Νομίζω ότι αυτοί που φιλοδοξούν να διαδεχτούν τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αναλάβουν άμεσα τις ευθύνες τους. Η χώρα βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού και ένα βήμα ίσως πριν την επιστροφή στη δραχμή. Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να τα ρισκάρει όλα με ένα δημοψήφισμα έχει εξαγριώσει τους εταίρους μας σε Ευρώπη και Αμερική που μας θεωρούν πλέον όλοσδιόλου αναξιόπιστους. Η παγκόσμια κοινότητα «συνομώτησε» πριν από λίγο καιρό, βάφτισε την χρεοκοπία μας «επιλεκτική χρεοκοπία» για να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός και καταρρεύσουν οι αγορές για να μπορέσει να μας κρατήσει στο ευρώ.
Ο πρωθυπουργός που για λόγους ανεξήγητους ταυτίζει την πολιτική του επιβίωση με το παρόν και το μέλλον της χώρας, ρισκάρει την παραμονή της Ελλάδος στην ευρωζώνη με επικίνδυνα δημοψηφίσματα και πολιτικούς ελιγμούς παράλογα υψηλού ρίσκου. Είναι προφανές, όπως διαφαίνεται από τη σημερινή παγκόσμια ειδησεογραφία ότι ο πρωθυπουργός έχει «απασφαλίσει» υποθηκεύοντας με τις επιλογές του τη συνοχή και την ίδια την επιβίωση του ελληνικού έθνους. Δυστυχώς είναι περιτριγυρισμένος από συνεργάτες και συμβούλους που δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών και πολιτεύονται με λογικές του '80 που στη σημερινή σύνθετη παγκόσμια συγκυρία δεν έχουν καμία ελπίδα να έχουν ανταπόκριση. Παρόλα αυτά οι εταίροι μας βρίσκονται και οι ίδιοι σε μία δύσκολη θέση διότι αν καταρρεύσει η Ελλάδα θα απειληθεί το ίδιο το ευρώ. Άρα, είναι υποχρεωμένοι έως ενός ορίου φυσικά να συνεργαστούν με μία χώρα που η πολιτική της ηγεσία φαίνεται να έχει χάσει τον ορθολογισμό της.
Είναι κατά συνέπεια ζωτικής σημασίας θέμα να αναλάβουν οι λεγόμενοι «διάδοχοι» στο ΠΑΣΟΚ τις ευθύνες τους. Αντί να σέρνονται πίσω από τις χωρίς πλέον νόημα επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου, να υψώσουν το ανάστημά τους και να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Δεν θα τους υποδείξουμε εμείς ποιο είναι αυτό, αλλά είναι αρκετά μεγάλοι για να το καταλάβουν. Διαφορετικά, αν συνεχίσουν τις ασκήσεις τακτικής, σιωπώντας και ελπίζοντας ότι η ευκαιρία θα έρθει μόνη της κάνουν λάθος. Θα χάσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου και θα κάψουν το χαρτί τους. Είναι γνωστό ότι οι ηγέτες προκύπτουν μέσα από ρήξεις και όχι μέσα από συμβιβασμούς. Αν συνεχίσουν τα πισωγυρίσματα αλλάζοντας διαρκώς αποφάσεις, στο τέλος η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα τους συμπαρασύρει στον πάτο. Δεν είναι ώρα για υπολογισμούς, σκοπιμότητες και ελιγμούς, είναι ώρα αποφάσεων. Δεν διακυβεύεται μόνο το μέλλον της Κεντροαριστεράς (αυτό ίσως δεν αφορά πλέον κανέναν) αλλά η επιβίωση ενός έθνους. Είναι καιρός να σταματήσουν τα καλαμπούρια, και να αποδείξουν όσοι έχουν ηγετικές φιλοδοξίες ότι το αξίζουν. Ούτως ή άλλως το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικός οργανισμός έχει πεθάνει. Μαζί του θα πεθάνουν όσοι επιμένουν να ζουν στο παρελθόν, εκτός πραγματικότητας και κοινωνίας. Μένει φυσικά το «οικόπεδο». Για να χτίσουν εκεί το νέο «Σπίτι», με νέους ενοικιαστές, νέες ιδέες, φρέσκα μυαλά, και ανοικτά παράθυρα. Εκτός κι αν περιμένουν από τη Μέρκελ όχι μόνο να σώσει την Ελλαδα και το ευρώ αλλα και την τιμή των δελφίνων!