Θετική η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημοσιοποίηση των ονομάτων εκείνων που οφείλουν μεγάλα χρηματικα ποσα στο Δημόσιο (πάνω από 150.000 ευρώ) , είτε ως φυσικά πρόσωπα είτε ως εταιρίες. Ειδικά μάλιστα για τα φυσικά πρόσωπα, η φόρμουλα που τους δίνει τη δυνατότητα να εξαιρεθούν από την δημοσιοποίηση, αν παρουσιάσουν δικαιολογημένες ενστάσεις, περιορίζει σημαντικα την πιθανότητα να εκτεθούν άνθρωποι οι οποίοι προσπαθούν να αποπληρώσουν χρέη σε αντίθεση με εκείνους που απλώς αδιαφορούν.
Το πρόβλημα όμως δεν προκειται να λυθεί απλώς και μόνο με τη δημοσιοποίηση ονομάτων. Ενδεχομένως υπάρξουν κάποιοι που ο φόβος της διαπομπευσης θα τους οδηγήσει για διακανονισμούς στα Δημόσια Ταμεία. Είναι βέβαιο όμως ότι το μεγαλύτερο κομμάτι δεν πρόκειται να συγκινηθει.
Αυτό που χρειάζεται είναι ένας γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος το Δημόσιο να πάρει τα χρήματα που δικαιούται μέσω κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων. Περιουσιακα στοιχεία τα οποία στις περιπτωσεις μεγαλοοφειλετών συνήθως υπάρχουν. Ισως όχι στα ονόματα τους αλλα σε οφ σορ εταιρίες η συγγενικά πρόσωπα.
Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει το υπουργείο Οικονομικών και όχι το ευκολο «μπραβο» για την δημόσια διαπομπευση των μεγαλοοφειλετών(που κι αυτή χρειάζεται σε ορισμένες περιπτώσεις). Διότι με τα «μπραβο» στον κ. Βενιζέλο και το δημόσιο λιθοβολισμό στους φοροφυγάδες, δε γεμίζουν τα άδεια κρατικά ταμεία...