Έχει γραφτεί και σχολιαστεί κατ' επανάληψη, ότι αυτό που ζούμε σήμερα, είναι ένα deja vu της τραγωδίας που βιώσαμε με την ψυχή στο στόμα το περασμένο καλοκαίρι.
Ψέμματα, “διαπραγμάτευση”, ιδεοληψίες, άρνηση της πραγματικότητας, εγκληματική ανικανότητα που επιβάρυνε δραματικά τα οικονομικά μας χάλια, θρασυδειλία, εμπαιγμός και εξαπάτηση της αγωνιούσας κοινωνίας...
Το δυσάρεστο νέο είναι ότι επιβεβαιώνεται στο ακέραιο αλλά... από την ανάποδη και ο Μαρξ, ο οποίος είχε πει ότι “η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία, και την δεύτερη σαν φάρσα...”: στην περίπτωσή μας, η απερίγραπτη κυβέρνηση μας καταφέρνει να επαναλάβει μια περσινή της φάρσα, ως τραγωδία! Κι' από την άποψη αυτή, μακάρι με κάποιο τρόπο να ξαναβρισκόμασταν στο περσινό καλοκαίρι και την “φάρσα”, θα είχαμε κάποια ελπίδα. Δυστυχώς, βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2016 και ζούμε μια τραγωδία. Που, πολύ φοβάμαι, ότι όχι μόνο δεν αφήνει περιθώρια ελπίδας κάθαρσης, δεν περιέχει καν “κάθαρση”...
Πέρσι, αφού ο Τσίπρας και τ' άλλα παιδιά της παρέας μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, της πτώχευσης και της καταστροφής, κατέφυγαν στην γνωστή κωλοτούμπα τους με τα γνωστά και επικίνδυνα ανόητα επικοινωνιακά κολπάκια που σκαρφίστηκαν. “Δημοψήφισμα”, πλήρη περιφρόνηση του αποτελέσματός του, υπογραφή του τρίτου μνημονίου, όρκοι μέσα στην Βουλή ότι “δεν θα καταφύγουν σε εκλογές”, προκήρυξη εκλογών... 15 μέρες μετά τους “όρκους”, προεκλογικές υποσχέσεις ότι “ναι μεν ψηφίσαμε μνημόνιο αναγκαστικά, αλλά αντ' αυτού θα εφαρμόσουμε “κάτι” άλλο, το περιβόητο “παράλληλο πρόγραμμα” και... ολίγον από μνημόνιο. Κάποιοι πίστεψαν ότι “έπαθαν κι' έμαθαν...”, και τους ξαναψήφισαν για να κυβερνήσουν αυτή την φορά με άλλα μυαλά. Πατώντας στην πραγματικότητα, και όχι πετώντας στο παράλληλο ιδεοληπτικό σύμπαν τους...
Πέρσι τον Σεπτέμβριο, υπήρχε (λίγος, αλλά υπήρχε...) χώρος για ελπίδα. Θα ξεκινούσαμε από χειρότερη βάση σε σχέση μ' εκείνη που βρισκόμασταν πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, εξ αιτίας των ανοησιών του χαμένου 7μήνου, αλλά επιτέλους θα ξεκινούσαμε. Θα κύλαγε νερό στ' αυλάκι. Αμ δε! Τούτη η ανίδεη παρέα που μας κυβερνάει, ξανάπιασε το παραμύθι από κει που το είχε αφήσει με την φάρσα της “κωλοτούμπας”! Ξανάρχισε την... “διαπραγμάτευση” (για θέματα που υποτίθεται είχε συμφωνήσει... αδιαπραγμάτευτα με το μνημόνιο!), αντί να κλείσει την αξιολόγηση τον Οκτώβριο, όπως είχε δεσμευθεί, με κόστος 3,6 δισ, σπατάλησε ένα ακόμη 7μηνο με αποτέλεσμα το κόστος των αναγκαίων μέτρων να τιναχθεί στα...5,4 δισ. Κι' επειδή ούτε αυτό το “πακέτο” που η ίδια έφτιαξε της “πήγαινε” ιδεολογικά και δυσκολευόταν να περάσει από την Βουλή με την ισχνή πλειοψηφία της, ξανά-μανά... στύλωσε τα πόδια, τίναξε την αξιολόγηση στον αέρα, άρχισε πόλεμο με το ΔΝΤ και κατέφυγε πάλι στα... περσινά -ξινά σταφύλια της “πολιτικής διαπραγμάτευσης” με τους ευρωπαϊκούς “θεσμούς”!
