην μπεσαμέλ. (A)rTVcial (I)ntelligence: ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΤΙΒΟΛΟΓΙΟ (28/4/11)Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΟΠΩΣ (ευτυχώς) ΔΕΝ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΖΟΣΑΣΤΕΟ Τάσος Θεοδωρόπουλος (terra_gelida@hotmail.com /klarinabourana.blogspot.com) καταγράφει κάθε μέρα (περίπου δηλαδή) τα τραύματα των τηλεοπτικών εικονοκλαστικών του εξαρτήσεων σε real time λαϊκής μαναβικής.
(Η Σίσσυ Φειδά μεταμφιεσμένη σε Βασίλισσα Φρειδερίκη εξετάζει μακέτες για να χτίσει ακόμα ένα «Σπίτι από την Αρχή», στους φτωχούς.)
Ξέρω ότι δεν το περιμένεις τέτοιο πράγμα από μένα φίλε αναγνώστη όμως στο ορκίζομαι, μου συνέβη κάτι πανέμορφο όπως κατέβαινα την Πανόρμου για να πάρω βότκα από το περίπτερο, πράξη συνωμοτική απέναντι στη μητέρα μου, εφ’ όσον νωρίτερα ήμουν στο σούπερμάρκετ για να πάρω γατοτροφή, αλλά η κυρά Σοφία μαζεύει τις αποδείξεις από το σούπερ μάρκετ για την εφορία, και πώς εγώ θα της δικαιολογούσα τη βότκα αφού της υποσχέθηκα ότι την έκοψα; Βασικά, αν ήξερα από την αρχή ότι θα έβλεπα κάτι τόσο όμορφο, δε θα χρειαζόμουνα τη βότκα για να χαλαρώσω και να σου γράψω, όμως και τώρα που δεν τη χρειάζομαι και πάλι μια χαρά μου φαίνεται που την πίνω. 11 το βράδυ, λοιπόν, και βλέπω μια παρέα 16χρονα πιτσιρίκια (που σε τρία χρόνια αν συνεχίσουν να είναι τόσο όμορφα και χαρωπά και εγώ έχω γίνει πλούσιος θα τους την πέσω όπως κάνουν οι πλούσιες διεφθαρμένες αδελφές στις ταινίες του Ευστρατιάδη και του Δαλιανίδη από τη δεκαετία του '80 και θα τους αγοράσω μηχανάκια για να μου κάτσουνε), παίζανε κρυφτό. Ούτε τηλεόραση βλέπανε, ούτε γκομενικές μαλακίες και βρισιές λέγανε, ούτε στριφτά καπνίζανε. Παίζανε τα άτιμα κρυφτό (λες και έβλεπα την παιδική μου ηλικία 20 χρόνια πριν), με όλη τη συγκλονιστική αθωότητα ενός κατσικιού που γλυκοκοιτάζει τον σφάχτη του, χωρίς να ξέρουν η ζωή τι θα τους φέρει και δάκρυσα μπορώ να σου πω. Ένα από τα πιτσιρίκια καβάλησε ένα μπαλκόνι ισογείου για να κρυφτεί κι όπως πέρασα του έκανα με τα χέρια μου σήμα «γαμάς, τέλεια κρυψώνα», μου χαμογέλασε, χαμογέλασα κι εγώ και τίποτα δεν μπορεί να ταράξει το βράδυ μου μετά από αυτό. Μονομιάς σβήστηκαν οι δυσοίωνες σκέψεις μου από νωρίτερα που έβλεπα τον Έκτορα Μποτρίνι στο «Botrini’s Project» στο οποίο έχει μαζέψει μια ντουζίνα χαροκαμένους και άμοιρους για να τους μάθει να μαγειρεύουν και να φτιάξουν το νέο του εστιατόριο. Για έναν περίεργο λόγο, στο λέω φίλε, άμα αυτό τα εστιατόριο γίνει πραγματικότητα, δεν πατάω πόδι να φάω εκεί μέσα. Ο ένας από τους επίδοξους μάγειρες έχει το μαλλί των Boney M, και ήδη φαντάζομαι τις σγουρές του τρίχες να επιπλέουν στη σούπα μου. Ο άλλος ψευδίζει και είναι μπούλης και δεν έχω καμία διάθεση να τον ακούσω να μου λέει για το ψάρι που παρήγγειλα «η σσσφυρίδδα θαθ είναι έτοιμη», θα μου κοπεί η όρεξη. Η άλλη είναι μια χοντρή που όλο κλαίει και φαίνεται να παίρνει αντικαταθλιπτικά. Ξέρεις τι συμβαίνει όταν παίρνεις αντικαταθλιπτικά; Όλες σου οι εκκρίσεις πικρίζουν. Σκέψου δηλαδή τώρα η μπατάλω να μου ετοιμάζει γλυκόξινη σος και να αρχίζει να κλαίει πάνω από τη σος. Θα μου την κάνει με το χημικό της δάκρυ, γλυκοπικρόξινη. Ένας άλλος, όταν τους πήγανε όλους εκδρομή, έκανε τον κομισμένο κι όπως είπε στην κάμερα «δεν κοιμόμουνα, επίτηδες το έκανα γιατί μου είχαν σπάσει τα αρχίδια». Εγώ φταίω τώραπου μου ήρθε η εικόνα του να τα ξύνει τα αρχίδια του πριν μου κόψει την ντομάτα, και να τρώω ντομάτα με άρωμα από αμελέτητα χοντρού και άνεργου; Αυτό με τους χοντρούς της γαστριμαργίας δε, είναι άλλο θέμα. Όσα ριάλιτι μαγειρικής κι αν έχω παρακολουθήσει, με εξαίρεση τον φοβερό βρετανό Τζέιμο Όλιβερ (θεϊκές σάλτσες για πάστα και μείγματα μπαχαρικών και αλατιών του οποίου μπορείς να βρεις στο τμήμα των Ντελικατέσεν του Κερφούρ), όλοι τους μοιάζουν με τη Φαραντούρη. Πώς να πειστώ μετά ότι το καλό φαγητό είναι τέχνη μου λες, αν το σύνθημα της εν λόγω τέχνης είναι πως όσο περισσότερο διεισδύεις στα μυστικά της, τόσο περισσότερο αγάμητος γίνεσαι, γιατί ποιος να θέλει να πηδηχτεί μαζί σου αν η κοιλιά σου είναι τραμπολίνο; Ούτε οι πρωτοετείς της ανόργανης γυμναστικής για να τη χρησιμοποιήσουν για εξάσκηση. Και γιατί να εμπιστευτώ τον Μποτρίνι που λόγω ονόματος και ρίμας και καταγωγής μου θυμίζει όταν κάνει τον καραγκιόζη, τον Μπενίνι; Επειδή ο Μπενίνι πήρε Όσκαρ και ο Μποτρίνι Χρυσούς Σκούφους; Έχετε προσπαθήσει να δείτε ταινία του Μπενίνι από τις τελευταίες του; Δεν βλέπεται. Έχετε προσπαθήσει να φάτε τα πατατάκια φούρνου που ο Μποτρίνι διαφημίζει; Δεν τρώγονται. Αλλά τουλάχιστον κοστίζουν λιγότερο από ένα γεύμα στα εστιατόρια του και σου κάνουν και την μπάκα να μοιάζει με τη δική του, οπότε δεν μπορώ να πω, το παλληκάρι έχει μια συνέπεια ανάμεσα στο (κοιλούμπα) είναι του και τις πράξεις του, συν του ότι επειδή εγώ είμαι και λίγο του σεξ του σαδομαζό, όταν ο Μποτρίνι ουρλιάζει «αυτό δεν το τρώνε ούτε ούτε τα σκυλιά» και πετάει κατάχαμα τα πιάτα της ακαμάτρας, εμένα μου ξεσηκώνονται όλες οι αισθήσεις και θέλω να γίνω η ακαμάτρα του να με μαστιγώσει αν του βγάλω τυρόγαλο τη μπεσαμέλ. Επομένως καταλήγουμε, ναι, η τηλεοπτική μαγειρική είναι τέχνη γιατί τέχνη είναι αυτό που σε κάνει να ονειρεύεσαι και ερεθίζεις τη φαντασία σου, κι εφ’ όσον εγώ αυτή τη στιγμή ονειρεύομαι ότι φοράω κολάρο σκύλου και ο Μποτρίνι με έχει βάλει γυμνό στα τέσσερα με περιλαίμιο, να τρώω τα φρικαλέα του πατατάκια από μπολάκι, με κλωτσάει και μας παίρνει και η τηλεόραση, αν δεν είναι αυτό τέχνη τι είναι; Η Σίσσυ Φιδά στο «Σπίτι από την Αρχή» που σπάει τους μπιντέδες του αγωγιάτη του άφραγκου με βαριοπούλα, ντυμένη βασίλισσα Φρειδερίκη, φορώντας ειδικά γυαλιά για να μην την πάρουνε τα σκάγια από τον λουτροκαμπινέ του φτωχού και τον κότσο πιασμένο σαν κουβαράκι μαλλιού πλεξίματος; Αυτό ούτε κι ο αγαπημένος μου ο Ζαμπούνης δε θα το άντεχε, να μη σου πω ότι θα της έκανε και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση της πεθαμένης παιδομαζώχτριας φιλάνθρωπης βασίλισσας.Συγνώμη κορίτσια αλλά το να βλέπεις την Φρειδερίκη – Φιδά (στον κόρφο σου) να σπάει καμπινέδες, είναι σαν να προλογίζει ο Αρναούτογλου στο Μέγαρο τα μπαλέτα του Μορίς Μπεζάρ, αποκαλώντας τα «Μωρή Μπεζάρ». Χίλιες φορές ο Μποτρίνι να πηδάει του κολίγου το σκαλοπίνι. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα, έχει και η βουλγκαριτέ της φαντασίωσης, την αισθητική της. Κι άλλη μια δόση τιβολογίου εδώ.