Είναι αλήθεια ότι αυτές τις κρίσιμες ώρες οι πανηγυρισμοί περισσεύουν. Όχι γιατί το αποτέλεσμα της χτεσινής Συνόδου Κορυφής είναι κακό, αντιθέτως το αποτέλεσμα είναι απρόβλεπτα καλό, αλλά γιατί χτες έγινε η μισή δουλειά! Οι ευρωπαίοι μας απάλλαξαν από το βάρος εκατό περίπου δισεκατομμυρίων χρέους και έβαλαν τις προϋποθέσεις για να γίνει σταδιακά η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Σε λίγο, όταν θα φανούν όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες, θα αποδειχτεί ότι η συμφωνία αυτή υπήρξε ότι καλύτερο στη συγκεκριμένη συγκυρία για την Ελλάδα. Μένουν ωστόσο ακόμα πολλά να γίνουν. Κυρίως, να αποφασίσουμε ως κοινωνία ότι τέλειωσαν τα ψέματα και να αδράξουμε την ευκαιρία που μας προσφέρουν. Προφανώς, για να μην κοροιδευόμαστε θα υπάρξουν και δύσκολες μέρες. Θα ματώσουμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά για να βγάλουμε τη χώρα και τους εαυτούς μας από το τέλμα της αδράνειας, της αναποτελεσματικότητας και της υπανάπτυξης.
Έχουμε όμως πια τη δυνατότητα να ελπίζουμε ότι θα ξαναχτίσουμε τη χώρα αυτή σε υγιείς βάσεις! Με την προϋπόθεση φυσικά ότι το πολιτικό προσωπικό θα πετάξει το πελατειακό κράτος, και θα αρπάξει τη νέα ευκαιρία που μας δόθηκε. Είναι άλλωστε η τελευταία! Μετά, αν αποτύχουμε, θα επιστρέψουμε οριστικά στη δραχμή.
Πολλοί είναι αυτοί που σκούζουν για τη δήθεν απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Απλώς -για να μην πούμε κάτι χειρότερο- κάνουν λάθος. Η Ευρώπη δεν μας αντιμετωπίζει, όπως θέλουν κάποιοι να μας κάνουν να πιστέψουμε, σαν κατεχόμενη χώρα αντιθέτως μας αντιμετωπίζει, δυστυχώς, σαν ένα «παιδί» που δεν μπορεί να διαχειριστεί την περιουσία του. Κι όσοι δεν το καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, θα το καταλάβουν αργότερα όταν θα συνειδητοποιήσουν από τι αδιέξοδο βγήκαμε. Ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι το προηγούμενο χάος όπου κάθε βδομάδα έπρεπε να πάρουμε καινούρια μέτρα οδηγούσε κατευθείαν στην καταστροφή.
Πολλοί είναι αυτοί, επίσης, που μες στο γενικότερο αρνητισμό νομίζουν ότι υπάρχουν καλύτερες λύσεις. Ας μας τις πουν για να τις μάθουμε κι εμείς. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει ότι έχει δίκιο ο Τσίπρας ή η Αλέκα ή ο Λαφαζάνης και όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Μέρκελ ή ο Σαρκοζί. Αν ήταν έτσι, για ποιο λόγο 500 τουλάχιστον πιστωτικά ιδρύματα στην Ευρώπη δέχθηκαν να χάσουν από το κούρεμα το 50% της περιουσίας που είχαν από τα ελληνικά ομόλογα. Εκτός κι αν τους θεωρήσουμε εντελώς παλαβούς κι αυτούς οπότε χάνεται πλέον κάθε λογικό σύστημα αναφοράς.
Σημασία έχει ότι αυτή η χώρα έχει από χτες μια τελευταία απτή ευκαιρία να αλλάξει προς το καλύτερο. Όχι άμεσα, γιατί για να αλλάξει η χώρα θα χρειαστεί χρόνος αλλά στο κοντινό μέλλον. Εξάλλου η χώρα στη σύγχρονη ιστορία της πέρασε και χειρότερα αλλά πάντα κατάφερνε να ανακάμψει. Αν αδράξουμε την ευκαιρία όλοι μαζί, θα συνυπογράψουμε ως κοινωνία ένα συμβόλαιο με το μέλλον, όπου όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Για μας τους πολίτες. Κι ο μόνος χαμένος θα είναι αυτό το άρρωστο καθεστώς της διαπλοκής που μας οδήγησε ένα βήμα πριν την καταστροφή. Αντιθέτως, αν δεν καταλάβουμε την ευκαιρία που μας δίνεται, το τέλος δυστυχώς θα είναι πολύ κοντά.