'Ολοι οι λογικοί και σκέπτομενοι πολίτες συμφωνούν ότι ο δημόσιος τομέας αποτελεί ένα μεγάλο βαρίδι για την κοινωνία μας απειλώντας να τραβήξει στον βυθό την 'Ελλάδα.
Η εγκληματική επιπολαιότητα του πολιτκού συστήματος και "η αβάσταχτη ελαφρότητα" της κοινωνίας των πολιτών ενθάρρυναν την δημιουργία ενός τέρατος που τρώει σήμερα τις σάρκες όλων μας. Το κράτος είναι σήμερα ένας αναξιοκρατικός, αναποτελεσματικός και αντιπαραγωγικός οργανισμός που συντηρείται απο τους φόρους της ιδιωτικής οικονομίας και τον εξωτερικό δανεισμό και οδήγησε την χώρα σε μια άτυπη χρεοκοπία.
Για το τέρας αυτό ευθύνεται το δημαγωγικό και κυνικό πολιτικό προσωπικό που διόρισε τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια όλη αυτή την στρατιά των δημοσίων υπαλλήλων για να εξασφαλίσει μια σταθερή εκλογική πελατεία. Η πολιτική ρουσφετολογία υποθήκευσε σταδιακά το μέλλον της χώρας και οι δημόσιοι υπάλληλοι μετεξελίχθηκαν σε ένα είδος "πέμπτης φάλαγγας" σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Ενας από τους εξέχοντες απολογητές του απερχόμενου πολιτκού κόσμου είναι σίγουρα ο Απόστολος Κακλαμάνης που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την εκλογική του πελατεία σε βάρος του κοινού συμφέροντος. Τον είδαμε με πόση εμπάθεια και υστερία επιτέθηκε εναντίον του Ανδρέα Λοβέρδου, για να προστατεύσει τα "πελατίνια του" στην βουλή.
Στην ίδια κατηγορία ανήκουν ο Αλέξης Τσίπρας και όλοι οι άλλοι εκπρόσωποι του αναχρονισμού που στην αδιανόητη αυτή συγκυρία προσπαθούν με κυνισμό να διευρύνουν την εκλογική τους απήχηση. Είναι όμως καταδικασμένοι να χάσουν ακριβώς επειδή οι κοινωνίες δεν αυτοκτονούν και αργά ή γρηγορα δίνουν τις λύσεις...