Η λέξη κέντρο αντιπαρατίθεται στο άκρο. Η γλωσσολογική αυτή προσέγγιση είναι τόσο πλατιά που συμπεριλαμβάνει απο μαθηματικούς προσδιορισμούς μέχρι πολιτικές πεποιθήσεις.
Το μαθηματικό κέντρο είναι αυτό που ισαπέχει από όλα τα σημεία της περιφέρειας ενός κύκλου, είναι δηλαδή το μέσον. Κάπως έτσι και το πολιτικό κέντρο είναι ο χώρος που αντιδιαστέλλεται στα πολιτικά άκρα. Είναι ο χώρος της μετριοπάθειας, της σύνθεσης , των λύσεων εκείνων που αντιμετωπίζουν τις συγκρούσεις συμφερόντων οι οποίες ενυπάρχουν σε κάθε κοινωνία και σε κάθε ιστορική στιγμή, αναζητώντας χρυσές τομές και όχι ταξικές "εκκαθαρίσεις" . Ανάλογα με τις ιστορικές περιόδους και με τις ηγετικές φυσιογνωμίες που τον εξέφρασαν, ο χώρος του κέντρου γινόταν είτε πιο συντηρητικός, είτε πιο ριζοσπαστικός, διατηρώντας όμως πάντα ως βασικό μέσο της πολιτικής του έκφρασης την συμφιλίωση , τον αντιδιχασμό. Ο πολιτικός χώρος του κέντρου υπέστη με την μεταπολίτευση ,ως αυτόνομος χώρος συρρίκνωση καθώς τα ισχυρά δίπολα που προέκυψαν μετά την δικτατορία κυριάρχησαν στην διαμορφωση της πολιτικής συνείδησης και στην πολιτική έκφραση των Ελλήνων. Οι προσωπικότητες του Κων/νου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου καθόρισαν την μεταπολιτευτική Ελλάδα που εκφράστηκε μέσα από το φορτισμένο πολιτικό δίπολο δεξιά-αντιδεξιά, το οποίο διατηρούσε υποδόρια ζωντανές τις μνήμες του εμφυλίου. Μέσα σε αυτό το πολιτικό πεδίο ο κοινωνικός και πολιτικός χώρος του κέντρου μετατοπιζόταν στις εκλογικές αναμετρήσεις που προηγήθηκαν της μνημονιακής Ελλάδας, προσφέροντας με εναλλαγές την πολιτική ηγεμονία πότε στο ΠΑΣΟΚ και πότε στη Νέα Δημοκρατία. Στη μνημονιακή Ελλάδα το δίπολο δεξιός αντιδεξιός υποκαταστάθηκε με τρόπο επιθετικό και ακραία πολωτικό από το δίπολο μνημόνιο αντιμνημόνιο. Ο διχασμός υποβοηθούμενος απο την βίαιη φτωχοποίηση που η κρίση επέφερε στην χώρα έγινε τυφλός και ακραίος. Τροφοδότησε έναν πρωτόγνωρο φανατισμό, θόλωσε την κρίση των ανθρώπων γεννώντας ταυτόχρονα ελπίδες για επιστροφή στην προ της κρίσης σχετικά ανέφελη καθημερινότητα.
Σήμερα, μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου από μια κυβέρνηση που συγκροτείται από δύο κόμματα τα οποία συμμετείχαν στο αντιμνημονιακό μέτωπο, το δίπολο μνημόνιο αντιμνημόνιο δεν υφίσταται ούτε ως πεδίο οριοθέτησης κοινωνικών αναγκών, ούτε ως πεδίο αντιπροσώπευσης κοινωνικών συμφερόντων. Με εξαίρεση το ΚΚΕ και την ΛΑΕ ,από τις πολιτικές δυνάμεις της νομιμότητας ,όλο το υπόλοιπο φάσμα εχει ψηφίσει και υλοποιήσει μνημονιακές απαιτήσεις
Ζούμε πλέον τηνde facto υποχώρηση του διχασμού.Ζούμε την de facto κατάρριψη των διαχωρισμών σε προδότες και πατριώτες. Ζούμε εδώ και καιρό σε έναν άλλο κόσμο. Όσο και αν πολωθεί ο κομματικός λόγος οι αντίπαλοι δεν είναι πια εχθροί. Ένα μέρος από το 60% των πολιτών που ψήφισαν όχι στο δημοψήφισμα , κάνοντας και αυτοί όπως και η κυβέρνηση κακή εκτίμηση των συσχετισμών (!), είναι βέβαιο ότι σήμερα ταυτίζεται πολιτικά με το 40% των συμπολιτών μας που ψήφισαν ναι
Αυτή η νέα πραγματικότητα συμπίπτει με την επανεμφάνιση του κέντρου ως πολιτικού και κοινωνικού χώρου που ζητά εκπροσώπηση με ένα αίτημα που σε αντίθεση με τα οραματικά αιτήματα του παρελθόντος έχει λόγω της κρίσης ,πολύ πιο πεζό ,απτό αλλά ίσως και πιο εφικτό περιεχόμενο: Την κανονικότητα, την οικοδόμηση δηλαδή μιας κανονικής Ευρωπαικής χωρας που με συνείδηση των δυνατοτήτων της επανασυγκροτείται και επιδιώκει την ανάταξη της οικονομίας της, καθώς αυτό συνιστά την πρώτη προϋπόθεση για την θεσμική και κοινωνική ανασυγκρότησή της.
Η πολιτική έκφραση και υλοποίηση αυτού του αιτήματος δεν αφορά τακτικισμούς και κόλπα για την ανάκτηση ή την διατήρηση της εξουσίας. Αυτό το κέντρο που έχει σήμερα οπαδούς σε πολλά κόματα, δεν είναι πια ο ρυθμιστής που μετατοπίζεται από τη μια στην άλλη άκρη του εκκρεμούς. Δεν είναι ο μπαλαντερ για να κερδηθεί η παρτίδα. Αποτελεί διασπαρμένο μεν αλλά πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα που αντιπαρατίθεται στον δεξιό και στον αριστερο λαϊκισμό και επιζητά ένα σοβαρό κανονιστικό πλαίσιο αρχών και λειτουργίας του κράτους με διαφάνεια, ισονομία,κοινωνική δικαιοσύνη και σεβασμό στον πολίτη.
Οι νέες διαχωριστικές γραμμές τέθηκαν από την σκληρή πρεγματικότητα. Είναι ώρα να αποκτήσουν έκφραση με καθαρότητα και αλήθεια.