Είναι προφανές ότι ώρες που περνάει η χώρα είναι, όπως όλα δείχνουν, οι πιο κρίσιμες στην σύγχρονη ιστορία της δημοκρατίας μας. Κρίσιμες και απρόβλεπτες αφού η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας. Αρκούν κάποια κρίσιμα λάθη και... κάποιες τυχαίες παρεξηγήσεις, στην αδιανόητη συγκυρία που βρισκόμαστε, για να χαθούν όλα! Όλα αυτά δηλαδή -που έστω και με λάθος τρόπο- δημιουργήσαμε τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια και που αντιστοιχούν στην μεγαλύτερη σε διάρκεια περίοδο ευημερίας και ελευθερίας που βίωσε η Ελλάδα από την σύσταση της σαν κράτος.
Είναι εξίσου προφανές ότι από τον βαθμό υπευθυνότητας που θα επιδείξει ο πολιτικός κόσμος (και μείς οι πολίτες μαζί) τις επόμενες λίγες βδομάδες, θα εξαρτηθεί και το αποτέλεσμα της αγωνιώδους αυτής προσπάθειας για να διατηρήσουμε, έστω και με τρόπο κουτσουρεμένο τις δομές του κράτους και της ίδιας κοινωνίας. Να συνεχίσουμε δηλαδή να έχουμε νοσοκομεία, σχολεία, μισθούς συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση, στοιχειώδη αγαθά και ότι άλλο έως χτες το θεωρούσαμε αυτονόητο. Μπορεί όλα αυτά, να μην τα έχουμε εφεξής, όπως τα είχαμε, είναι όμως κρίσιμο να τα διατηρούσε έστω και μειωμένα.
Είναι ωστόσο αλήθεια, ότι οι πιθανότητες να συμβούν τα χειροτέρα, είναι πλέον περισσότερες! ¨Όχι ίσως γιατί δεν υπάρχει χρόνος, ούτε γατί η διεθνής κοινότητα δεν εμπιστεύεται πλέον την θέλησης μας να διασωθούμε. Αλλά γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού κόσμου (και της ίδιας της κοινωνίας), που σκέφτονται με όρους του παρελθόντος έχουν αποφασίσει ίσως ενδόμυχα να επιτρέψουν την κατεδάφιση όλων αυτών που χτίσαμε σαν Έθνος με θυσίες.
Όσο παράλογη και να ακούγεται αυτή η «υπόθεση εργασίας» έχει την «λογική της». Απογοητευμένοι οι πολίτες από την αναξιοκρατία, την αναποτελεσματικότητα και την διαφθορά, του πολιτικού συστήματος που δημιούργησε-με την δική μας ανοχή- τα σημερινά αδιέξοδα, πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο να αφήσουμε το κέλυφος αυτό της δημοκρατίας, που έχει απομείνει, να καταρρεύσει για να μπορέσουμε αργότερα να χτίσουμε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Κάνουν, ωστόσο, λάθος! Αν η χώρα καταρρεύσει και επιστρέψουμε στην δραχμή η μετασοβιετική ανατολική Ευρώπη θα θυμίζει παράδεισο μπρος σε αυτά που θα ζήσουμε ενδεχομένως, σε μια χρεοκοπημένη Ελλάδα με την δραχμή. Η χώρα θα παραδοθεί πιθανότατα σε συμμορίες, οι εξαθλιωμένοι άνεργοι θα πολιορκούν όσους διαθέτουν στοιχειώδη αγαθά και θα ζήσουμε ένα «ριμέικ» των όσων έζησαν οι πολίτες της Αργεντινής το 2000, όταν η χώρα αυτή χρεοκόπησε. Απομονωμένη εκτός ευρώ και εκτός αγορών η Ελλάδα θα ζήσει ίσως έναν εφιάλτη για πάρα πολλά χρόνια. Όσοι πιστεύουν ότι η επιστροφή στην δραχμή θα αποκαταστήσει την χαμένη μας εθνική κυριαρχία και ότι θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας κάνουν μέγα λάθος. Ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα σε μια οικονομία που σχεδόν εισάγει τα πάντα θα εκτοξεύσει τον πληθωρισμό ροκανίζοντας διαρκώς ένα χαμηλό πλέον εισόδημα και σε δραχμές. Αρκεί να σκεφτούν τι συνέβη στην Τουρκία όταν η χώρα αυτή χρεοκόπησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 όπου τα αγαθά ανέβαιναν καθημερινά καταδικάζοντας τον πληθυσμό στην φτώχεια και την υπανάπτυξη. Με τι τραπεζικό σύστημα και ποια δάνεια θα μπορέσει η Ελλάδα να αναπτυχθεί, να συντηρήσει τις υποδομές της, να χρηματοδοτήσει την οικονομία της και το κοινωνικό της κράτος; Ποιες ξένες επενδύσεις θα έρθουν σε μια χώρα που θα ταλανίζεται και θα διχάζεται για ένα μεγάλο διάστημα από κοινωνικούς εμφυλίους πολέμους «χωρίς ιδεολογία και στόχους».
Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα χρεοκόπησε και στην συνέχεια παραδόθηκε στην δίνη μιας εθνικής περιπέτειας. Αρκεί να θυμηθούμε τι ακολούθησε το 1920, όταν οι δυνάμεις του παραλόγου που φωλιάζουν στο DNA μας, ανέτρεψαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ανοίγοντας την πόρτα του ψυχιατρείου. Όχι φυσικά ότι υπάρχει η παραμικρή ομοιότητα ανάμεσα στον ιδρυτή του ελληνικού αστικού κράτους με τον σημερινό πρωθυπουργό. Απλά ζούμε την «αιώνια επανάληψη» της σύγκρουσης ανάμεσα στις δυνάμεις του αναχρονισμού και του εκσυγχρονισμού που υπήρξε διαχρονικά το ισχυρό ιδεολογικό δίπολο στην χώρα και διατρέχει οριζόντια την κοινωνία. Και ίσως η σύγκρουση αυτή είναι ιστορικά οριακή αφού θα καθορίσει για πολλές δεκαετίες το μέλλον της χώρας μας!. Ακριβώς επειδή τώρα δρομολογούνται στην παγκόσμια οικονομία μεγάλες υπόγειες αλλαγές και η χώρα κινδυνεύει να μείνει στο περιθώριο του καινούριου κόσμου που γεννιέται! Όσοι λοιπόν, αντιλαμβάνονται την χρεοκοπία σαν ένα αστείο, ας το σκεφτούν και μια δεύτερη φορά!
«Πρώτο Θέμα»