Αποτέλεσμα; Οι Ευρωπαίοι δανειστές συντάχθηκαν (για τους δικούς τους λόγους,που δεν είναι του παρόντος άρθρου) με το ΔΝΤ, από κοινού συμφώνησαν ότι τα μέτρα 5,4 δισ δεν αρκούν για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, και ότι θα πρέπει τώρα να νομοθετηθεί... προληπτικά, και ένα ακόμη πακέτο μέτρων3,6 δισ, που θα εφαρμοσθεί υποχρεωτικά αν δεν ευοδωθούν τα “άλλα” μέτρα των 5,4 δισ μέχρι το 2018! Έτσι, το... συνολικό πακέτο, από 3,6 δισ που θα ήταν (ήδη επιβαρυμένο) τον περασμένο Οκτώβριο, κατέληξε να πρέπει να το πληρώσουμε 9 δισ!
Άντε, τώρα, να πεις στους 153 ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ της Βουλής, να...πέσουν στα τέσσερα! Και να εγκρίνουν πρόσθετες θυσίες 9 δισ, με εκτός πραγματικότητος άμεσες και έμμεσες φορολογικές επιβαρύνσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων, τον ΦΠΑ στο 24% και πάει λέγοντας. Φτου κι' από την αρχή, λοιπόν, “ηρωικές αντιστάσεις”, ξαναμπογιάτισμα των ξεβαμμένων “κόκκινων γραμμών”, ψυχολογική προετοιμασία για “ύστατο ιερό αγώνα”, φιλοτέχνημα σεναρίων για “δημοψήφισμα” ή προσφυγή σε πρόωρες κάλπες (για πέμπτη φορά σε δύο χρόνια, δια... χειρός ΣΥΡΙΖΑ!). Και όλα αυτά, την ώρα που έχει φθάσει ήδη η ώρα του...Τσακαλώτειου “καήκαμε”, ή χώρα έχει στεγνώσει από ρευστό, η κυβέρνηση μαζεύει αποθεματικά από νοσοκομεία,ΕΟΠΥΥ, ΟΑΕΔ, Βουλή, Φαρμακοποιούς, Ταμείο Νομικών κ.λ.π., για να πληρώσει τα τρέχοντα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας του κράτους!
Και τα ψέμματα,ψέμματα! Αρνείται,λέει η κυβέρνηση, να υπογράψει τα “προληπτικά” μέτρα-καβάντζα των 3,6 δίσ, γιατί,,, δεν περιλαμβάνεται κάτι τέτοιο στο τρίτο μνημόνιο-ουδέν αναληθέστερο! Περιλαμβάνεται και παρά-περιλαμβάνεται ρητώς και κατηγορηματικώς- η μάχη χαρακωμάτων που δίνει τώρα ο Τσίπρας εκεί που οδήγησε την κατάσταση, αφορά την συγκεκριμενοποίηση των μέτρων, ποια, πού και πόσο! Αλλά ας πούμε ότι με το “ηρωικό” κλίμα που πάει να δημιουργήσει, πείθει τους δυσανασχετούντες 153 της κυβερνητικής πλειοψηφία να εγκρίνουν τα μέτρα. Θα έχουν αποτέλεσμα, στο χάλι που μας έχει φθάσει;
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής (που δεν έχει πέσει ποτέ έξω στις προβλέψεις του...), στην τελευταία έκθεσή του θεωρεί “απολύτως αμφίβολο αν τα μέτρα, ακόμη και των 9 δισ, θα αποδώσουν...” στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα, κατάσταση που δημιουργήθηκε “επειδή η κυβέρνηση υποτίμησε το κόστος της καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, έναντι του πολιτικού κόστους...”, για την ίδια! Και ξεκαθαρίζει, για να μην υπάρχουν αυταπάτες, ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να ξεχάσει εντελώς τα περί “κουρέματος” του χρέους. Ένα αβέβαιο ενδεχόμενο, το οποίο ακόμη και αυτοί που υποστηρίζουν, δεν το βλέπουν πριν από το 2022...
Καλή Ανάσταση- και παρακαλώ μην το εκλάβετε ως ειρωνεία...