Φαίνεται τελικά ότι η περίφημη ρήση του Μπίσμαρκ βρίσκει δικαίωση έναν αιώνα μετά στην Ελλάδα. Τι είχε πει ο μεγάλος αυτός γερμανός πολιτικός; Ότι «δύο καθηγητάδες μπορούν να διαλύσουν μια κυβέρνηση και τρεις μπορούν να διαλύσουν ένα ολόκληρο έθνος».
Η μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας είναι γεμάτη παραδείγματα καθηγητάδων που όταν ανακατεύθηκαν με την πολιτική τα έκαναν μπάχαλο. Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα που υπήρξε εξόχως αγράμματο (πλην ορισμένων φωτεινών εξαιρέσεων) αισθανόταν κόμπλεξ απέναντι στο ελληνικό καθηγητικό κατεστημένο και συχνά κυβερνήσεις απευθύνθηκαν σε καθηγητές για να δώσουν υποτίθεται λύσεις στα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας. Οι πιο πολλοί από αυτούς όχι μόνο δεν έδωσαν λύση αλλά πήραν στο λαιμό τους ολόκληρες κυβερνήσεις δημιουργώντας μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που κλήθηκαν να λύσουν. Ο Αντρέας, ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης, ο Καραμανλής και ο ΓΑΠ πλήρωσαν ακριβά τους καθηγητάδες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους ενέπλεξαν με τη διακυβέρνηση της χώρας.
Διψασμένο για εξουσία και δημόσιες σχέσεις, η πλειονότητα του καθηγητικού κατεστημένου της χώρας έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάντια της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Οι πιο πολλοί από αυτούς που συμπεριφέρονταν δουλικά στο πολιτικό σύστημα και στο εκδοτικό κατεστημένο υπηρέτησαν με ιδιοτέλεια ένα σύστημα εξουσίας που στηρίχθηκε στη διαπλοκή, στις εξαρτήσεις και στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου της χώρας. Πολλοί από αυτούς πλούτισαν από τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων μετατρέποντας τις πανεπιστημιακές τους έδρες σε χρυσοφόρες βιοτεχνίες. Κάποιοι από αυτούς αν και ήταν ανύπαρκτοι επιστημονικά αποδείχτηκαν εξαιρετικά επιτήδειοι λεηλατώντας προγράμματα, επιχορηγήσεις και «μυστικά κονδύλια».
Σήμερα, πολλοί από αυτούς που υπηρέτησαν με αφοσίωση τα αφεντικά τους τώρα στρέφονται εναντίον τους παριστάνοντας τις αθώες περιστερές και προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες διακυβέρνησης σε άλλους. Κάποιοι μάλιστα που ζουν στην πλάνη αρχηγικών φαντασιώσεων πιστεύουν ότι θα σώσουν τη χώρα ενώ με την άγνοια, τις εμμονές και το σεχταρισμό τους προετοιμάζουν την επιστροφή στη δραχμή και στα κολχόζ. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να απειλούν και δημοσιογράφους που τολμούν να αποκαλύψουν τις ευθύνες τους. Χωρίς να έχουν συναίσθηση της γελοιότητάς τους.