Ήταν επαγγελματική, έξυπνη και, κυρίως, στο σωστό timing η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να δώσει τηλεοπτική συνέντευξη χθες στον «ΣΚΑΪ» και τον Αλέξη Παπαχελά.
Λίγες ώρες πριν τα φώτα της επικοινωνίας πέσουν πάνω στον πρωθυπουργό και την “Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Νότου” που διοργάνωσε σήμερα στην Αθήνα, και ελάχιστα 24ωρα από τα εγκαίνια της ΔΕΘ και την εκεί ομιλία του κ. Τσίπρα. Κι' ακόμη, πριν σβήσει ο απόηχος των εντυπώσεων της τελευταίας δημοσκόπησης, που δείχνει την ΝΔ να προηγείται κατά 10 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ. Και ενόσω οι στάχτες του “κεντροαριστερού εγχειρήματος” δεν επιτρέπουν, δυστυχώς, αισιοδοξία για την δημιουργία ενός ακόμη πειστικού και δυναμικού πόλου...
Ήταν και καλός ο Πρόεδρος της ΝΔ σ' αυτή την συνέντευξη. Το επιβεβαιώνουν και τα σχόλια του τύπου, αλλά και η... αντίδραση της κυβερνητικής εκπροσώπου, της κ. Γεροβασίλη. Προετοιμασμένος, ήρεμος, ρεαλιστής, χωρίς λαϊκίστικες εξάρσεις, ιδίως εν' όψει και της δικής του ομιλίας στην “θεσμική” ΔΕΘ, δεν απέκρυψε ότι κάποιοι διατηρούν απόψεις της λαϊκής δεξιάς μέσα στην ΝΔ, αλλά επέμεινε σταθερά ότι αυτός έχει το κουμάντο. Επανέλαβε ότι θα “ανοίξει το κόμμα” και θα το ανανεώσει με τις λίστες στις προσεχείς εκλογές, τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση ότι ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρεθήκαμε “έχουμε όλοι” (κόμματα, επιχειρηματίες, κατεστημένες νοοτροπίες...). Προειδοποίησε, μάλιστα, ότι αν δεν προσπαθήσουμε “όλοι” μαζί, δεν πρόκειται να βγούμε από το τέλμα.
Εμφάνιση και λόγος ενός σοβαρού, προβληματισμένου και μελετημένου κεντροδεξιού πολιτικού. Που, στις σημερινές συγκυρίες, ελκύει την προσοχή ενός σημαντικού τμήματος του εκλογικού σώματος από ένα διευρυμένο, μη φανατικό πολιτικό φάσμα....
Το ερώτημα, όμως, είναι: αρκούν όλα αυτά για να κερδίσει στις εκλογές και να κληθεί ν' αποδείξει αν τα όσα σχεδιάζει μπορεί να τα υλοποιήσει; Μ' άλλα λόγια, τι νόημα έχει να πείθει τους ρεαλιστές και σκεπτόμενους “πεπεισμένους”, αν δεν είναι σε θέση να εμπνεύσει και τους απογοητευμένους, τους οργισμένους, τους κακοπαθημένους και σε απόγνωση από τις χρόνιες σωρευμένες παθογένειες του πολιτικού συστήματος πολίτες; Αυτούς που (σε μεγάλο βαθμό, δικαίως...) αφορίζουν “μήπως οι άλλοι ήταν καλύτεροι;”, που αφήνονται απαθείς να εκμαυλίζονται από μεταφυσικές ελπίδες ότι “τούτοι, μπορεί να τα καταφέρουν καλύτερα...”, παρά τα απογοητευτικά και καταστροφικά δείγματα “γραφής” τους;
Η κατάσταση οικονομίας, δομών, θεσμών, κοινωνίας είναι σε απειλητικά και επικίνδυνα επίπεδα. Κανονικά, με τα όσα έχουμε βιώσει τους τελευταίους 20 μήνες (και μάλιστα επιβαρυμένα ακόμη περισσότερο λόγω διάψευσης εντέχνως καλλιεργημένων ελπίδων), οι δημοσκοπήσεις έπρεπε να εμφανίζουν το κυβερνών κόμμα στα συνήθη “ιστορικά” ποσοστά του, κάπου πέριξ του 4%. Και την αντιπολίτευση (κυρίως την αξιωματική, ως δυνάμει κυβέρνηση εν αναμονή) ν' απολαμβάνει την σιγουριά της επερχόμενης “αλλαγής”. Αλλά, οι δημοσκοπήσεις, εμφανίζουν μεν την ΝΔ ως προηγούμενη, αλλά με κάθε άλλο παρά ασφαλή ποσοστά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, φθίνει αλλά “βαστάει” εντυπωσιακά. Και δείχνει ότι παραμένει δυναμικός “παίχτης”, σε περίπτωση που στις εκλογές επαληθευτεί το δικό του σενάριο για “δεξιά παρένθεση” ή υπάρξει αδυναμία σχηματισμού βιώσιμης κυβέρνησης συνεργασίας με κορμό την ΝΔ. Και η χώρα ξαναπάει σ' εκλογές, αυτή την φορά όμως με απλή αναλογική... Οι διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη ότι ως πρωθυπουργός το πρώτο που θα κάνει θα είναι ν' αλλάξει τον εκλογικό νόμο, προϋποθέτουν τόσες και τόσο πολύπλοκες αστάθμητες μεταβλητές, που πιθανότατα πολύ δύσκολα είναι δυνατόν να επαληθευθούν...
