Ας υποθέσουμε ότι έχεις εκλεγεί διαχειριστής σε μια μεγάλη πολυκατοικία και κάποια στιγμή διαπιστώνεις ότι δεν τα βγάζεις πέρα με την διαχείριση των κοινοχρήστων. Έχεις μπει απελπιστικά μέσα στα οικονομικά και η πολυκατοικία κινδυνεύει να μείνει χωρίς πετρέλαιο, χωρίς συντήρηση στο καλοριφέρ, χωρίς κηπουρό...
Προσκαλείς λοιπόν έναν γείτονα που δεν τον πολυσυμπαθείς και δεν σε πολυσυμπαθεί αλλά ξέρεις ότι φιλοδοξεί να αναλάβει αυτός την διαχείριση μπας και βρείτε ένα τρόπο να συνεννοηθείτε και βγάλετε μια άκρη για να μην διαλυθεί η πολυκατοικία. Φαντάσου λοιπόν, λίγο πριν συναντηθείς με τον συγκάτοικο, να βγεις στο δρόμο μπροστά στην πολυκατοικία και ν αρχίσεις να φωνάζεις: «Ο γείτονας που θα δω σε λιγάκι και θέλει να γίνει διαχειριστής κάνει εξωπραγματικές προτάσεις, δεν βοηθάει καθόλου την κοινή προσπάθεια, υπόσχεται πράγματα που δεν γίνονται» και άλλα τέτοια.
Ε, αυτό λίγο πολύ έγινε χθες με την συνάντηση Παπανδρέου - Σαμαρά. Ο πρωθυπουργός για να εισπράξει το θερμό χειροκρότημα των βουλευτών του, δεν περιορίστηκε σε μια επίθεση στην ΝΔ αλλά ανέβασε τους τόνους εκεί που ενδεχομένως δεν πάνε παραπάνω. Ιδού ένα απόσπασμα όσων είπε «φωτογραφίζοντας» τον άνθρωπο που θα συναντούσε λίγο αργότερα για να του ζητήσει – υποτίθεται - εθνική συνεννόηση:
«Αυτοί που αντέχουν να παρουσιάζουν τις εξωπραγματικές τους προτάσεις μόνο στην Ελλάδα, διότι όταν γυρίζουν στις πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξέρουν και αισθάνονται την απομόνωση για τις προτάσεις αυτές. Τι είναι πατριωτισμός σήμερα; Πατριώτης είναι αυτός που διπλασίασε το χρέος και τις κρατικές δαπάνες, με αποτέλεσμα όχι μόνο να χρεώσει τις επόμενες γενιές, αλλά και κανείς να μην δανείζει πια τη χώρα μας, κινδυνεύοντας με χρεοκοπία; Ή αυτός που προσπαθεί να λύσει αυτό το πρόβλημα; Πατριώτης είναι αυτός που δίνει μάχη σε όλη την Ευρώπη, για να βρει χρήματα για τη χώρα του; Ή αυτός που στέκεται αμέτοχος και παριστάνει, από την ασφάλεια του καναπέ του, τον αδιάλλακτο και το σκληρό διαπραγματευτή; Πατριώτης είναι αυτός που μειώνει τα ελλείμματα, για να γυρίσει η χώρα μας στη σιγουριά και την ασφάλεια; Ή αυτός που υπόσχεται ξανά παροχές και μειώσεις φόρων, που θα αυξήσουν και πάλι τα ελλείμματα και τα χρέη, εάν δεν πάμε σ' ένα άλλο αναπτυξιακό».
Με λίγα λόγια, ο κ. Παπανδρέου κατηγόρησε σχεδόν ευθέως τη Νέα Δημοκρατία για «έλλειμμα πατριωτισμού» και μετά είχε την απαίτηση να κάνει με τον αρχηγό της μια ψύχραιμη και εποικοδομητική συζήτηση σε μια τόσο κρίσιμη για τον τόπο στιγμή. Προφανώς αυτό θεωρεί ο πρωθυπουργός ότι λέγεται συμβολή στην προσπάθεια για εθνική συνεννόηση...
Εγώ θα το αποκαλούσα απλώς... «μπουρλότο».