Δεν ξέρω πως το είδατε εσείς, αλλά εμένα «κάπως» μου έκανε όλο αυτό που ζήσαμε. Κάποτε μιλούσαμε για τον «ξένο δάκτυλο» και φρίτταμε. Τώρα μιλάμε για κανονική... διείσδυση στα εσωτερικά της χώρας και για ομαδικό βιασμό. Και ούτε καν μπορείς να χαλαρώσεις για να τον απολαύσεις – σύμφωνα με το σεξιστικό στερεότυπο.
Μερκοζύ, Λαγκάρντ, Ρομπάι. Μπαρόζο, Γιούνγκερ λύσσαξαν να μας φέρουν στον ίσιο δρόμο και να επιβάλλουν κυβέρνηση συνεργασίας. Τα κατάφεραν. Κυρίως επειδή ο απελθών Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, τους έδωσε το δικαίωμα με τις απίστευτες ριψοκίνδυνες πιρουέτες του που λίγο έλειψε να στοιχίσουν ακριβά στη χώρα.
Οι έξωθεν παρεμβαίνοντες, επέβαλλαν επίσης και το πρόσωπο το οποίο συνθέτει. Όχι ότι ο Λουκάς Παπαδήμος είναι αχυράνθρωπος –προς Θεού. Σοβαρός άνθρωπος είναι, μετρημένος, ξέρει τη δουλειά, έχει το know how, είναι διεθνώς αναγνωρισμένος. Αλλά δεν είναι πολιτικός όπως και ο ίδιος παραδέχεται. Και προσφέρθηκε να μας σώσει και αυτός – μετά τον Παπανδρέου. Προσωπικά έχω αποστεί από το κέλυφος του μύθου περί «μεσσιών» και «σωτήρων» εδώ και χρόνια. Και εξοργίζομαι με τους πολιτικούς που έδωσαν το δικαίωμα να εμφανίζονται άχρηστοι και οι τεχνοκράτες ως σωτήρες.
Ελπίζω και εύχομαι ο νέος Πρωθυπουργός να είναι πολύ πιο αποτελεσματικός και απείρως πειστικότερος απ' ότι ο προκάτοχος του έναντι αγορών και πιστωτών μας. Είναι βέβαιο για μένα ότι θα είναι πιο μεθοδικός και συστηματικός. Όμως το παράδοξο τόσο της ουσίας όσο και της διαδικασίας στην πρωτοφανή επιβολή κυβέρνησης έξωθεν παραμένει αγκάθι και κακό οιωνό για το μέλλον.
Αντί επιλόγου, παραθέτω αυτούσιο την ατάκα που μου είπε περιπτεράς έξω από τη Βουλή (φανταστείτε τον με ρουμελιώτικη ντοπιολαλιά): «Στου χουριό μ' λένι μια ιστουρία: Όταν η κόρη ετοιμάζουνταν για την πρώτη νύχτα τ'γαμ', ρώτησε τη μάνα της: «Ποιά νυχτικιά να φουρέσου μάνα μ'; Τη γαλάζια ή τη ροζ;»
"΄Οποια και να βάλεις πιδί μ' του γαμήσ' θα του φας..." Σ' αυτή τη φάση είμαστε τώρα» μου είπε ο περιπτεράς δίνοντας μου τα ρέστα...