Ομολογώ ότι η αποκάλυψη πως ο κ. Λουκάς Παπαδήμος από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των νέων καθηκόντων του πριν από περίπου τέσσερις μήνες, δεν έπαιρνε τον πρωθυπουργικό του μισθό, με εντυπωσίασε.
Όχι τόσο γιατί ο κ. Παπαδήμος απαρνήθηκε εκείνο που από το νόμο δικαιούται -άλλωστε φαντάζομαι πως δεν περιμένει να ζήσει από τα χρήματα αυτά- αλλά γιατί δεν έβγαλε... τελάλη για να το διαφημίσει!
Αν ο Γερμανός δημοσιογράφος στις Βρυξέλλες δεν ρωτούσε τον κ. Παπαδήμο για τον μισθό του, τότε είναι άγνωστο αν και πότε θα μαθαίναμε την απόφαση του να μην τον εισπράττει. Μια απόφαση που, όπως διαβάζουμε, δεν ήξεραν ούτε οι στενοί του συνεργάτες.
Ο πρωθπουργός έχει ακούσει πολλά τους τελευταίους μήνες για τον «στεγνό» τρόπο που μιλάει, χωρίς συναισθηματισμούς και χωρίς φτιασίδια. Τον έχουν αποκαλέσει ψυχρό τεχνοκράτη και άνθρωπο των τραπεζών.
Η αλήθεια είναι όμως, πώς την δουλειά που ανέλαβε να κάνει τον περασμένο Νοέμβριο όταν η χώρα βρισκόταν στο χείλος της αβύσσου, φαίνεται ως τώρα να την έχει κάνει. Με τον δικό του τρόπο. Χωρίς βερμπαλισμούς και ωραία τσιτάτα που, όσο να πει κανείς, αρέσουν σε μας του Έλληνες. (Ή, για την ακρίβεια, άρεσαν μέχρι πρόσφατα.). Η δουλειά όμως γίνεται...
Ταυτόχρονα, αυτός ο τεχνοκράτης τραπεζίτης που ο λόγος του δεν συνεπαίρνει τα πλήθη και το χαμόγελο του μοιάζει να βγαίνει με ένα μάλλον ζορισμένο τρόπο, έκανε εγκαίρως και αθόρυβα κάτι που κάποιοι παράγοντες της πολιτικής ζωής θυμήθηκαν να κάνουν με μεγάλη καθυστέρηση και μάλιστα το διαφήμισαν δεόντως. Κι αυτό- κατά την άποψη μου- δείχνει, εκτός από την αποτελεσματικότητα, και την ποιότητα του ανδρός...