Υπήρχε η αίσθηση, μέχρι τουλάχιστον πριν από δέκα ημέρες, ότι αυτή η αξιολόγηση από τη Τρόικα θα ήταν λίγο πιο χαλαρή από τις προηγούμενες. Κάτι οι πληροφορίες από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ότι λίγο ως πολύ τα τεχνικά κλιμάκια έχουν κάνει τη "βρώμικη" δουλειά, εντοπίζοντας τα προβλήματα, κάτι το γενικότερο μπάχαλο με τους Ευρωπαίους που δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε εάν πρέπει να πουν καλημέρα ή καληνύχτα, δίνοντας κι ένα μικρό άλλοθι στους δικούς μας- του είδους "εμείς κάναμε ό,τι μας ζήτησαν κι αυτοί τώρα παίζουν τις... κουμπάρες- κάτι το γενικότερο κλίμα που επιβεβαιώνει όσους υποστήριζαν εξαρχής ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είχε επέλθει μια σχετική... χαλάρωση, που επιτάθηκε και λόγω της... Αυγουστιάτικης ατμόσφαιρας.
Και για του λόγου το αληθές, μερικά 24ωρα πριν την άφιξη των επικεφαλής της Τρόικας, άρχισε να καλλιεργείται μεθοδικά το επιχείρημα ότι αφού θα έχουμε πολύ βαθύτερη ύφεση απ΄αυτή που υπολόγιζαν και οι ελεγκτές μας, θα πρέπει να... συζητήσουμε μήπως πρέπει να ξαναδούμε τον φετινό δημοσιονομικό στόχο, δηλαδή πολύ απλά μήπως η Τρόικα πρέπει να κάνει τα... στραβά μάτια εν όψει διαμόρφωσης του Ελλείμματος σε πολύ υψηλότερα επίπεδα του 7,6% που είναι ο στόχος.
Τα απλά μαθηματικά λένε ότι όταν αλλάζει ο παρανομαστής- εν προκειμένω το ΑΕΠ της χώρας- αλλάζει και το τελικό αποτέλεσμα, εν προκειμένω το Έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει αυτό στο νου της- ή τουλάχιστον μόνο αυτό- όταν υποστηρίζει ότι πρέπει να συζητήσουμε με τη Τρόικα για τις επιπτώσεις από τη βαθύτερη ύφεση. Πολύ φοβάμαι ότι το οικονομικό επιτελείο κάθε ημέρα που περνά βλέπει ότι είναι μάλλον αδύνατο να εισπράττει 5,4 δισ ευρώ κάθε μήνα που περνάει έως το τέλος του έτους, παρά τα πρόσθετα φορολογικά μέτρα που έλαβε τον Ιούλιο κι αυτό γιατί όπως λέει και το ρητό "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".
Το κακό για την ελληνική πλευρά είναι ότι η Τρόικα έστειλε ήδη μήνυμα ότι δεν πολυπιστεύει πως το Έλλειμμα θα παραμείνει "φουσκωμένο" μόνο λόγω ύφεσης, καθώς γνωρίζει ότι στη πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει το παραμικρό από τη προηγούμενη αξιολόγηση. Ούτε η φοροδιαφυγή έχει αντιμετωπιστεί στο ελάχιστο, ούτε αλλαγές έχουν γίνει ακόμα στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, ούτε ληξιπρόθεσμες οφειλές εισπράχθηκαν, ούτε η κρατική σπατάλη περιορίστηκε, ούτε η πρόσβαση στα κοινοτικά κονδύλια έγινε ευκολότερη, ούτε τα γραφειοκρατικά εμπόδια για τη προσέλκυση επενδύσεων άρθηκαν.
Γι΄αυτό, λοιπόν, πολύ φοβάμαι πως ούτε αυτή η αξιολόγηση θα είναι... περίπατος και το χειρότερο είναι ότι αυτή τη φορά πολλοί "φίλοι" μας στην Ευρωζώνη περιμένουν στη γωνία το πρώτο στραβοπάτημα, για να μας τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια....