Πολλοί εξέφρασαν άποψη και θα συνεχίσουν να το κάνουν, για το εάν γλιτώσαμε ή όχι τη χρεοκοπία. Νομίζω ότι η νεώτερη Έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους, που αναμένεται εντός των ημερών, θα δώσει απαντήσεις, οι οποίες πολύ φοβάμαι δεν θα είναι ευχάριστες.
Μήπως θυμάται κανείς τι ακριβώς μας έλεγαν το περασμένο καλοκαίρι, όταν είχαμε τη πρώτη σοβαρή κυβερνητική κρίση, κατά την οποία ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου «ξηλώθηκε» από τη θέση του για να ψηφιστεί το πρώτο Μεσοπρόθεσμο; Ότι το Χρέος είναι βιώσιμο αλλά χρειάζεται κι ένα... «κουρεματάκι» για να το... σπρώξουμε. Μήπως θυμάται κανείς τι είχε επακολουθήσει; Θριαμβολογίες για τη μεγάλη επιτυχία της συμφωνίας που πετύχαμε, δραματικοί τόνοι στο Κοινοβούλιο για την ανάγκη υπερψήφισης του Μεσοπρόθεσμου που θα μας έβγαζε άπαξ δια παντός από το κίνδυνο της χρεοκοπίας, απειλές για διαγραφές βουλευτών και προπηλακισμοί.
Πριν πάρουμε ανάσα κι αμέσως μόλις επιχείρησε ο νέος τότε υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος να διαπραγματευθεί με τη Τρόικα κάποιους από τους όρους του Μεσοπρόθεσμου, έγινε του... Κουτρούλη ο γάμος. Η Τρόικα αποχώρησε, η Κυβέρνηση άρχισε να κλυδωνίζεται επικίνδυνα και οι Ευρωπαίοι άρχισαν ξαφνικά (;) να αναρωτιούνται μήπως και δεν είναι τελικά βιώσιμο το Χρέος.
Στη πραγματικότητα οι... φωστήρες της Τρόικας άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι η προοπτική ανάπτυξης απομακρύνεται επικίνδυνα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό και για το στόχο των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων που απαιτούνται για τη σταθερή μείωση του Χρέους. Και αυτό ακριβώς ήταν που οδήγησε στη δραματική Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, με το έντονο παρασκήνιο, όπου το ΔΝΤ αφενός παραδέχθηκε ότι για μια ακόμα φορά οι εκτιμήσεις του ήταν λανθασμένες κι ότι η ύφεση το 2011 και το 2012 θα ήταν πολύ βαθύτερη, αφετέρου ότι το «κούρεμα» θα πρέπει γίνει «κούρεμα» της τάξης του 60- 70% για να καταστεί βιώσιμο το Χρέος.
Το... «κουρεματάκι» του καλοκαιριού έγινε, λοιπόν, «κούρεμα» με τη ψιλή, αλλά ο αστάθμητος παράγοντας που συνεχίζει να απειλεί τη βιωσιμότητα του Χρέους δεν είναι άλλος από την ανάπτυξη ή μάλλον από την ένταση της ύφεσης, για την οποία οι εκτιμήσεις αλλάζουν με ρυθμούς ανεπίτρεπτους για τη σοβαρότητα με την οποία θέλουν να τους αντιμετωπίζουν στο ΔΝΤ. Κι επειδή όπως έχει καταστεί σαφές τη τελευταία διετία, η ύφεση δεν έπεσε από τον... ουρανό αλλά επιτείνεται από τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται, νομίζω ότι το επώδυνο «πακέτο» που πέρασε με 199 «ναι» από το Κοινοβούλιο, μάλλον δεν είναι και ο καλύτερος οιωνός για την ανάπτυξη που κυνηγάμε άρα και για τη βιωσιμότητα του Χρέους...