Παρακολούθησα μέσα στα μαύρα χαράματα, σε απευθείας μετάδοση τις δηλώσεις της Ανγκελα Μέρκελ αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών της Συνόδου Κορυφής. Στη συνέχεια παρακολούθησα και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού με ...ολίγη από Βενιζέλο.
Η κυρία Μέρκελ έδωσε μεγάλη έμφαση στον στην ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης της Ελλάδας , γεγονός που - μας αρέσει δεν μας αρέσει- σημαίνει σκληρή εποπτεία της χώρας μας μέχρι το 2020 και βάλε.
Ο κύριος Παπανδρέου χαρακτήρισε «επίτευγμα» αυτό που συνέβη , είπε ότι «κλείσαμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν» και μας θύμισε την πιθανότητα να είχαμε χρεοκοπήσει από πέρσι τον Μάιο αν η κυβέρνηση δεν είχε κάνει όσα έκανε.
Τέλος, ο κύριος Βενιζέλος, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω και με το γνωστό μονίμως θυμωμένο ύφος του- που με ξαναγυρνάει στα χρόνια του Δημοτικού όταν μας μάλωναν οι δάσκαλοι- έθεσε το ρητορικό ερώτημα: «Δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει πολιτική δύναμη που δεν θα χαρεί » είπε, για τη λύση που τελικά δόθηκε.
Για να είμαι ειλικρινής, η ψυχραιμία και η λογική λένε ότι οι αποφάσεις της Συνόδου δεν μπορεί να είναι μόνο καλές για τη χώρα μας ούτε μόνο κακές. Ενδεχομένως μάλιστα , στην παρούσα φάση να μην μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι περισσότερο.
Το ερώτημα όμως είναι γιατί χρειάστηκε να φτάσουμε σε αυτή τη θέση, μια ανάσα πριν από την ασύντακτη χρεοκοπία ,που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή; Απέτυχε η δεν απέτυχε παντελώς η πολιτική που ακολουθήθηκε τα δύο τελευταία χρόνια. Έπεσαν η δεν έπεσαν έξω οι προβλέψεις που έκαναν πέρσι πρωτοκλασάτοι υπουργοί ότι το αργότερο το 2012 θα βγαίναμε στις αγορές; Βγήκαμε η δεν βγήκαμε εκτός σε όλους τους φιλόδοξους στόχους για το έλλειμμα; Έγινε η δεν έγινε τελικά η περίφημη «αναδιάρθρωση» του χρέους που μέχρι πριν από ένα χρόνο κορυφαία κυβερνητικά στελέχη την ...εξόρκιζαν; Και τέλος, πήγαν χαμένες η όχι όλες οι θυσίες που έκανε μέχρι σήμερα ο πολίτης ο οποίος τώρα θα υποχρεωθεί- ότι και να μας λένε περί του αντιθέτου- να υποβληθεί και σε άλλες;
Ρητορικά τα ερωτήματα. Το «haircut» είναι πια γεγονός. Ανάσα ανακούφισης γιατί γλυτώσαμε την «ασύντακτη χρεοκοπία» και κουράγιο γιατί το φατούρο που έρχεται( όπως στα παιδικά μας χρόνια μετά από κάθε κούρεμα με την ψιλή) προβλέπεται οδυνηρό και διαρκείας...