Η ιστορία με την αύξηση της χρηματοδότησης των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό σε μια εποχή που οι Ελληνες γονατίζουν από τις θυσίες στις οποίες υποβάλλονται, ίσως αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να τελειώσει μια και καλή αυτή η γάγγραινα.
Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που δεν έχει βιβλία για τους μαθητές στα σχολεία της , ο φορολογούμενος - σύμφωνα με την οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια» -να χρηματοδοτεί τα κόμματα με 10,10 ευρώ ανά ψήφο εκλογών ενώ το αντίστοιχο ποσό στην Γερμανία να είναι 0,70 ευρώ. Όσο για τις θεωρίες ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η ορθότερη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος, όλοι ξέρουν πια, ότι αποτελούν παραμύθια της Χαλιμάς.
Τα κόμματα στην Ελλάδα, και ειδικότερα τα δύο μεγαλύτερα, θυμίζουν προβληματικές επιχειρήσεις, υπερδανεισμένες από τις τράπεζες με οφειλές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που δεν πρόκειται να εξοφλήσουν ποτέ. Κι αν αυτό θεωρείτο αποδεκτό τις δεκαετίες του '80 και του '90, σήμερα είναι και παράλογο και ανήθικο. Και φυσικα, πως να πιστέψει κάποιος νοήμων άνθρωπος ότι ένα κόμμα που δεν μπορεί να διαχειρισθεί με σωφροσύνη τα του οίκου του, έχει τη δυνατότητα να διαχειρισθεί την οικονομία της χώρας και να την βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα;
Δύο πράγματα, κατά την άποψη μου, πρέπει να γίνουν άμεσα και για να αποκατασταθούν στον τομέα αυτό - όσο γίνεται- οι σχέσεις εμπιστοσύνης των κομμάτων με την κοινωνία. Πρώτον, να μειωθεί άμεσα το ποσό της κρατικής χρηματοδότησης ώστε να δώσουν και τα ίδια το καλό παράδειγμα . Δεύτερον, να δοθεί η δυνατότητα χρηματοδότησης τους από ιδιώτες, ακόμα και από επιχειρήσεις, άλλα με συγκεκριμένους όρους και απόλυτη διαφάνεια. Με εγγραφές σε φορολογικά βιβλία και με ΑΦΜ στα κόμματα όπως έχει και ο τελευταίος Έλληνας. Και - εννοείται- με δυνατότητα πρόσβασης στα οικονομικά στοιχεία αυτά για οποιονδήποτε πληρώνει φόρους και συμμετέχει- θέλει δε θέλει- στην χρηματοδότηση των κόμματων.
Για να ξέρει αυτος που πληρώνει τα ...κερατιάτικα , αν ο ιδιώτης που αποφάσισε να δώσει τα χρήματα του σε ένα κόμμα θα πάρει στη συνέχεια μια «μπίζνα» για να ρεφάρει. Και κυρίως, για να μην νιώθει και δαρμένος και κερατάς...