Και τι να κάνει για ν' αποκτήσει “ρεύμα”; Τι μεθόδους πρέπει να επιστρατεύσει για να προσελκύσει και πείσει πλην των “έλλογων πεπεισμένων” και τις κρίσιμες μάζες της κοινωνίας που θυμωμένες και σε απόγνωση επιμένουν να... “ελπίζουν” απελπισμένα ή γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική, ή σκέφτονται ακόμη πιο απολιτικά και εκδικητικά να ενισχύσουν ακραία και επικίνδυνα κομματικά μορφώματα;
Εδώ, τα πράγματα είναι πιο απαιτητικά. Και άπτονται παραμέτρων και ικανοτήτων τις οποίες η σημερινή ΝΔ, που δεν έχει ακόμη εμπεδώσει την αναγκαία μεταστροφή της σε σύγχρονο κεντροδεξιό, δίχως παρωπίδες κόμμα, δεν δείχνει να διαθέτει και πρέπει επειγόντως να αποκτήσει. Η “παραδοσιακή δεξιά”, βασιζόμενη επί 10ετίες στον ασφυκτικό (και συχνά αντιδημοκρατικό...) έλεγχο του κράτους, και στην συνέχεια με τον εκμαυλιστικό μηχανισμό του πελατειακού συστήματος(το οποίο υιοθέτησε και το ΠΑΣΟΚ και εκμεταλλεύεται και ο ΣΥΡΙΖΑ...) δεν χρειάστηκε να δημιουργήσει “κινηματικούς” μηχανισμούς και ν' αποκτήσει αποτελεσματικές δομές “επαφής” και συνέγερσης της κοινωνίας. Σ' αντίθεση με το (πρώιμο, κυρίως...) σοσιαλιστικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ, και φυσικά με την αριστερά και τους παραδοσιακούς λαϊκούς μηχανισμούς της, στους οποίους έχει αποδειχθεί (και παραμένει...) “μανούλα”.
Η ΝΔ, θα πρέπει κατ' αρχήν και άμεσα να εκπονήσει, χωρίς ασάφειες και γενικότητες, το κυβερνητικό της πρόγραμμα. Λεπτομερές και κοστολογημένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Και στην συνέχεια,ν' αποδείξει το ταχύτερο δυνατόν ότι είναι σε θέση να “μιλήσει”, να έρθει σ' επαφή με την κοινωνία συνολικά αλλά και “πόρτα-πόρτα”. Να αναφερθεί με ειλικρίνεια (και πειστική αυτοκριτική...) για τα προβλήματα, σωρευμένα και πρόσφατα, που ως χώρα πρέπει να λύσουμε, με σκληρή δουλειά και όχι “αυταπάτες” και λαϊκισμούς. Να στείλει τα στελέχη της “επώνυμα” και ανώνυμα, μέχρι την τελευταία συνοικία και χωριά της επικράτειας, να μοιράσει φυλλάδια, να φροντίσει να εκλαϊκεύσει και να κάνει προσιτό το πρόγραμμα και τα σχέδιά της. Να διοργανώνει σε πολύ τακτικά και πυκνά διαστήματα συγκεντρώσεις (όχι, φυσικά, στα πρότυπα και με τις μεθόδους των “αγανακτισμένων”...), να βρει και να καθιερώσει ένα κεντρικό,πειστικό και σαφές “μήνυμα”, που θα μεταφερθεί με κάθε τρόπο στην μεγάλη κοινωνική βάση, κι' όχι μόνο με ελιτίστικες, αμφίβολης πειθούς (και ακόμη πιο αμφίβολης ανιδιοτέλειας...) εμφανίσεις από ... τα συνήθη τηλεοπτικά στελέχη της. Να βρει τους τρόπους να γίνεται η απαραίτητη “λάντζα”, η αφανής και άχαρη δουλειά, που όμως είναι προϋπόθεση για ν' αποκτήσει ένα κόμμα απήχηση. Και ψήφους...
Α, και να αποδείξει στον κόσμο, ότι την ενότητά της, την ομοψυχία και την συστράτευση των πάντων χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες και δευτερογενείς σκέψεις, την έχει διασφαλίσει. Και δεν την... περιφέρει με διαβεβαιώσεις, μονάχα.