Μαύρη μπίρα «Φιξ», εντυπωσιακά πυροτεχνήματα, πανδαισία ήχων από τα παιχνίδια που κατέκλυζαν το εμβληματικό λούνα-παρκ. Αυτά κυρίως θυμούνται νοσταλγικά οι χιλιάδες επισκέπτες που περπάτησαν, βιώσαν και θαύμασαν όλα όσα είχε να τους παρουσιάσει για δεκαετίες η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Και μαζί μ' αυτά, ιδίως τα τελευταία τριάντα χρόνια, πολυαναμενόμενες ομιλίες πρωθυπουργών, κούφιες συνήθως εξαγγελίες, μάζωξη δεκάδων υπουργών, υφυπουργών, πολιτικών φορέων και παρατρεχάμενων που εγκατέλειπαν όπως όπως την Αθήνα για να μην χάσουν το ετήσιο φθινοπωρινό πανηγύρι.
Αυτό το Σαββατοκύριακο, πάντως, η εικόνα θα είναι αλλιώτικη. Όλοι εμείς οι Θεσσαλονικείς, έστω και για τρεις μέρες, θα νιώσουμε πρωτευουσιάνοι: θα γίνουμε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, θα μας περιτριγυρίζουν χιλιάδες αστυνομικοί, θα κλειστούμε αναγκαστικά στα σπίτια μας, αφού το κέντρο της πόλης θα είναι αποκλεισμένο, δεν ξέρω και εγώ πόσες τζούρες χημικών μπορεί να κατεβάσουμε.
Παρόλο που στα εγκαίνια της Έκθεσης τα 3 τελευταία χρόνια ο θεσμός περνάει σε δεύτερη μοίρα και στήνεται το ίδιο πάντα σκηνικό μάχης, φέτος ο κόσμος είναι πιο αγριεμένος από ποτέ και η Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει το προσεχές Σάββατο ό,τι είδους διαμαρτυρία χωράει ο ανθρώπινος νους. Υπάρχει άλλο προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, έχουν ενώσει ξανά ποτέ σε τόσο μεγάλη κλίμακα τη φωνή τους οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, οδηγοί και κάθε είδους εργαζόμενοι, δημόσιοι, ιδιωτικοί και ελεύθεροι επαγγελματίες;
Αναρωτιέμαι τι μπορεί να εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός, υπάρχει άραγε ελπίδα το τελευταίο σουτ να είναι εύστοχο; Εύχομαι να μη φτάσουμε σε ακρότητες, και πού ξέρει κανείς, με την αβεβαιότητα που μας δέρνει, μπορεί αύριο το πρωί κάποιος οίκος, από αυτούς που μας λατρεύουν, να καλοαξιολογήσει την ελληνική οικονομία, η Μέρκελ να μας ξεματιάσει, ο Τρισέ να αποθεώσει τα κατορθώματα της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ και τελικά εκεί που περιμέναμε ξύλο, φασαρίες, χημικά και αίμα, να βρεθούμε όλοι μαζί αγκαλιά στον Λευκό Πυργο να πανηγυρίζουμε τη σωτηρία μας φωνάζοντας δυνατά στον Παπανδρέου Βάλτο Αγόρι μου.