«Το Μνημόνιο συντάχθηκε στο πόδι από εμάς και την Τρόικα... Πρόκειται για διαπραγμάτευση άρπα κόλλα... Δεν είχαμε ιδέα τι γράφαμε και σε ανάλογη και μεγαλύτερη σύγχυση βρίσκονταν οι εμπειρογνώμονες της Τρόικα, οι οποίοι εργάζονταν υπό την ασφυκτική πίεση της Επιτροπής και του Ταμείου».
Η αφήγηση κορυφαίου κυβερνητικού στελέχους στη «Βήμα της Κυριακής» για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες υπεγράφη τον Μάιο του 2010 το περίφημο πρώτο Μνημόνιο, σοκάρει. Ειδικά όταν περιγράφει την ατμόσφαιρα στην συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου στις 5 Μάιου 2010, όταν το Μνημόνιο επικυρώθηκε πριν ψηφιστεί από τη Βουλή: « Ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά... Κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον και ήμασταν όλοι χλωμοί... Αισθανόμασταν μεγάλη ντροπή αφού δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι εμείς, το ΠΑΣΟΚ, οδηγήσαμε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και τεμαχίσαμε μισθούς και συντάξεις... Από τότε έχουμε εκπορνευτεί πλήρως. Έχουμε κάνει τα ίδια πράγματα πολλές φορές χωρίς να αισθανόμαστε ίχνος ντροπής»...
Δεν γνωρίζω αν το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος που εξομολογήθηκε όλα αυτά εξακολουθεί να είναι μέλος του υπουργικού συμβουλίου. Η αν είναι ακόμα υπουργός αυτός που φέρεται να μιλάει για «Μνημόνιο- Φρανκεσταιν, μια κακή συρραφή » που είχε στη διάθεση του λιγότερες από τρεις ώρες για να το διαβάσει.
Αυτό που με βεβαιότητα γνωρίζω είναι πώς στο ίδιο ρεπορτάζ αποκαλύπτεται πώς ο κ. Γιώργος Παπανδρέου από τον Φεβρουάριο του 2009 γνώριζε πώς η Ελλάδα ήταν τεχνικά πτωχευμένη και ότι η χρεοκοπία ήταν θέμα χρόνου. Κι όμως, έκανε μια ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία την οποία στήριξε στο «λεφτά υπάρχουν». Κι όμως επί 15 ολόκληρους μήνες που μεσολάβησαν μέχρι την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου δεν έκανε καμιά έστω στοιχειώδη, προετοιμασία για να μην υποχρεωθεί να μας οδηγήσει σε αυτό το «Μνημόνιο-Φρανκεσταιν».
Να με συγχωρήσει λοιπόν το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος αλλά επειδή οι πρωταγωνιστές όσων μας περιγράφει για την περίοδο εκείνη είναι ακριβώς οι ίδιοι που κρατάνε το τιμόνι της χώρας και σήμερα, λυπάμαι αλλά καθόλου δεν τους εμπιστεύομαι. Πολύ περισσότερο όταν σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά το Μνημόνιο αυτοί οι πρωταγωνιστές εξακολουθούν να παίρνουν μέτρα κι άλλα μέτρα, χωρίς πυξίδα, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς λογική, χωρίς αποτέλεσμα. Σκιτζήδες και μάλιστα-καθ ομολογίαν τους- χωρίς να νιώθουν ίχνος ντροπής... Τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς...