Η μεγάλη κινητικότητα που καταγράφεται (προς το παρόν, σ' επίπεδο προβληματισμού και διακήρυξης σκέψεων και προθέσεων) στο πολιτικό σκηνικό εξ αιτίας της αλλαγής ηγεσίας (και προσανατολισμού;) στην ΝΔ, προοιωνίζεται εξελίξεις που σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι αδιάφορες.
Ο “νέος παίκτης” στο τραπέζι δεν έχει δοκιμασθεί στο παιγνίδι της διαχείρισης της εξουσίας, οι άλλοι μόνο εικασίες μπορούν να κάνουν για το πόσο ριψοκίνδυνος είναι όταν παίζει, αν και πόσο μπλοφάρει, αν θέλει να εντυπωσιάσει κερδίζοντας κάποιες παρτίδες στην αρχή, ή αν αποβλέπει στο να... “σηκώσει το τραπέζι”, όταν τελειώσει η παρτίδα.
Η αναταραχή που προκλήθηκε στα άλλα κόμματα, κυρίως της αντιπολίτευσης, είναι ενδεικτική της αμηχανίας και της αβεβαιότητας από την εκλογή του κ. Μητσοτάκη, την οποία δεν περίμενε κανένα! Την “παλιά” ΝΔ επί Μεϊμαράκη, την είχαν τεστάρει και στα εύκολα και στα δύσκολα- τον περασμένο κολασμένο Ιούλιο, λ.χ. Σε γενικές γραμμές, αν επικρατούσε η “παλιά φρουρά”, η συμπεριφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ήταν, αν όχι δεδομένη, οπωσδήποτε προβλέψιμη. Σ' αυτό, επίσης, πόνταρε και ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ. Και το έδειχνε με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία...
Η κ. Φώφη Γεννηματά, περισσότερο ως...ΠΑΣΟΚ και λιγότερο ως “Δημοκρατική Συμπαράταξη”, έσπευσε να δηλώσει ότι με την ΝΔ του Κυριάκου, τους χωρίζει “άβυσσος”. Ξέχασε, η δόλια, ότι ένα χρόνο πριν καθόταν (και συνεργαζόταν) στο ίδιο τραπέζι με τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ! Κι' έσπευσε να υψώσει ... ιδεολογικά “τείχη”, για να περισώσει στο “μαντρί” όσα πρόβατα δεν έχουν λακίσει για το μαντρί του ΣΥΡΙΖΑ, και τώρα βρίσκουν πιο ρεαλιστικό και με προοπτικές το ανακαινιζόμενο διπλανό μαντρί! Ακόμη και ο “συνεταίρος”, από την αλήστου μνήμης ΔΗΜΑΡ προερχόμενος κ. Θεοχαρόπουλος, την “άδειασε” και διαχώρισε την θέση του. Ο κ. Γρηγοράκος διαγράφηκε γιατί πρότεινε συνεργασία με την “νέα” ΝΔ. Παλιά έμπειρα και δοκιμασμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης, κ.ά) χαιρέτισαν την εκλογή Μητσοτάκη ως “δυναμική προοπτική ενίσχυσης των φιλοευρωπαϊκών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων”. Και απέρριψαν την βιαστική και ανεπεξέργαστη πρόταση Γεννηματά, για “προγραμματική διακηρυκτική συνδιάσκεψη” όλων των “κεντροαριστερών” δυνάμεων και εκλογή αρχηγού (όλου αυτού...) από την βάση.
Στό “Ποτάμι”, η αλλαγή ηγεσίας στην ΝΔ χρησιμοποιήθηκε ως... βαλβίδα διαφυγής και επιβεβλημένης ενδοσκόπησης. Στελέχη και βουλευτές του... εκτέθηκαν με τον ενθουσιασμό τους για την νίκη Κυριάκου, πιο πολύ και ατό νεοδημοκράτες βουλευτές! Ο κ. Αμυράς μάλλον ετοιμάζεται να μετακομίσει στην ΝΔ, ο κ. Λυκούδης επισημαίνει “επίκαιρα” ότι το Ποτάμι δεν έχει σαφή πολιτικό προσανατολισμό, ο κ. Θεοχάρης θέτει θέμα ηγεσίας στο κόμμα. Ο ίδιος ο κ. Θεοδωράκης, μετά το αρχικό “μάγκωμα” από την νίκη Μητσοτάκη, με τον γνωστό του τρόπο και τα μάτια στο εσωτερικό του...ξερού ποταμιού, ψάχνει να βρει άκρες “συνεννόησης”.
Ο κ. Τσίπρας, αντιλαμβάνεται (και προσπαθεί να βρει τρόπους “θωράκισης”) ότι πλέον θα έχει απέναντί του μια αξιωματική αντιπολίτευση με σχέδιο και αποφασισμένη. Δεν θα είναι δεδομένο ότι θα μπορεί να υπολογίζει (όπως τον περασμένο Αύγουστο...) στην “πατριωτική” στήριξή της στα δύσκολα. Κατά συνέπεια, δεν έχει εξασφαλισμένη την -έστω και με κρύα καρδιά- συγκατάνευση που του προσέφεραν και τα άλλα “ευρωπαϊκά” κόμματα. Γιατί, θα φοβηθούν ότι τυχόν διαφοροποίηση και αποστασιοποίηση της “νέας” ΝΔ από μια “εθνική πλειοψηφία”, όπως πέρσι, θα έχει ως αποτέλεσμα την δική τους... εξαέρωση,όχι μόνο από βουλευτές και στελέχη, αλλά και από απαυδισμένους και σε απόγνωση ψηφοφόρους.
Οι πρώτες δημοσκοπήσεις, μετά την αλλαγή ηγεσίας στην ΝΔ, κατέγραψαν αυτή την μεταστροφή και την αλλαγή συσχετισμών και προοπτικών. Δεν χωράει αμφιβολία, ότι τα δημοσκοπικά αυτά ευρήματα, είναι προϊόν αρχικών, πρόχειρων εντυπώσεων και πρώιμου ενθουσιασμού. Οπωσδήποτε, όμως, δημιουργούν κλίμα, που θα προβληματίσει και θα επηρεάσει πολιτικές και ανασχεδιασμούς σ' ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Προς το παρόν, το ξαναμοίρασμα της τράπουλας θα πρέπει να κριθεί ως θετικός παράγων. Αρκεί μεσομακροπρόθεσμα, να επικρατήσει σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Αυτή η πρόωρη έκρηξη προσδοκιών, κυρίως στην ΝΔ αλλά όχι μόνο,, μπορεί ν' αποδειχθεί έωλη αλλά και επικίνδυνη. Η κρίση και οι απρόβλεπτες εξελίξεις της που ακόμη βιώνουμε, μπορούν με τον παραμικρό ατυχή και επιπόλαιο χειρισμό, να μας ξαναφέρουν στο χείλος της αβύσσου που βρεθήκαμε έξη μήνες πριν, με τους ερασιτεχνισμούς και τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθεί να είναι απρόβλεπτος, μιας κυβέρνησης που δεν το' χει σε τίποτε να το ξαναρίξει... στις ζαριές και τον τζόγο!
Η ΝΔ, ως υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, δεν πρέπει να προσφέρει στον κ. Τσίπρα το πρόσχημα και την αφορμή για “ηρωικές αποφάσεις”, και βολικές απαλλαγές από τις ευθύνες του, με επικίνδυνες λύσεις «αποθανέτω η ψυχή... μου». Η χώρα, έχει δεσμευθεί για μεταρρυθμίσεις και σκληρά μέτρα εκσυγχρονισμού ενός παράλυτου συστήματος, μ' ένα νέο και ασφυκτικό μνημόνιο, το οποίο όμως η( υπό τον κ. Μητσοτάκη πλέον...) ΝΔ το έχει και αυτή προσυπογράψει, πέρσι τον Αύγουστο. Για τον νέο αρχηγό της ΝΔ, οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες και βαρυφορτωμένες με ευθύνες...